Hans Vandeweghe over de nieuwe onthullingen: ‘Dit is het échte einde van Vandenhaute bij Anderlecht’

Is de bom nu definitief gebarsten bij Anderlecht? Een onthullend Humo-artikel schetst een vernietigend beeld van hoe voorzitter Wouter Vandenhaute en ex-CEO Peter Verbeke paars-wit op tirannieke wijze besturen. We vroegen Hans Vandeweghe om meer uitleg. ‘Dit is zelfs voor Vandenhaute te groot.’

Wat heeft Humo precies aan het licht gebracht?

Vandeweghe: “Ze hebben een zeer duidelijk beeld geschetst van de cultuur die onder Marc Coucke en Vandenhaute is geïnstalleerd bij Anderlecht, met Vandenhaute als kleine Napoleon voor wie iedereen moet springen en die altijd alles beter weet. Maar daar schrik ik op zich niet van: velen waren al op de hoogte van het gedrag van Vandenhaute, dat grenst aan de psychopathie.

“Over het portret van Wouter Vandenhaute verbaas ik me dus niet, maar voor Peter Verbeke houd ik een slag om de arm. Ik ken hem niet als tiran, zoals hij in het stuk omschreven wordt. Ik was er eens bij toen hij een gesprek voerde met twee scouts, en die kropen zeker niet onder tafel uit angst voor hun baas - integendeel. Ik heb ook wel gehoord dat zijn optredens soms nogal tiranniek kunnen zijn, maar misschien was dat maar tijdelijk. Bovendien gelden er voor Peter Verbeke verzachtende omstandigheden. Zijn privésituatie is zeer moeilijk, met een zwaar gehandicapt kind, en hij leed onder de verschrikkelijke workload van Vandenhaute. Dat doet hij trouwens altijd: mensen zoveel op hun bord gooien dat ze na een tijd crashen.”

Wat is voor u het meest onthullende van het artikel?

“Dat Vandenhaute 500.000 euro factureert aan de club. Als dat klopt, dan is dat een heel hoog bedrag. En dat hij dat dan nog eens doet via een vennootschap waar zijn vrouw (Catherine Van Eylen, red.), die Sporza-anker is, ook vennoot in is. Een van de schermgezichten van het sportnieuws die getrouwd is met de voorzitter van - op papier - de belangrijkste club van het land? Dat zijn situaties die je beter vermijdt. Voor beide partijen, want Vandenhaute had evengoed kunnen zeggen dat hij door de job van zijn vrouw geen voorzitter kon worden van Anderlecht.”

Heeft Wouter Vandenhaute op sommige vlakken illegaal gehandeld?

“Nee, dat niet. Juridisch zal dit verhaal geen staartje krijgen voor Vandenhaute, maar op professioneel vlak natuurlijk wel. De grote conclusie is dat hij onmogelijk nog kan functioneren bij Anderlecht.”

Hij had toch al een stap opzij gezet als voorzitter?

“In theorie, ja. Maar net zoals alle supporters denken, is dat window dressing. Nee, dit is het échte einde van Vandenhaute bij Anderlecht.

“Ik heb hem altijd als een grote Icarus gezien. Altijd naar de zon willen vliegen, maar uiteindelijk te dichtbij komen en je vleugels van was doen smelten. De zon in dit verhaal is Anderlecht, dat was zijn droom.”

In het stuk staat eveneens dat Vandenhaute een grote rol speelde bij de exit van Vincent Kompany.

“Blijkbaar was Vandenhaute geen voorstander van Kompany, die een beetje een romanticus was. Daar kan Vandenhaute niet tegen, dus heeft hij hem naar de uitgang geduwd. Al zou ik niet zeggen dat dat onterecht was. Kompany wordt nu verheerlijkt omdat hij in de Championship bovenaan staat met Burnley en alles wint, maar bij Anderlecht was zijn verhaal wel degelijk uitverteld.

“Het is tekenend dat Wouter Vandenhaute later in De afspraak heeft gezegd dat hij misschien toch wat meer moeite had moeten doen om Kompany aan boord te houden. Dat was puur tactiek, om het publiek te paaien. Want de communicatie manipuleren, daar is Vandenhaute heel goed in. En dat is nu zijn grootste probleem: hij kán het niet meer manipuleren. Op het einde van het Humo-artikel staat dat Vandenhaute enkel off the record wilde reageren. Dat is omdat hij voelt dat het hopeloos is. Hij is een schaap dat geschoren wordt en hij weet heel goed: dat schaap moet blijven stilzitten.

“Dit is voetbal, dit is geen relletje bij Flanders Classics, of bij Woestijnvis vroeger, dat enkel intern blijft of alleen in de gespecialiseerde pers wordt opgerakeld. Dit is een club waar meer dan 100.000 mensen hun geluk uithalen. Zelfs voor Wouter Vandenhaute is dit veel te groot.”