Wat verder buiten het centrum van Gent worden de drie torens cliché en de pleinen kaal. Maar je valt er tenminste niet over weerbarstige tramsporen. Het schuurt in de rand, en dat geeft vonken wandelplezier. Freek Evers is uw gids doorheen het andere Gent.
Wandelen is stilstaan. Dat is de enige regel die ik vrienden opleg voor we er samen op uit trekken. O ja, en Google Maps is uit den boze. Nu we toch bezig zijn: ik heb nog enkele tips om het Gent te ontdekken dat me tijdens mijn lockdownwandelingen met verstomming heeft geslagen.
* Mijd het centrum. Dat is van plastic.
* Kronkel. Loop nooit in een rechte lijn. Dat brengt je te snel bij een doel.
* Lever je over aan geuren, kleuren en geluiden. Zij zijn de gids.
* Waterlopen vormen ankerpunten om niet hopeloos te verdwalen.
* Kijk. Dat is actief: blijf staan, draai je om, beweeg je hoofd. Omhoog, naar links en naar rechts.
* Geniet.
* Verwacht geen perfect uitgestippelde wandelingen.
Ieder bewandelt zijn of haar eigen pad. Wat ik wel wil delen, zijn drie punten. Een start, een arbitrair gekozen midden en een einde.
Onthoud tijdens elke wandeling wat mijn vast wandelmaatje zei toen we langs de treinbedding van de Buitensingel op de achtertuintjes van opeengedrukte arbeiderswoningen keken: “In alle wanorde en lelijkheid is veel schoonheid te vinden.” Zelfs Marie Kondo moet dat in het diepste van zichzelf toegeven.
Wandeling Halfweg
Startpunt: Rabotpark
Middelpunt: Park Halfweg
Eindpunt: AZ Sint-Lucas
Het Rabotpark ligt er in de lente prachtig bij. De bladeren aan de jonge bomen zijn groener dan groen. Die staan in schril contrast met de sociale woonblokken die er nog staan en die er nog opgetrokken worden.
De buurt rond het Rabot verandert in een rotvaart. ‘The end of an era’ (het einde van een tijdperk) staat te lezen op de laatste der beruchte Rabottorens. ‘I have become death, the destroyer of worlds.’
Van daaruit slinger je langs de Groene Vallei, richting het eiland Malem. De intrigerende tuinwijk met allemaal gelijkaardige witte huizen, die eigenaardig genoeg toch niet allemaal gelijk zijn.
Via de kerk, die nu als circusschool dienstdoet, beland je in een park dat voor deze wandeling geen betere naam had kunnen krijgen: park Halfweg. Het is er niet slecht om te picknicken. Je kan er bovendien perfect vergeten dat je je op nog geen drie kilometer van het centrum van Gent bevindt.
De Watersportbaan, de scheve toren van de Ekkergemkerk, de Coupure en het Prinsenhof begeleiden je uiteindelijk tot aan de coolste parking van Europa: die van ziekenhuis AZ Sint-Lucas. Allez ja, officieel de tweede coolste. In 2018 moest ze enkel de Quick Morelli-parking, in een grot in Napels, laten voorgaan in een populariteitspoll. Deze plek doet bij de juiste lichtinval aan een stad als Barcelona denken.
Wandeling: Kapitein Zeppos
Startpunt: Dampoort
Middelpunt: Kapitein Zeppos Park
Eindpunt: Dampoort
Wie op zoek is naar een wandeling die qua kosten-batenanalyse de meeste Instagram-waardige plaatjes oplevert, gaat voor deze. Je slaat vanop het meest debiele kruispunt in Gent de Kleindokkaai in en je zal foto’s willen blijven nemen totdat je het Kapitein Zeppos Park hebt bereikt. Kranen, woonboten, kleurrijke gebouwen, graffiti, water… Een Gentenaar heeft geen artificieel Instagram-museum van doen.
Wie de Vliegtuiglaan zoekt, ziet de hipsterhaven evolueren naar de échte Gentse haven. De schepen veranderen er van woonboten naar containerschepen. Ook al is de Gentse haven bijlange de Antwerpse niet, de ruwheid waarmee water en land elkaar ontmoeten, blijft indrukwekkend.
Zo beland je ook meteen op het meest gevaarlijke punt in deze wandelgids. De auto is er geen koning, maar keizer. Dus wie de oversteek wil wagen van de Vliegtuiglaan naar de Hogeweg, kijkt best extra uit zijn doppen. De beloning heet Slotenkouter, langs het Veenakkerpad, een oase van volkstuintjes net naast de treinbedding. Blijf zo dicht mogelijk bij de sporen om uiteindelijk weer aan Dampoort uit te komen.
