OverzichtHugo Camps
‘Ik weet nog dat ik dacht: gek wijf’ — 10 memorabele columns van Hugo Camps
Columnist en journalistiek fenomeen Hugo Camps is overleden. Dit zijn tien van zijn meest memorabele columns.
1. ‘Ik zou met alle plezier die varkenskop van Trump door de gehaktmolen draaien, maar ik heb wel wat beters te doen’
Hugo Camps heeft besloten om Trump te negeren: “Zoals ik Theo Francken negeer. Ze kunnen me wat.”
2. ‘Wat altijd zal blijven: de kracht van een man die, tot het laatst, zijn dood kon verzwijgen’
Hugo Camps neemt in 2008 afscheid van een groot schrijver: “Van Hugo Claus heb ik geleerd dat de enige plek waar een mens verdraagzaam kan zijn de ruimte is die geboden wordt door vrienden en maîtresses.”
3. ‘Bomen worden gerooid, struikgewas verschroeid zodat transmigranten traceerbaar zijn in een hel van asfalt. Hoe drastisch wil je zijn in xenofobie?’
Zelfs bomen redden het niet tegen de obsessie voor transmigranten, merkte Camps op.
4. ‘Het venijn in het klassieke zinnetje “Ik heb niks tegen homo’s als ze maar discreet zijn” is even treurig als verwerpelijk’
Hugo Camps constateert in 2011 dat homo’s nog steeds zomaar in elkaar worden getimmerd op straat: “Hoe treurig is het niet dat homoseksuele topvoetballers en -wielrenners hun geaardheid alleen ondergronds durven fêteren?”
5. ‘Ik weet nog dat ik dacht: gek wijf’
Hugo Camps neemt afscheid van koningin Fabiola: “De betekenis van Fabiola kan moeilijk worden overschat.”
6. ‘In de ruige nagedachtenis van de cartoonisten van Charlie Hebdo wordt gegoocheld met dubbele agenda’s rond vuurtjes van brainwashing’
Na de aanslag zag Hugo Camps iets anders in de hype rond Charlie Hebdo: “Het land en het Europa van Charlie Hebdo dreigen in handen te komen van sabelslijpers.”
7. ‘Op deze zwarte woensdag was niets nog belangrijk. Dromen en ambities opgeborgen in 22 lijkkistjes’
Het busongeval in Sierre was een gitzwarte dag voor België: “Gelukkige kinderen op weg naar huis. De dood kan niet omgaan met geluk.”
8. ‘Jan Hoet was zijn kunstleven lang van wereldformaat. Chaoot, met visie. Bronstig lef ook’
Hugo Camps haalt na zijn dood herinneringen op aan kunstpaus Jan Hoet: “Jan was altijd op zijn mooist als hij boos werd.”
9. ‘De publicatie in de krant van foto’s met stervende kinderen, schuim nog om de mond, blijft een dilemma’
Hugo Camps over de verontwaardiging nadat De Morgen een foto van een gewond kind op zijn voorpagina plaatste: “Niemand wil naast het gekookt eitje een stervend meisje op de ontbijttafel.”
10. ‘Alles mag: jazz, salsa, Stille Zuidzee-muziek. Alleen de sigaret, die na het vergeefse ontwaken ook tot in het ruggenmerg gaat, mag niet meer’
Camps: “Rokers zijn straatmuzikanten geworden die nog wat nasputteren.”
