Hoe denken ze eigenlijk in South Ruislip (lees: Borisland) over de premier?

Boris Johnson wacht – wederom – een week van de waarheid. In zijn West-Londense kiesdistrict zijn de meningen verdeeld. Sommigen vinden dat hij het veld moet ruimen, maar anderen tonen zich vergevensgezind.

“Storm in een glas water!” Op weg naar huis met een pak melk en The Daily Mail doet de 86-jarige John Chamberlin luchtig over Partygate. “Boris en zijn medewerkers stonden na hun werk wat te drinken in de tuin van Downing Street. Is dat alles? Ze hebben hooguit elkaar aangestoken met het coronavirus. Er zijn wel grote dingen in de verdomde wereld om je druk over te maken”, zegt de gepensioneerde agent die blij zegt te zijn dat hij sinds de zomer weer naar het theater kan.

Steun krijgt de premier ook van Barry en Christine Cooper, een echtpaar van in de vijftig dat nabij de My Dream Party Shop over Victoria Road loopt. “Het is opgeklopt, een politiek spel”, stelt Barry, een reisadviseur die tijdens de coronacrisis vervroegd met pensioen is gegaan. “Veel mensen hebben lockdownregels overtreden, maar hij staat nu eenmaal in de schijnwerpers.” Zijn vrouw, die in een huisartsenpraktijk werkt, knikt instemmend. “Boris heeft het naar omstandigheden goed gedaan. Het is een moeilijke baan. Fouten maken is menselijk.”

Vertrouwensstemming

Sinds de verkiezingen van 2015 vertegenwoordigt Johnson de buitenwijk South Ruislip, gelegen naast de luchtmachtbasis Northolt, in het Lagerhuis. Het is een onopvallend en eurosceptisch deel van de hoofdstad, met als parel het Winston Churchill Theatre. Nu gaat de plaatselijke held gebukt onder geruchtmakende openbaringen over lockdownborrels en andere fuifjes in zijn ambtswoning, al had The Times in juni 2020 al gewag gemaakt over Johnsons verjaardagsfeest, zonder dat dit indertijd commotie veroorzaakte.

De publicatie van het onderzoeksrapport liep afgelopen week vertraging op omdat de politie zelf een onderzoek instelde. Deze interventie riep vragen op. Waarom snijdt de politie rapporteur Sue Gray de pas af? Heeft Downing Street hier een hand in gehad? Begin deze week verschijnt naar verwachting een beknopte versie van het rapport, waarna het Lagerhuis erover debatteert. Als Gray veel kritiek op Johnson blijkt te hebben, dan houdt de Conservatieve Partij mogelijk een vertrouwensstemming.

Daarop vooruitlopend is Johnson veel tijd kwijt aan het paaien van partijgenoten. Zo belooft de premier een conservatiever beleid en overweegt hij een geplande verhoging van de premie volksverzekeringen in te trekken. Johnson kan via zijn fractiemanagers ook druk uitoefenen. Zo heeft Downing Street met verkiezingen gedreigd. Weinig fractiegenoten zitten daarop te wachten. Tevens zou er zijn gedreigd de geldkraan dicht te draaien voor kiesdistricten van mogelijke rebellen.

“Is het je opgevallen hoe netjes South-Ruislip erbij ligt?”, zegt Chris Chadford (55), een spraakzame koerier die, zo meldt hij verwachtingsvol, later op de dag naar Oeganda vliegt om daar in het huwelijksbootje stappen. “Er zijn hier geen gaten in het wegdek en zelfs de snackbar ziet er toonbaar uit. Dat krijgt je als je door een belangrijk politicus in het parlement wordt vertegenwoordigd. Daarom zul je niet snel mensen horen klagen over Boris. Ik kan me niet zo druk maken om kantoorborrels. Hij verdient wel wat speelruimte.”

Dat is niet bepaald de visie van merchandiser Jacky O’Connor, die bij Paul’s Fish & Chips Restaurant staat te wachten op haar afhaallunch. “Des te eerder hij weg is, des te beter”, zegt deze Londense van Ierse komaf. “Hij is volkomen ongeschikt voor het premierschap en dat is nu volledig aan het licht gekomen. Zijn brutaliteit is grenzeloos, net als zijn gevoel voor onaantastbaarheid. Wat? Zijn vaccinatiesucces? Kom op, dat was het succes van wetenschappers, niet van Johnson.”

Aftreden?

Evenmin gecharmeerd van de onorthodoxe premier blijkt Helen Hughes te zijn, die samen met haar thuis onderwezen dochter aan het winkelen is. Ze blijkt hem vooral te verwijten dat hij de lockdownregels ooit ingesteld heeft. “Hij kreeg daar opdracht toe,” weet de 48-jarige, die een trouwe lezeres is van complotkrant The Light, “maar van wie, dat is de vraag. Het verbaast me geen seconde dat hij laks is geweest met het opvolgen van de regels. Het is egomaan.”

Van aftreden wil Johnson niets weten, al wordt zijn positie onhoudbaar als Gray oordeelt dat hij het parlement heeft voorgelogen. Uit nood heeft Johnson weer een beroep gedaan op Sir Lynton Crosby, de Australische communicatiestrateeg die hem in het verleden aan meerdere verkiezingszeges heeft geholpen. Hij moet orde op zaken stellen op Downing Street, waar de chaos zo groot is, zo meldde The Sunday Times, dat Johnson ’s avonds geen geheime documenten meer in zijn speciale aktetas krijgt gestopt uit angst dat hij ze laat rondslingeren.

Uit peilingen blijkt dat de Conservatieve Partij weer wat opkrabbelt, maar dat Johnson nog steeds een vertrouwensprobleem heeft. Op het terras van de Middlesex Arms, de pub van South-Ruislip, zegt de Britse Italiaan Antonello, werkzaam in de telecomindustrie, geen fiducie in Johnson te hebben. “Dat begon al met brexit en zijn minachting van de regels heeft het alleen maar erger gemaakt. Johnson zou eigenlijk premier moeten zijn meer, maar ik hoop toch dat hij tot de verkiezingen aanblijft. De kiezers moet hem wegsturen, niet zijn partij.”