'Geen kans op slagen voor doelgroepenzenders'

Doelgroepenzenders kunnen in Vlaanderen niet overleven, zegt Marc Van Impe, zelf voormalig gedelegeerd bestuurder van doelgroepenzender The Narrow Casting Company (TNCC). Voor die stelling heeft hij drie objectieve argumenten

Brussel

Kris Vanderhaegen

Doelgroepenzenders, van televisie in de wachtkamer van de dokter tot programma's voor boeren en tuinders, hebben het volgens Van Impe ten eerste moeilijk door de bijna-monopoliepositie van de kabelmaatschappijen.

Kabelmaatschappijen hebben in de gegeven omstandigheden de facto een monopolie, behalve in Leuven waar TVD en Iverlek elkaar beconcurreren. De kabelmaatschappijen bieden al jaren zoveel mogelijk zenders aan in ruil voor een hoger abonnemenstgeld. Meestal gaat het om buitenlandse zenders omdat de kabeldistributeurs vrezen dat buitenlanders zich massaal een schotelantenne zouden aanschaffen, een fenomeen dat net wegens de hoge bekabeling in Vlaanderen niet doorbeekt, stelt van Impe.

"Het argument waarmee een opstartend station telkenmale om de oren wordt geslagen is dat er geen plek meer vrij is op de kabel. Toen TNCC in 1997 op de Vlaamse kabel wou trachten tal van maatschappijen oeverloos veel tijd trachten te winnen. Bij TV Oost in Gent kregen we zelfs te horen dat TNCC niet op de kabel kon omdat anders bewezen zou zijn dat er ook plaats was voor La Cinq, een zender waar veel Franstalige abonnees om gevraagd hadden. En indien La Cinq niet op de kabel kon, gold dat ook voor TNCC, zo luidde de redenering. Hetzelfde gebeurde met Kanaal Z en ook Event TV mocht een tijdje wachten vooraleer het overal op de kabel werd toegelaten. Intussen betaalden wij het eerste jaar wel 18 miljoen om doorgestraald te worden. Wat betekende dat wij dat bedrag het eerste jaar voor niets betaald hadden. Het duurde immers tot eind 1998 vooraleer Interelectra als laatste zijn verzet tegen de komst van TNCC opgaf."

Een tweede reden waarom doelgroepenzenders in Vlaanderen geen kans op slagen gegund wordt schuilt luidens van Impe in het monopolistisch gedrag van grote facilitaire bedrijven. Zowel TNCC als Senior TV werden zwaar overgefactureerd door hun facilitair bedrijf ENG-Videohouse. Toen TNCC overwoog om Senior TV over te nemen bleek ENG de betaling te eisen van 9.023.993 miljoen frank aan achterstallige facturen, op een totale schuld van 14.443.510 miljoen frank. Voor een zender die amper gedurende een paar maand dagelijks een studioprogramma van een half uur produceerde, was dat een gigantisch bedrag.

Uit een onderzoek van de firma Fisogest, een onafhankelijk Luxemburgs revisorbureau dat onder meer CLT-UFA en Holland Media Groep doorlicht, blijkt dat ENG-Videohouse voor het medische programma Medion 20 procent teveel vroeg. Voor Wait-TV, het programma dat in de wachtzalen van dokterspraktijken te zien was, gaat het om 16 procent teveel en voor Agrion, het programma voor boeren en tuinders, om liefst 47 procent. Ook de regionale zender ATV bedankte ENG-Videohouse deze zomer voor bewezen diensten.

Doelgroepen- en themazenders hebben af te rekenen met nog een derde moeilijkheid: de afwezigheid van een slagvaardige reclameregie. "Met uitzondering van Kanaal Z dat door de knowhow van Roularta zijn eigen reclamebelangen behartigt, beschikt geen enkele doelgroepenzender over een professionele regie. TNCC gokte op Medialogue, de reclameregie van uitgeverij Mediaxis en maakte hierbij een zware fout. Mediaxis bezorgde ons een omzet van welgeteld nul frank."

Van Impes beweringen worden gestaafd in het onderzoeksrapport van Fisogest dat de reclameregie omschrijft als 'inexistant, fantomatique inappropriée, mise en péril du projet pour manquement à ses obligations contractuelles'. In een jaar tijd bleek Medialogue slechts 56 potentiële adverteerders bezocht te hebben. Ook Event-TV sukkelt met tegenvallende reclameinkomsten. En ook daar wijzen insiders de reclameregie, die niet louter voor de zender werkt, met de vinger omdat die onvoldoende belang zou hebben bij het welslagen van de zender.

"Zolang de Vlaamse mediaminister geen wetgevend initiatief neemt en geen prijsregulerende en andere structurele maatregelen treft, ziet hun toekomst (van de doelgroepen- en themazenders) er somber uit," zegt van Impe. Toen TNCC bijvoorbeeld in het Franstalig landsgedeelte ging onderhandelen werd daar zowel een financiële als een inhoudelijke discussie aangegaan. Het Vlaams Commissariaat voor de Media (VCM) kijkt enkel naar de deugdelijkheid van het businessplan dat het voorgelegd krijgt en levert op basis hiervan vergunningen af. De Vlaamse overheid devalueert zo haar eigen mediabeleid en heeft dat niet eens in de gaten."