✦
Huisvrouw aan de top
Een Belgische huisvrouw die een wereld toespreekt op de klimaattop van de Verenigde Naties in Nairobi. Milieuminister Bruno Tobback (sp.a) maakte de gelukkige keuze om Margaretha Guidone te laten spreken. U weet wel, de vrouw uit Kapellen die de verzamelde Belgische politieke top overhaalde om samen te kijken naar Al Gores film An Inconvenient Truth.
Guidone sprak niet alleen in de plaats van minister Tobback, zelfs niet alleen in haar naam, maar eigenlijk in naam van alle moeders, alle ouders die bekommerd zijn om hun kinderen. Die van België? Bah neen, als zo'n boodschap aanslaat, spreekt ze zowat namens alle ouders ter wereld.
Men kan dit signaal natuurlijk klein-politiek vertalen, als een effectje waardoor Bruno Tobback zichzelf in het zonnetje zet. So what? Al enige tijd geven de Vlaamse socialisten het zogenaamde middenveld een stem in hun politieke programma. Dat ligt niet altijd even gemakkelijk bij de achterban, maar het zorgt wel voor een frisse instroom van ideeën.
Ditmaal handelt een minister in de lijn van zijn partijcongres. Onze politieke geschiedenis staat vol tegenvoorbeelden: partijen met vernieuwende congressen, maar intussen met ministers die pragmatisch doorgaan, business as usual. Het is niet slecht dat een minister een ander, wat consequenter voorbeeld stelt.
Op internationale conferenties moet een Belgische minister immers al een meer dan buitengewone toespraak houden om een beetje aandacht te trekken. Een Belgische milieuminister wordt nu eenmaal niet zo aandachtig aanhoord als een van de VS, Rusland en China, hoe zinvol hij ook uit de hoek komt. Een Brit of Fransman wordt ook nog gehoord, maar de rest is deel van de lange rij 'andere' ministers.
Bruno Tobback deed er dus verstandig aan het woord te geven aan de vrouw die eigenhandig de verzamelde Belgische politici had laten beloven dat ze de opwarming van de aarde ernstig zullen nemen. Dat was niet alleen een leuke stunt van die huisvrouw, het was ook een gerichte actie waarin zelfs ACV of ABVV zelden slagen: de toppolitici emotioneel raken en dus ook politiek overdonderen.
"Ik weet heus wel dat mijn boodschap wat naïef overkomt", zei Margaretha Guidone in Nairobi. Maar wat geeft dat. In haar eentje slaagde ze erin een voet te wrikken tussen die deur van business as usual. Ze leverde het bewijs dat ook een individu, los van de organisaties, sterke staaltjes van burgerzin kan tonen.
Dat wil niet zeggen dat de tijd voorbij is van die organisaties, wel dat het goed is dat ook visionaire en/of ondernemende individuen ze kunnen uitdagen. Ze opjagen om méér de agenda te bepalen. Dat in deze tijden mediatieke acties daarbij bijzonder goed van pas komen, is zeker. Alleen had mevrouw Guidone daarvoor geen media-adviseurs nodig: ze deed dat spontaan.
Als er op het einde van het jaar weer allerlei prijzen worden uitgedeeld - 'vrouw van', 'persoonlijkheid van', 'figuur van', noem maar op - staat Margaretha Guidone alvast op onze shortlist. Dat Bruno Tobback haar in Nairobi nu al op een podium heeft gezet, is een mooie geste. Want als dit land echt de Kyotonormen wil halen, zullen onze politici dat niet alleen kunnen. Het zal een zaak zijn voor ons allen. Van groot tot klein. Van industrieel en minister tot huisvrouw. Vandaar.
