Instagram smult van sprookjesbos

Knapzak gepakt, smartphone opgeladen: duizenden bezoekers trappelen de komende weken door het Hallerbos. Boswachter Pierre Kestemont staat zelf verwonderd te kijken naar de horden bezoekers die sinds afgelopen weekend het Hallerbos overspoelen. Sinds een paar jaar is de plek waar de paarse boshyacint zo welig tiert wereldberoemd geworden.

Het begon met een aantal buitenlandse fotografen. Gevolgd door de buitenlandse media. Zo is het Hallerbos bovenaan de lijst beland van Belgische toeristische bestemmingen. En komt er elke keer meer volk over de vloer. Afgelopen weekend trok de website (hallerbos.be) weer 30 procent meer bezoekers: van Brazilië tot Rusland over Zuid-Korea en Hongarije: de bloei van de boshyacint wordt in alle uithoeken van de wereld op de voet gevolgd. "In februari beginnen ze al te mailen: is het al zover?" Aan een uitgekiende strategie of mediacampagne ligt het volgens de boswachter niet. "Dat heeft het bos helemaal aan zichzelf te danken."

Iedereen is fotograaf

Het Hallerbos is niet het enige, maar wel een van de grootste bossen waar de felgekleurde boshyacint zo mooi bloeit. Uniek zijn de vergezichten, zegt Kestemont. Hij wijt de steeds stijgende populariteit aan "digitale fotografie. En internet." Vorig jaar won een Belgische fotograaf met een foto van het bos een internationale fotografieprijs. "De volgende dag stond er hier al iemand: waar is die foto genomen?" Vroeger bekeek je foto's alleen, thuis, zegt Kestemont. "Nu ziet iedereen dat online. En elke bezoeker is fotograaf geworden. Iedereen heeft een smartphone bij."

Bijna 5.000 keer werd het Hallerbos de afgelopen dagen op Instagram vermeld. Het sociale netwerk vergaarde op vijf jaar tijd meer dan vierhonderd miljoen gebruikers met haar gebruiksvriendelijke platform om snel foto's te delen. "Het Hallerbos pakt gewoon heel goed op foto", zegt Marie-Laure Vanwanseele, woordvoerder van het Agentschap Natuur en Bos. "Het is niet zo gemakkelijk om de weidsheid van de natuur in beeld te brengen, maar door de hoogteverschil- len kan dat in het Hallerbos wel. Het bos heeft iets magisch en sprookjesachtig. En het ligt niet ver van Brussel, waardoor toeristen er gemak- kelijk geraken."

Het bos dreigt zo slachtoffer van zijn eigen succes te worden. Door het toenemend bezoekersaantal wagen steeds meer natuurliefhebbers zich van de aangelegde paden. Ze trappen bloemen plat en blaadjes dood, terwijl die blaadjes de kern van de te vormen bloembol moeten worden. Bovendien kan een zaadje op de verharde bodem niet goed kiemen. De bloemenrand wijkt zo steeds verder van het pad. "Terwijl je de bloemen ook goed kan zien als je iets dieper het bos in gaat", zegt boswachter Kestemont. "Maar ze stappen uit de auto en ze lopen onmiddellijk het bos in om te fotograferen. Die kale plekjes, daar keren de bloemen nooit meer terug."

Zelfde bloem ook in andere bossen

Op haar website probeert het Agentschap Natuur en Bos de boshyacintliefhebber te verleiden tot een uitstapje naar minder populaire bossen. Wie rust zoekt, zo klinkt het, kan de voorjaarsbloeiers ook zien in de Vlaamse Ardennen, in West-Vlaanderen of in het Hageland. Voorlopig zonder zichtbaar resultaat. "Iedereen wil het origineel zien", zegt Marie-Laure Vanwanseele.

undefined