Wandeling: Spiegel
Startpunt: Bloemekenspark
Middelpunt: Westergem
Eindpunt: Industrieweg
In januari 2009 trokken de arbeiders van textielbedrijf UCO in de Bloemekenswijk voor het laatst de deur achter zich dicht. Het betekende het einde van een tijdperk. De stad is druk bezig om de textielsite om te vormen tot een hedendaags bedrijventerrein voor sociale economie.
Wie er nu gaat wandelen, vindt er leegstaande panden waar de plaatselijke jeugd zijn eerste joint opsteekt. Maar je vindt er ook al afgewerkte, gerestaureerde gebouwen, zoals het Balenmagazijn. In Londen zou men zo’n constructie vorderen om er een nieuw Tate Modern in te huisvesten. De Gentenaar toont zich van zijn schoonste kant: het gebouw met indrukwekkende spiegelverdieping is het dak boven een sociaal restaurant.
Ga ook zeker eens op zoek naar de watertoren in de Maïsstraat, die het middelpunt van een klein stadspark vormt. Het is het ideale vertrekpunt om via de Westergemstraat helemaal tot in Wondelgem te wandelen.
De residentiële wijken langs de Botestraat nemen je uiteindelijk mee tot aan de Brugse Vaart en het Kasteel Claeys-Bouüaert. Via de Willemotlaan en de Groendreef wandel je uiteindelijk weer naar de binnenring van Gent.
Wandeling: Zalig
Startpunt: Dampoort
Middelpunt: Gentbruggebrug
Eindpunt: Portus Ganda
De Dendermondsesteenweg die Dampoort met de Gentbruggestraat verbindt, is niet wat ze lijkt. Oké, de kans is groot dat je medewandelaars moet uitleggen dat het wc-meubel op de stoep géén kunstwerk van Jan Fabre is. Maar gewoon sluikstort. En toch heeft die hectische baan een zacht kantje.
Duik links en rechts zijstraten in. Ervaar de soms wat absurde smeltkroes van Turkse theehuizen, Bulgaarse kruidenierszaken en hippe bars op maat van bakfietsgezinnen. Wie zich tijdens wandelingen graag blindstaart op prachtige gevels, kan zijn ogen de kost geven in de driehoek Nijverheidsstraat, Wolterslaan, Scheldestraat.
Ga zeker eens op het midden van Gentbruggebrug staan. Als het weer meezit, kan je de drie Gentse torens zien. Je kan vandaar ook bepalen welke kant van de Schelde je wil volgen om het Keizerpark en uiteindelijk het Visserijpark te bereiken.
Kies de ‘Achtervisserij’, een smal pad, om helemaal tot aan Portus Ganda te wandelen. Er wacht je een mix van natuur, graffiti en enkele tuinhuizen, die omgevormd zijn tot werkkamer waar de romantici onder ons – jawel, ik geef het toe – alleen maar van kunnen dromen. De lopers moet je er jammer genoeg bijnemen.
Wandeling: Waanzin
Startpunt: Theater de WAANzin
Middelpunt: Meulestedebrug
Eindpunt: Voormuide
Theater de WAANzin ligt aan de prachtige Gaardeniersbrug. Wie het pad blijft volgen, komt uiteindelijk uit op kanaal De Lieve en de Buitensingel, een wat gekke plek die de grens vormt tussen wonen en heraangelegd industriegebied. Het is hier dat mijn wandelmaatje met haar ‘Bond Zonder Naam’-wijsheid kwam: “In alle wanorde en lelijkheid is veel schoonheid te vinden.”
De Buitensingel leidt uiteindelijk naar de Wiedauwkaai en Meulestedebrug. Gentenaars weten wel, dat is de brug die meer dicht dan open lijkt. Het is ook de toegangspoort tot een van de meest onderschatte stukjes van Gent. Meulestede en Muide liggen op een schiereiland geprangd tussen het Grootdok en Voorhaven.
Het is een plek waar niet gepland, maar – laten we zeggen – geëxperimenteerd werd met een combinatie van industriële panden, arbeiderswoningen en alle soorten sociale woonblokken in de allerlelijkste kleuren. Wat hadden we gezegd over wanorde?
Geniet op de Muidebrug van het uitzicht op het Tolhuisdok, gesponsord door transportbedrijf Ziegler. U begrijpt daar vast waarom.
