Gilles De Coster bij de sekswerkers: ‘Ik merkte niet dat hij zenuwachtig was’

Verandering van spijs doet eten, moet Gilles De Coster gedacht hebben, en hij verlegde zijn werkterrein van justitie naar prostitutie. Voor zijn nieuwe Canvasreeks Sekswerkers sprak hij met vijf vrouwen en drie mannen die hun brood verdienen met seks. De Nederlandse Lisette Mepschen is één van hen.

Lisette Mepschen: “Ik heb een eigen podcast, Lieve Lisette, ik vertel mijn persoonlijke verhaal als escort. Ik denk dat de programmamakers zo bij mij zijn terechtgekomen.”

Tevreden met de reeks?

Mepschen: “Ik ben zo blij dat ze voor een brede waaier sekswerkers hebben gekozen, met verhalen die elkaar mooi aanvullen. Ik heb psychologie gestudeerd en daar leer je over stereotypes. Zolang je maar één of twee mensen kent die niet voldoen aan de stereotypes, kun je ze nog wegzetten als outsiders. Hoe meer verschillende verhalen en gezichten, des te sneller de stereotypes sneuvelen.”

Wil dat zeggen dat het taboerandje rond sekswerk stilaan verdwijnt?

Mepschen: “Ik denk dat we nog maar aan het begin staan. Maar ik merk wel dat er steeds meer ruimte komt. Zodra sekswerk gezien wordt als zorg – niet alleen sekswerk voor mensen met een beperking, maar ook voor mensen die het intiem moeilijk hebben en eenzaam zijn – heeft de goegemeente meer begrip. Feministen zagen sekswerk vroeger als vrouwonvriendelijk, nu zien we het meer als empowering, een keuze van vrouwen om financieel onafhankelijk te zijn.”

Om welke reden ben jij in het vak gestapt?

Mepschen: “Ik heb een tijd voor de webcam gezeten, omdat ik wat geld wilde verdienen. Ik merkte dat ik het leuk en spannend vond, dus ben ik overgestapt naar het escortwerk.”

In de reeks vertel je over je eerste keer: jij was 20, je klant een tachtiger.

Mepschen: “Daar kijken mensen altijd van op, maar voor mij was het geen big deal. Ik ben makkelijk lichamelijk intiem. Natuurlijk dacht ik wel na over: ga ik tongzoenen met die man? Maar ik was niet bang. Mensen denken vaak dat je als sekswerker een knop in je hoofd moet omdraaien, als je de klant niet aantrekkelijk vindt. Alsof je iets uitschakelt in jezelf. Zo zie ik het niet: voor mij gaat het meer over zoeken naar wat ik leuk vind in die persoon. Als ik zie dat iemand eenzaam is of een bepaalde seksuele handeling fantastisch vindt, dan vind ik het heel leuk hem dat te gunnen.

“Nog iets waar mensen verbaasd over zijn, is dat ik een diepgaand contact opbouw met klanten, dat ik om hen kan geven als om een vriend. Dat wil niet zeggen dat ik mijn grenzen niet bewaak, maar het is geen onpersoonlijke transactie. Mijn klanten kennen mijn echte naam, ze weten dat ik een partner heb…”

In de perstekst geeft Gilles De Coster toe dat hij best nerveus was om jullie te ontmoeten: ‘Zoals een klant die voor het eerst een bezoek brengt.’

Mepschen (lacht): “Dat heeft hij dan goed weten te verbergen: ik heb niks gemerkt. Ik maak wel vaker mee dat ik klanten moet geruststellen. Ik probeer gewoon rust en vertrouwen uit te stralen. Dan komt de rest vanzelf.”

Sekswerkers, Canvas, maandag, 21.20 uur

© Humo