Honderden stedelingen sterven eenzaam

Jaarlijks sterven in de grote steden in België honderden mensen een eenzame dood. De stadsbesturen en de Openbare Centra voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW) zorgen dan maar voor een waardige crematie of begrafenis. Opmerkelijk is dat de cijfers van het aantal eenzame doden in de drie grote steden van Vlaanderen de laatste jaren min of meer stabiel zijn gebleven. In Brussel-stad kwam er in 1999 voor 184 van de 2.006 overledenen niemand opdagen. Dat staat gelijk aan 9,2 procent. In 2000 ging het om 158 van 2.043 (7,7 procent), in 2001 151 van 2.111 (7,2 procent) en vorig jaar 159 van 1.997 (8 procent). Bij het Antwerpse OCMW schommelt het aantal eenzame overledenen al jaren rond de 180. Het gaat dan met name om mensen die komen te overlijden in een rust- of verzorgingstehuis van het OCMW. "Het wil ook niet altijd zeggen dat er geen familie ís. Het gebeurt dat de familie wel aangifte van overlijden doet, maar dat ze het OCMW laat opdraaien voor de begrafenis", zegt Eddy Meulders, diensthoofd burgerlijke stand.

Hoe kleiner de stad wordt, hoe minder groot het probleem van het in eenzaamheid sterven is, zo lijkt het. In Gent waren er in 1997 27 gevallen waarbij niemand instond voor de begrafenis van een overledene. In 1999 waren dat er 23, in 2000 38, in 2001 33 en vorig jaar 42. (TS)

Algemeen, pagina 6