InterviewNoga Erez
‘Ik ben te underground om gesaboteerd te worden door Netanyahu’
Zelden was de omschrijving ‘pop met weerhaken’ zo treffend als voor de muziek van de Israëlische Noga Erez (30). Op stuiterende beats beschreef ze in ‘Dance While You Shoot’ op haar debuutplaat Off the Radar (2017) de bombardementen op Palestijns grondgebied, terwijl honderden meters verderop de jeugd zich in Israëlische clubs op de dansvloer uitleefde. Ook op haar tweede plaat Kids laat ze zich door niemand intimideren. Die begint met een spoken word-fragment waarin haar moeder klaagt: ‘Kids these days!’
Zegt ze dat echt over de jeugd van tegenwoordig, of is het geacteerd?
“Het tweede. Mijn moeder spreekt Hebreeuws, ze zou dat nooit in het Engels zeggen. Ook niet in het Hebreeuws, want ze is niet het type dat loopt te zeuren over jongeren.
“Kids is mijn onderzoek naar hoeveel van je leven voorbestemd is door je opvoeding en de traditie, en hoeveel je zelf onder controle hebt. Mijn ouders hebben me vrij opgevoed, maar toen ik als meisje bij een voetbalploeg wilde gaan spelen, werd me dat geweigerd: het was niet ‘de traditie’.”
Het trauma van de Holocaust domineert de plek waar je bent opgegroeid. Bedoel je ook dat met ‘de traditie’?
“Natuurlijk: die pijn wordt van generatie op generatie doorgegeven. Van overal zijn mensen na de Tweede Wereldoorlog naar Israël gekomen, en toen zijn ze wéér beginnen te vechten. De reden waarom het zo’n harde omgeving is, is dat we er voortdurend in survivalmodus leven. Mensen houden ook vast aan het verleden: wie heeft wat als eerste gedaan? Zo blijven we in de slachtofferrol zitten. Ik voel dat die ook in mij zit, en ik probeer ertegen te vechten. Ik was liever in L.A. of in Londen geboren, zoals de grote popsterren. Maar als ik me op zelfbeklag betrap, probeer ik meteen erna te denken: fuck it, mijn afkomst beperkt mijn kansen niet, zolang mijn muziek maar goed is.”
Je bent ooit muziek beginnen te maken door PJ Harvey. Welke plaat gaf de vonk?
“White Chalk, al is die voorbijgestoken door Let England Shake. Ook naar Nina Simone grijp ik al heel mijn volwassen leven terug als ik goeie songwriting wil horen, en Radiohead is mijn favoriete groep aller tijden.”
Radiohead heeft in 2017 de tournee voor A Moon Shaped Pool afgesloten in Tel Aviv, ondanks kritiek van boycotorganisaties en beroemdheden als regisseur Ken Loach. Hij verweet Thom Yorke en co. dat ze de schendingen van de mensenrechten in de Palestijnse gebieden negeren.
“Ik vind dat Radiohead een intelligent besluit heeft genomen. Veel artiesten die de richtlijnen van een organisatie als Boycott, Divestment & Sanctions volgen, zijn niet goed geïnformeerd, ook al begrijp ik dat ze niet komen. Maar je laat je fans dan wel in de steek. Ik ben blij dat BDS de aandacht vestigt op de problemen in Israël, maar waarom wenden ze hun financiële middelen en de steun van celebrity’s niet aan om mensen met elkaar te doen praten?”
Heb je ooit problemen gekregen door je song Dance While You Shoot?
“Nee. Je kunt in Israël alles zeggen over de regering of over onze eerste minister, zolang je maar niet té bekend bent. Lior Schleien, een beroemde tv-figuur en komiek, is wel in de problemen geraakt. Hoe populairder hij werd, hoe extremer zijn kritiek op de regering. Dat is wat satire moet doen, machtige mensen bekritiseren. Maar plots werd zijn tv-show stopgezet, en dat leek geregeld door premier Benjamin Netanyahu. Ik ben te underground om zoiets mee te maken, ik zal hoogstens minder tickets of platen verkopen.”
‘Fire Kites’ is één van de meest dansbare songs op Kids, maar de titel verwijst naar vliegers die met molotovcocktails vanuit Gaza naar Israël zweven.
“Toen president Trump Jeruzalem in 2017 de echte hoofdstad van Israël had genoemd, hebben ontelbare vliegers uit Gaza veel schade toegebracht aan landerijen. Maar ‘Fire Kites’ is een nummer over hoe het evenwicht zoek is in het conflict: Israël is veel sterker bewapend.
“Mijn muziek zal altijd dansbaar zijn, ik was danseres voor ik muziek begon te maken. Als ik me slecht voel, dans ik. Ik heb ook een andere kant, die over die moeilijke zaken moet praten. Maar op ‘Fire Kites’ mag je ook gewoon dansen, hoor. (lacht)”
Kids van Noga Erez is nu uit bij City Slang.
© Humo