In 1981 maakte regisseur Gérard Corbiau een portret van onze Belgische operatrots José Van Dam. In 2006, 25 jaar later dus, besloot hij dat het tijd was voor een sequel. Het resultaat ziet u vanmiddag in 'José Van Dam, 25 jaar later' in Plankenkoorts.

In die 25 jaar blijkt veel veranderd. Gerard Mortier bracht Van Dam in 1981 terug naar België, naar de Muntschouwburg. Zeven jaar later starten ze, samen met anderen, de Koningin Elisabethwedstrijd op voor zang. Het ligt helemaal in de stijl van Van Dam, die zich altijd erg genereus toonde tegenover jong talent en nu nog steeds jonge zangers opleidt in de muziekkapel.

In Corbiaus portret komt Mortier aan het woord, maar ook Maciej Pikulski en Roberto Giordano, zijn begeleiders bij de liedrecitals, en Jean-Pierre de Launoit, die meehielp de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang op poten te zetten. Maar hoofdpersoon is natuurlijk Van Dam zelf, die we leren kennen als een joviale en sympathieke man, wie de roem nooit naar het hoofd is gestegen. En dan blijkt er toch niet zoveel veranderd. Want het is zoals de bariton zelf zegt: "Ik ben altijd een Brussels ketje gebleven."

Plankenkoorts, Canvas, 12.00