Geachte mevrouw Van der Auwera,
Beste Cara,
Over VT4 kan je veel zeggen, maar niet dat het de mensen geen kansen geeft. Vedetten die elders hun C4 kregen, worden er met open armen en een fijn contract ontvangen. Zo schonk de omroep Hans Otten, Steph Goossens, Roos Van Acker en Véronique De Kock een tweede tv-leven en mochten diva's als Marlène de Wouters, Goedele Liekens en de betreurde Felice er een tijdje op adem komen. Zelfs de overrijpe Dirk Tieleman kreeg een kamertje in de bejaardenvleugel van dit unieke vluchthuis voor gevallen sterren. Maar er werd niet enkel geïnvesteerd in televisieantiek. Gaandeweg kregen ook figuren die wellicht elders nooit aan de bak waren gekomen, de mogelijkheid hun braakliggende talent te ontginnen. Een gedurfde trial-and-errorpolitiek die vaak tot verbijstering bij de kijker leidde maar uiteindelijk toch vruchten afwierp. Voortaan nam VT4 niet alleen andermans afdankertjes over, het begon zelf aan de lopende band schermgezichten te produceren. De uit Thuis gegooide Peter Van Asbroeck groeide uit tot een klassieker. De ex-missen Ann Van Elsen en Tanja Dexters mochten tegen betaling op het scherm bevallen. Vorig jaar werd de geüniformeerde hygiënist Benny Bax op de kijker losgelaten en sinds kort kwam ook de appetijtelijke koekenbakster Sofie Dumont het team versterken. Een uitgelezen sterrencast, intussen, die de zender onhoudbaar voortstuwt in de vaart der kijkcijfers. Het verbaasde me dan ook niet dat de mediabonzen zich verdrongen om deze parel aan hun kroon te krijgen. Ik kan alleen maar hopen dat Wouter Vandenhaute schrander genoeg is om deze in goede luim en vrolijke scherts gespecialiseerde equipe bij elkaar te houden. Never change a winning team. En daar hoor jij natuurlijk ook bij, Cara. Net geen dertig en al aan je derde carrière toe. Je moet het maar doen. Al schrok ik toch toen ik enkele maanden geleden ontdekte dat je middels een spoedcursus was omgeschoold tot reporter en nieuwsanker. De wegen van de media blijven ondoorgrondelijk. Je las het nieuws alsof je het zelf had meegemaakt en ik zag je aangedaan verslag doen van de moordpartij in Alphen aan den Rijn. Aankomende journaliste en deel van een jonge redactie die met het interview met pedobisschop Roger Vangheluwe alle grote omroepen een poepje liet ruiken. Het was geen evidente carrière-switch voor het meisje dat zich als vleesgeworden reclamebord voor Belgische kazen in de belangstelling wist te werken van Studio 100-bazen Gert Verhulst en Hans Bourlon.
"Als dat die lange blonde uit Spring niet is", riep mijn dochter verbaasd toen ze jou met iPad in de bevende handjes zag staan. Het wierp me terug naar die onzalige periode waarin liedjes en melodietjes van dit door Jelle Cleymans aangevoerde balorkestje onophoudelijk door het huis schalden en zich als hardnekkige oorwurmen in mijn brein vastbeten. "Ik spring, spring, spring de wereld in." Met vriendjes en vriendinnetjes monopoliseerde ze de woonkamer in beate bewondering voor een stelletje vrijgevochten jongeren die in de biotoop van een dansschool zichzelf en de wereld wilden ontdekken. Mijn aanwezigheid werd daarbij - "Dat is voor ons, papa, niet voor oude mensen" - niet op prijs gesteld. Dat ik af en toe toch een graantje van de jongerencultuur kon meepikken, had vooral met aanvoer van spijs en drank te maken. En ook wel een beetje met de aanwezigheid van de rijzige Chantal Goegebuer. Kind van gescheiden ouders, dromend van een carrière als prima ballerina.
Bij mijn dochter en aanhang ben je al lang uit de gratie gevallen, Cara. Ondank is 's werelds loon. Nu haalt ze gegeneerd de schouders op als ik ze aan hun dweepzucht van weleer herinner. Ik niet. Ik ben je trouw blijven volgen en werd gaandeweg een fan van dat meisje zonder sterallures met een ontwapenende naturel. Geen opgedirkte pinnige barbie maar een kwetsbare girl next door die je de absolutie zou geven zonder te biechten.
Jij kent mij niet. Ik jou wel. Drie keer betaalde ik veel te veel om als chauffeur van dienst in Plopsaland tussen joelende jeugd en mistroostige vaders naar een overenthousiast viertal te kijken. Ook toen viel me vooral die lange blonde op die in de schaduw van Jelle Cleymans hard haar best deed. Zo komt het dat ik nog steeds 'klassiekers' als 'Met de trein naar Oostende', 'De juf van fysica', 'Jong' of godbetert de 'Appelmoesblues' foutloos uit het hoofd kan reciteren.
Totaal overbodige kennis waar ik nu niemand meer mee kan imponeren. Ik kreeg trouwens schele koppijn van dat opgeklopte feestgedruis. Voor jou was het natuurlijk een godsgeschenk dat je, ofschoon klassiek geschoold in zang en dans, gefinetuned werd tot perfect onderdeeltje van een op jeugdige massaconsumptie gerichte hitfabriek. Een geldmachine zo krachtig dat ze niet begint te sputteren als één radertje aan vervanging toe is. De blonde Kathleen werd bij K3 toch ook naadloos ingeruild voor de nog blondere Josje. Toen je vijf jaar geleden Spring verliet, vreesde ik een beetje voor het einde van je carrière. Niets zo vervangbaar als mooie meisjes. Gelukkig werd ook jij onderweg door VT4 opgeraapt en in die rode eivormige omroepsterstoel klaargestoomd voor het grotere werk. Je kreeg er de kans om rustig - er keek toch geen hond - de stiel te leren als presentatrice van bizarre programma's als Let's Dance, Mama zoekt een lief of Alles nieuw. Het verheugde me toen een ernstige maar immer alerte economieprofessor me onlangs vroeg of ik "dat charmante kind met haar fris gezicht van Huizenjacht" niet eens een brief wou schrijven. "Misschien kan ze niet veel, maar ze blijft aangenaam om naar te kijken." Bij deze, Cara. Met plezier gedaan. Vroeg of laat komen de kijkers wel. Denk aan wat je destijds als Springer zong. "Leef dus maar je leven. En geloof in wat je doet. Jong zijn duurt maar even. Alles mag, niets moet." Ik ben er zeker van dat je als kat met negen levens ook de nakende aardverschuiving in medialand zult overleven. Van hossend tieneridool tot ernstig nieuwsanker. Het blijft een uniek parcours dat zelfs coryfeeën als Martine Tanghe, Birgit Van Mol of Wim De Vilder niet kunnen voorleggen.
Met hartelijke groeten,
Je vriend Jules
