Inschrijvingsgeld voetbalclubs steeds duurder: ‘Maar voetbal blijft één van de meest inclusieve sporten’

Het kost steeds meer om uw kind te laten voetballen, ziet ook Nand De Klerck, woordvoerder van Voetbal Vlaanderen. ‘Wanneer ze merken dat de elektriciteitsrekening gemiddeld tweeënhalve keer duurder was dan voordien, moet het bestuur wel op één of andere manier doorrekenen.’

Het wordt alsmaar duurder om te voetballen, volgens Het Nieuwsblad. Hoe komt dat?

“De voorbije jaren liepen de lidgelden vaak mooi gelijk met de algemene inflatie. Recent merken we een sterke stijging omdat alles duurder wordt in onze maatschappij. Elke voetbalclub maakt in het begin van het seizoen haar kostenplaatje op. Wanneer ze merken dat de elektriciteitsrekening gemiddeld tweeënhalve keer duurder was dan voordien, moet het bestuur wel op de één of andere manier doorrekenen.

“Het blijft ook niet enkel bij gas en elektriciteit: ook sportmateriaal, de brouwer, onderhoud enzovoort stijgen in prijs. Wie die meerkosten niet kan bijpassen met extra sponsorinkomsten, subsidiekanalen of een stille weldoener, moet het halen bij de jeugdspelers.”

Er zijn ook grote verschillen tussen clubs?

“Het verschil is in hoge mate verbonden aan het niveau van de jeugdopleiding. Er zijn clubs die nog geen 100 euro lidgeld vragen. Maar evengoed vind je verenigingen die meer dan 500 euro aanrekenen, al is dat maar in 4,6 procent van de gevallen. Hoe hoger je speelt, hoe beter de opleiding en hoe duurder het kostenplaatje. Ambitieuze clubs die veel opleidingsgeld vragen, schakelen geen mama’s of papa’s in die uit goodwill training komen geven aan de spelertjes. Zij huren vaak gekwalificeerde trainers met gespecialiseerde diploma’s. Dat is dan een investering in je kind als voetballer.

“De prijzen vinden wij nog best meevallen, zeker in vergelijking met andere sporten. Vergeet niet dat spelertjes voor dat bedrag twee tot drie avonden per week kunnen trainen en doorheen het jaar 30 wedstrijden mogen spelen: niet slecht.”

Waar moeten kinderen die het thuis niet breed hebben dan met hun talent naartoe?

“Ik wil niet relativeren hoeveel families moeten worstelen om de hobby van hun kind te betalen, maar voetbal blijft echt wel één van de meest inclusieve sporten. Wie talent en doorzetting heeft, zal altijd op zijn plaats terecht komen. Veel clubs werken, ook voor minder getalenteerde spelers, met een beleid waardoor ouders de kosten kunnen spreiden, een soort afbetalingsplan. Maar ze bieden vaak ook sociale kortingen aan vanuit de club, lokale overheden of het OCMW. Zo kunnen kansarme kindjes toch ‘sjotten’.”

Wat met families die net te veel verdienen voor een sociale korting?

“Voor hen is voetbal inderdaad niet altijd de volkssport die het zou moeten zijn. We werken aan projecten om die kinderen aan boord te houden maar zonder ondersteuningsmechanismen voor clubs kunnen we ook geen wonderen verwachten. De rekeningen zijn nu eenmaal wat ze zijn, en ploegen die ze niet kunnen betalen moeten dat doorrekenen. Wij vragen 15 euro per jaar voor de verzekering. Daar kan echt niets meer vanaf, financieel kunnen we weinig doen.”

Wat met de spelerspremies? Amateurvoetballers verdienen vaak een mooie zakcent. Geld dat je ook in de jeugdwerking kan stoppen.

“Vorige maand nog introduceerden we nieuwe regelgeving rond de spelerslonen. Door een loonfiche van 4.500 euro per maand te gaan belasten wilden we een transparanter landschap creëren en zo de lonen van A-kernen in amateurvoetbal drukken.

“Wij vinden het ook jammer dat amateurvoetballers zoveel geld verdienen. De prioriteiten van voetbalclubs moeten bij de jeugd en infrastructuur liggen, niet bij de lonen van spelers. Door onze regel merken we dat veel ploegen een loonplafond invoerden, dus onze maatregel treft wel degelijk haar doel. Clubs die echt geven om hun jeugdspelers verlagen vaker de lonen van hun oudere spelers.”