Geboorte
de Volkskrant
Prins Willem-Alexander en prinses Máxima hebben een dochter gekregen. In Nederland, een constitutionele monarchie met erfelijk koningschap, is dat een zaak van nationaal belang. Maar de geboorte is allereerst een blije gebeurtenis voor het paar zelf en de wederzijdse families.
Al snel na hun kennismaking in 1999 was duidelijk dat de relatie tussen Willem-Alexander en Máxima serieus was, wat definitief werd bevestigd door de verlovingsaankondiging op 30 maart 2001. In de aanloop naar dat moment loste toenmalig premier Kok het heikele probleem op van de eventuele aanwezigheid van Máxima's vader, Jorge Zorreguieta, bij het voorgenomen huwelijk. De oud-bewindsman onder het regime van dictator Videla werd te verstaan gegeven niet welkom te zijn bij het huwelijk van zijn dochter met de toekomstige koning van Nederland.
Een dramatische beslissing vanuit persoonlijk oogpunt, maar noodzakelijk om de toestemmingswet voor het huwelijk door de Staten-Generaal te loodsen. Dat rond de troon het persoonlijk leven tevens staatszaak is, een omstandigheid waarmee Willem-Alexander al vanaf zijn geboorte heeft leren leven, werd zo ook Máxima op hardvochtige wijze duidelijk.
Niettemin staat de huwelijksvoltrekking, op 2 februari 2002, te boek als een vreugdevolle dag. De geboorte nu betekent voor Willem-Alexander en Máxima, zoals voor elk 'gewoon' ouderpaar met een kinderwens, ongetwijfeld een bevestiging en een verdieping van hun geluk.
Voor het kind zelf zijn de omstandigheden waarin het zal opgroeien allesbehalve gewoon. Republikeinen zullen zeggen: ze is erfelijk belast. Als tweede in lijn van troonopvolging wacht het meisje een marsroute naar een toekomstig koningschap, waarbij alle ogen op haar gericht zijn. Het zal de eerste jaren waarschijnlijk wel lukken om een zo 'normaal' mogelijk leven te leiden. Maar de druk van publicitaire aandacht is er altijd en neemt toe naarmate het kind ouder wordt. Willem-Alexander heeft dat zelf ervaren, en heeft tijd nodig gehad om zich te verzoenen met zijn lotsbestemming. Het begeleiden van dit aanvaardingsproces rust nu, als vader, op zijn schouders.
Voor het Nederlandse volk betekent de geboorte dat zolang de monarchie de wenselijke staatsvorm blijft, ook in een nieuwe generatie in de erfopvolging is voorzien. Met deze procreatie voldoet Willem-Alexander immers aan een van zijn meer aardse plichten, het zorgen voor nageslacht. Hoe hij zijn hoofdtaak invult, het koningschap, moet blijken. Koningin Beatrix heeft er in heel de manifestatie van haar regering blijk van gegeven er toe te willen doen. Het zal mede van Willem-Alexanders opstelling afhangen of de periodiek oplaaiende discussie over een louter ceremonieel koningschap een vervolg krijgt, al ligt het politieke primaat hierover uiteindelijk bij gekozen volksvertegenwoordigers. En zo hoort het.
