✦
Hofleveranciers
Christian Fuchs
Zes maanden spitten de Duitse onderzoeksjournalisten Christian Fuchs en John Goetz naar het werkelijke verhaal achter de kebabmoorden, jarenlang uitgevoerd door drie neonazi's. Voor hun portret van Beate Zschäpe, de enige overlevende van het trio, moesten ze diep gaan. "Niemand wilde met ons praten", vertelt Fuchs, die in Zschäpes buurt opgroeide. "We moesten brieven schrijven en vaak teruggaan, tot we haar stiefvader en kennissen konden overtuigen." Toen ze ook inzage kregen in geheime documenten van de Duitse staatsveiligheid kregen ze zicht op wie de vrouw geweest moet zijn. "Iedereen noemt haar een monster, maar nu begrijp ik beter waarom iemand een monster wordt."
PAGINA 14
Kim Van de Perre
Ze dacht dat het een fluitje van een cent zou worden, want je ziet ze overal: hippe, trendy, jonge mensen, vol tatoeages. Maar het kostte journaliste Kim Van de Perre eindeloos veel werk om fascinerende verhalen achter de tekeningen te vinden. "Je zou denken dat ze ermee lopen te pronken", zegt Van de Perre. "Maar dat doen zelfs de stoerste kerels niet. Ofwel omdat het te persoonlijk is, of omdat het op de werkvloer niet geapprecieerd wordt." De zoektocht leidde nog niet tot inkt op haar eigen huid. Van de Perre: "Ik ben als de dood voor naalden."
PAGINA 22
Romain Menke
"Een uitdaging", zo noemt Romain Menke het fotograferen van vier jonge mensen vol tatoeages. "Het gaat om mensen", zegt de Antwerpse fotograaf. "Dus wil je de emotie op hun gezicht laten zien. Maar het verhaal gaat over de tattoos op hun lichaam, en die staan niet altijd op evidente plaatsen. Bij het kadreren was het altijd een beetje zoeken om die twee aspecten op één beeld te krijgen." Aan de geportretteerden zal het niet gelegen hebben. "Ze hadden allemaal een exhibitionistisch trekje", lacht Menke. "En geen remmingen om hun kleren uit te trekken en de tattoos te tonen."
PAGINA 22
Marc Didden
U vindt hem op Twitter noch op Facebook, maar u kunt Marc Didden wel altijd mailen op het adres dat hij deze week in zijn column meegeeft. De kans is echter klein dat hij u een antwoord terugstuurt. Zijn echt e-mail-adres is het best bewaarde geheim van de redactie. Het zou dan ook overdreven zijn te beweren dat zijn mailbox overloopt van reacties, nu zijn column alweer een maand terug is. "Maar liefst acht mensen hebben me laten weten dat ze daarvoor blij zijn", bekent de Brusselse scenarist/regisseur/journalist/columnist. "En ik ben er daar zelf één van."
PAGINA 4