Hoezo, de moslimbroeders vallen wel mee?
De moslimbroeders willen wel degelijk hun staten islamiseren, inclusief de positie van de vrouw
Koert Debeuf, medewerker van de Europese liberalen in Caïro, bereidt ons voor op regerende moslimbroeders. "Zij zullen de politieke leiding nemen in het Midden-Oosten", schrijft hij recent. Maar dat is niet zo erg, want: "we moeten moslimbroeders zien als Amerikaanse Republikeinen".
Nu had ik vorige maand een lunch met het hoofdbestuur van de Republikeinse partij in Washington en ik had niet de indruk dat ik daar met veredelde moslimbroeders aan tafel zat. De Republikeinse partij is net als de Democratische een kiesvereniging waarin allerlei kandidaten via voorverkiezingen - van gouverneur tot president - hun ideeënstrijd moeten uitvechten. Republikeinen en Democraten hebben geen almachtige partijvoorzitter zoals in België. Geregistreerde partijleden beslissen. Religie? Ook een Democratische Conventie wordt geopend in gebed. Het leger? Mariniers dragen de Amerikaanse vlag binnen, ook bij Democratische Conventies. Vrouwen? Een meerderheid van de Amerikaanse conservatieve beweging is vrouw, opiniemakers zoals Ann Coulter, Laura Ingraham, Michele Malkin, Liz Cheney, Bay Buchanan ect. Van Egyptische moslimzusters heb ik weinig gehoord.
Integendeel, moslimbroeders in Egypte en Tunesië willen hun staten islamiseren, inclusief de positie van de vrouw. Egyptische moslimbroeders willen geen vrouw als presidentskandidaat, overigens ook geen Kopten. Debeuf haalt Michele Bachmann als voorbeeld van een moslimrepublikein. In Egypte zou zij niet mogen kandideren. In de VS wel. Ze behoorde tot de eerste kandidaten die door de mand vielen. Haar opvatting over religie en homoseksualiteit werd niet gesmaakt. De kiezer beslist.
Uitzondering
Ook haalt Debeuf Rick Santorum erbij als Amerikaanse variant van een moslimbroeder. Ik heb Santorum niet horen zeggen dat de Amerikaanse grondwet moet worden vervangen door het Oude Testament. Moslimbroeders zien de Koran als de grondwet, zoals Saoedi-Arabië. De sharia is daarmee verankerd. Als men de vergelijkingsmethode van Debeuf volgt, kan men even goed zeggen dat zijn politieke baas Guy Verhofstadt, indien men hem ziet raaskallen in het Europees Parlement, meer op een moslimbroeder lijkt dan de saaie Mitt Romney. Alleen de baard ontbreekt nog.
Debeuf verwart de plaats van politiek en religie in een maatschappij. West-Europa is sterk geseculariseerd. Christendemocraten beroepen zich zelden op de bijbel en vormen eerder een machtskartel zonder duidelijke religieuze identiteit. Christendemocraten zijn eigenlijk socialisten die (af en toe) in de kerk komen. Buiten Europa speelt religie wel een publieke rol, in Afrika, Latijns- Amerika, Azië, de VS en natuurlijk de Arabische wereld. Europa is de uitzondering, niet de regel. In de VS, Latijns- Amerika en Azië is er doorgaans een scheiding tussen kerk en staat, bijvoorbeeld ook in het islamitische Indonesië. In de VS hebben de founding fathers die scheiding in de grondwet verankerd om politieke en religieuze vrijheden te vrijwaren. Juist om die reden waren de eerste pioniers Europa ontvlucht. In de Arabische wereld is er een trend van secularisering naar islamisering, onder druk van de moslimbroederschappen. Zij veroverden de politieke ruimte omdat ze hun sociaal en politieke organisaties snel konden omvormen tot een verkiezingsmachine. Ze konden eveneens het 'oppositiedividend' tegen de autocratische leiders innen, zoals de Tunesische Ben Ali wiens partij lid was van de Socialistische Internationale, dus zusterpartij van de sp.a.
Molotovcocktail
Maar het gaat niet de goede kant op. Ik was waarnemer bij de verkiezingen in Tunesië, eind oktober vorig jaar. In Tunesië, op zich een seculier land, haalde de moslimbeweging Ennahda (wedergeboorte) 40 procent van de stemmen. Tunesië heeft een veel sterkere civiele maatschappij dan Egypte, maar Ennahda begint al te knabbelen. Nabil Karoui, eigenaar van een televisiezender, is gedagvaard voor het uitzenden van de film Persepolis waarin een beeld van God is te zien. Radicale moslims gooiden molotovcocktails in zijn huis. Ennahda steunt het proces. Human Rights Watch noemt de toestand verontrustend.
Debeuf probeert ons, met zijn verwijzing naar de 'moslimrepublikeinen', wijs te maken dat de moslimbroeders meevallen. Gevaarlijk naïef. Ze zullen hun landen stapsgewijs islamiseren. De Iraanse Nobelprijswinnaar en strijder voor vrouwenrechten, Shirin Ebadi, waarschuwt in The Wall Street Journal van 15 maart voor de gevolgen van de Arabische Lente. "In Egypte spreken politieke leiders over terugkeer naar de islamitische wet die resulteert in een neergang van vrouwenrechten zoals we dat in 1979 in Iran hebben beleefd. We werden 1.400 jaar in de tijd teruggeplaatst". Republikeinen schaften de slavernij af; moslimbroeders voeren de slavernij voor vrouwen in.
Derk-Jan Eppink is vicevoorzitter van de fractie van Europese conservatieven en hervormers in het Europees Parlement.
