Het fotohokje als moderne biechtstoel
Het Musée de l'Elysée van Lausanne de presenteert de eerste tentoonstelling die focust op de esthetiek van het fotohokje.
In Berlijn staat op de hippe Kastanienallee een populaire fotoautomaat. Voor twee euro krijg je vier verschillende opnames in retro zwart-wit. En in Le fabuleux destin d'Amélie Poulain is het een fotohokje in een Parijs station dat Amélie in contact brengt met haar droomman. Maar niet alleen toeristen en filmpersonages hebben iets met de photomaton. Ook kunstenaars laten zich er al decennialang door inspireren.
1928: de eerste fotohokjes worden geplaatst in Parijs. De surrealisten maken er gretig gebruik van, want op enkele minuten en voor een democratische prijs, geeft de machine hen een portret, een momentopname. Ze vinden dat de ervaring lijkt op die van de écriture automatique. Van Andy Warhol tot Cindy Sherman, veel kunstenaars gebruiken de fotoautomaat om te spelen met hun identiteit, om verhalen te vertellen of andere werelden te creëren.
Nu presenteert het Musée de l'Elysée van Lausanne de eerste tentoonstelling die focust op de esthetiek van het fotohokje. Onder de titel Behind the curtain. The aesthetics of the photobooth toont het museum meer dan zeshonderd werken van zestig internationale kunstenaars, zoals Richard Avedon, André Breton, Gerhard Richter en de Fluxusgroep. Allemaal zijn ze gefascineerd door het automatische proces van de machine. De photobooth doet al het werk, de auteur van de foto verdwijnt achter de technologie.
De expo wil de invloed tonen die de fotoautomaat had en heeft op kunst, van 1928 tot vandaag, en is ingedeeld in zes grote thema's, zoals 'het hokje', de geïsoleerde ruimte die uitnodigt tot intieme revelaties. Als een moderne biechtstoel. Toch staan ze meestal ze op publieke plaatsen zoals stations of grootwarenhuizen. Dit thema spit de tegenstelling uit tussen het intieme en het publieke.
Andere thema's zijn 'wie ben ik?', 'wie ben jij?' en 'wie zijn wij?'. Identiteit - vaak met gekke bekken trekken of een verkleedpartij - is een belangrijk aspect, of het nu gaat om zelfportretten, foto's van anderen of foto's van een koppel of een groep. Verschillende kunstenaars propten meerdere mensen tegelijk in het hokje, waardoor de groepsdynamiek wordt vastgelegd op gevoelige plaat. Ze poseren en leggen hun sociale identiteit bloot.
In het museumcafé werd een echte fotoautomaat uit de jaren 60 geïnstalleerd. Toeschouwers kunnen dus een authentieke zwart-witfoto met vier verschillende beelden laten maken.
De expo, gecureerd door Clément Chéroux en Sam Stourdzé, zal deze zomer te zien zijn in de Botanique in Brussel.
Behind the curtain. The aesthetics of the photobooth, tot 20 mei in Musée de l'Elysée, Lausanne. www.elysee.ch
