Het parcours van Gunter Van Assche

l Leeftijd: 27

l Aantal edities Pukkelpop: 7

l Favoriete plaat 2007:

A Weekend in the City (Bloc Party)

l Eerste single: 'Lithium' (Nirvana)

The Smashing Pumpkins Vrijdag, Main Stage, 00.30 uur JJ

Degelijk, niet memorabel

De eigenzinnigste groep op de affiche bleek The Smashing Pumpkins. In de AB vergastte Billy Corgan (foto) ons eerder dit jaar al op een onvoorspelbare set, maar in Kiewit werd de veiligheidspal helemaal uitgeschakeld. Dat leverde helaas een concert op zonder hits als 'Today', 'Disarm' of '1979', maar wel met een suf B-kantje, nieuw materiaal en epische songs.

Het oudere hitwerk werd jammer genoeg door de mangel gehaald: zo werd 'Bullet with Butterfly Wings' zonder pit de weide ingestuurd en raasde 'Zero' met de snelheid van het licht door de set.

In extremis kregen we toch nog een degelijke Pumpkins, maar geen memorabele.

Soapstarter Zaterdag, Wablief, 14.40 uur JJJ

Zo hitsig als de hel

Met Naked Wheelz kan Soapstarter een heerlijk zomerse plaat op zijn conto schrijven. In de bloedhete Wablieftent klonken hun songs ook nog eens zo hitsig als de hel.

Het Gentse sextet, met leden van dEUS, Vive La Fête en Skeemz, laveerde opwindend tussen hiphop, bossa en funky slaapkamersoul, waarbij de vrolijke chaos op het podium alleen de zachtere songs in de weg stond. In de tent serveerde Soapstarter de perfecte muziek om op te luieren, om een sluw binnengesmokkelde fles pastis te legen of gewoon hengstig tegen je geliefde aan te schurken.

The Streets Zaterdag, Main Stage, 15.55 uur JJ

Pijnlijke kater

Even leek het erop dat Mike Skinner van The Streets zou afstevenen op een tweede fiasco in Kiewit. Enkele jaren geleden strompelde de Britse straatdichter stomdronken en stoned voort op de Main Stage van Pukkelpop. Op deze editie leek hij de kater van zijn leven uit te zweten.

Lijkbleek en het ene blik bier na het andere in de weide keilend, bracht Skinner tamme odes aan Muse ('Time Is Running out') en The Prodigy ('Out of Space'), hoorde je een rotversie van 'When You Wasn't Famous' en werd 'Blinded by the Lights' nonchalant afgehaspeld. Alleen het rave-einde van die song was echt de moeite waard.

Naarmate het optreden vorderde, ging Skinner zich toch nog amuseren. Met een strandbal en een frisbee uit het publiek bijvoorbeeld, maar ook door zijn blote kont te tonen ("Dit is wat ik denk van The Smashing Pumpkins!"). Na zijn eigen ondermaatse concert gunden we Skinner echter ook een gulle blik op onze togus.

Enter Shikari Zaterdag, Skate Stage, 19.05 uur JJ

Aanstekelijke agressie

Zaterdag stonden de Britse nu-ravers van Enter Shikari twee keer op Pukkelpop: eerder op de dag viel de groep in voor Lacuna Coil, dat pas tegen de avond zou opdagen.

Voor Enter Shikari's affreuze mix van metalcore en platte eurodance zullen we wellicht nooit vallen, maar op de Skate Stage werkte hun muziek wel. In drie kwartier tijd hoorden we slechts twee treffelijke songs ('OK Time for Plan B' en 'Return to Energizer'), maar de gabberdans van de drummer in de hoge nok van het podium, de menselijke piramides in het publiek en de aanstekelijke agressie van de band hielden je aandacht wel moeiteloos vast tot op het einde.

Lacuna Coil Zaterdag, Skate Stage, 20.20 uur J

Bloedeloze, lege doos

De naam Lacuna Coil laat zich vertalen als 'lege spiraal'. Lege doos had echter evengoed gekund.

Zelden zo'n bloedeloze metalshow gezien als die van het Italiaanse gezelschap. Frontzangeres Cristina Scabbia is gezegend met een fotogenieke verschijning én een fabuleuze stem, maar de eenvormige songs die de groep uit Karmacode plukte, klonken niet één moment spectactulair. Het geflirt met Arabische melodieën zorgde even voor enig reliëf in de erg lome set, maar veel spannender werd hun concert er toch niet op.

Nine Inch Nails Zaterdag, Main Stage, 21.30 uur JJJJ

Verbluffende tour de force

Geen 'Terrible Lie', 'Closer' of 'StarFuckers Inc.' op Pukkelpop, wel grote happen uit de laatste, niet echt briljante plaat Year Zero. En toch scoorde Nine Inch Nails met een snoeiharde show, die zowel visueel als auditief een verbluffende tour de force bleek.

Zo vormde 'The Beginning of the End' een donkere pass naar de onheilige drievuldigheid 'Sin', 'March of the Pigs' en 'Burn', en zette Trent Reznor de weide onder stoom met zijn waanzinnige voordracht. Daarna liet de frontman zich voor dood op het podium vallen: een dramatische overgang naar het tweede luik van de show, zo bleek.

Daarin verscholen de groepsleden zich in Kraftwerkstijl achter elektronica voor een rondje snoeiharde industrial, met 'The Great Destroyer' als bezwerend hoogtepunt. In het laatste deel werd de sfeer er nog grimmiger op met Reznor die een messcherp 'Only' inzette achter een scherm vol tv-ruis, waarbij het leek alsof hij elk moment uit het scherm kon spatten.

Met de agressieve afsluiters 'Hand That Feeds', 'Head Like a Hole' (waarbij het podium ei zo na gesloopt werd) en het akelig intieme 'Hurt' stevende de groep af op de ultieme zegen.