Goed loon, snel een vast contract en kiezen wanneer je werkt: Nederland lokt Vlaamse leerkrachten

Lesgeven over de grens: steeds meer Vlaamse leraren kiezen ervoor. Waar in 2013 nog 31 leerkrachten naar Nederland vertrokken, ging het in 2017 al om 68. Dat blijkt volgens De Standaard uit cijfers van de Nederlandse Dienst Uitvoering Onderwijs. Veel scholen richten zich bewust op Vlaamse lesgevers. Vijf Zeeuws-Vlaamse schoolbesturen plaatsten bijvoorbeeld advertenties in huis-aan-huisbladen.

Zo vreemd is dat niet: Nederland kreunt al enige tijd onder een lerarentekort. Scholen beconcurreren elkaar met hogere lonen en moeten noodgedwongen stagiairs voor de klas zetten. Op sommige plaatsen worden zelfs ambtenaren ingezet of wordt de schoolweek een dag ingekort.

Vooral in het basisonderwijs komen steeds meer vacatures. Tegen 2020 zullen de Nederlandse basisscholen ruim 3.000 voltijdse leerkrachten tekortkomen. In het secundair onderwijs zullen zo’n 600 voltijdse leraren nodig zijn.

“Voor Vlaamse leraren zijn sommige scholen in Zeeuws-Vlaanderen dichterbij”, zei Levien Hamelink, algemeen directeur van scholengroep ProBaz, eerder in de Nederlandse regiokrant BN de Stem. “De ervaringen zijn heel positief. Het brengt iets goeds teweeg. Je kijkt ook figuurlijk over de grenzen heen. Natuurlijk moeten de Vlaamse leerkrachten even wennen, maar de verschillen zijn overbrugbaar. Het zijn vakmensen.”

Aantrekkelijker

Verschillende betrokkenen geven aan dat de Nederlandse arbeidsvoorwaarden aantrekkelijker zijn. Zo zouden leerkrachten er doorgaans sneller in aanmerking komen voor een vaste betrekking. Het zou kunnen verklaren waarom Vlamingen er hun geluk beproeven, terwijl hier op sommige plaatsen eveneens tekorten bestaan. Zo telt de VDAB momenteel meer dan 1.300 vacatures voor leerkrachten. Tegen 2024 zijn er volgens prognoses zo’n 6.000 extra leerkrachten per jaar nodig.

“Ik merk dat in Nederland door het tekort sneller een vaste betrekking wordt gegeven”, zegt Valerie Haverbeke. Zij is afkomstig uit het Oost-Vlaamse Sint-Laureins en geeft sinds dit schooljaar les in het Nederlandse Hoek. “Ik ben hier nu twee maanden en kan normaliter volgend schooljaar al een vast contract krijgen. In Vlaanderen moet je veel langer wachten. Ik had er pas na zes jaar een vaste benoeming. Het grootste voordeel vind ik ook dat ik hier kan kiezen hoeveel dagen ik wil werken en dat ik een reisvergoeding krijg. In Vlaanderen ging dat niet of nauwelijks.”

Haverbeke, die in Sluis woont, geeft aan dat haar overstap relatief gemakkelijk verliep. “Ik heb de afgelopen elf jaar in Vlaanderen lesgegeven. Op inhoudelijk vlak zijn er veel gelijkenissen. Al krijgen de muzische vakken hier wel veel minder aandacht. Kinderen die daarmee bezig willen zijn, moeten het buiten de school zoeken.”

Ze ziet de (cultuur)verschillen vooral in de klas. “De Nederlandse kinderen zijn veel opener. Als ze je voor het eerst zien, komen ze meteen vragen wie je bent. Dat gebeurt in Vlaanderen niet of nauwelijks. Ik hou wel van die directheid. Al kunnen ze je ook verrassen. 'Wat voor speciale schoenen zijn dat?', kreeg ik laatst van een van de kinderen te horen.”