Gamen om de lockdown te verzachten: ‘Tijdens het schieten praten we over het leven’

“Ja hoor, dan zal ik even mijn spelletje op pauze zetten”, stuurt Red Flame Tessa Wullaert in een WhatsApp-bericht, gevolgd door een knipogende emoji. De spits van Manchester City is ervaringsdeskundige, ze weet wat het is om een lange periode vrienden te missen. Maar daar heeft ze sinds een dik jaar iets op gevonden. Geen WhatsApp-groepen, geen Skype, maar Call of Duty, de bekende videogame.

“Ik heb vroeger altijd wel gegamed, maar ik zag mezelf nooit als een nerd met een koptelefoon in een micro roepen”, vertelt ze aan de telefoon vanuit Wielsbeke. Ondertussen is die schroom al lang gaan liggen. Zeker nu Call of Duty zijn gratis Warzone-editie uitbracht. Daarin worden 150 spelers op een eiland gedropt. De laatste man of vrouw die overleeft wint. Warzone kan ook in teams gespeeld worden van drie of vier spelers.

“Het is voor mij dé manier om in contact te blijven met mijn vrienden.” PlayStation aan. Inloggen en knallen maar. Wullaert is naar eigen zeggen een echte rusher. “Een wapen dat goed in de hand ligt en gaan.” Wie een beetje vertrouwd is met de shooter weet dat enige strategie geen overbodige luxe is om niet binnen de 7 seconden naar het virtuele Walhalla geknald te worden. “Een van mijn vrienden is militair, die probeert me dan wat tips te geven.” Tijdens het online oorlogvoeren beperkt de communicatie zich niet tot tactische aanwijzingen. “Tijdens het schieten, praten we over het leven.”

Pintje

Ook voor Ben Allossery, hoofdredacteur van het gamemagazine Invader, behoort Call of Duty: Warzone tot zijn survivalpakket tijdens de lockdown. “Zeker nu zaalvoetbal en een avondje op café gaan er niet meer inzitten. Echt simuleren kan je die momenten niet, maar online gamen komt het dichtst in de buurt. Ik trek soms zelfs een pintje open om het nog aangenamer te maken.”

Allossery durft ook al eens een uitstap te maken naar producties van Rockstar. “Zowel Grand Theft Auto 5 als Red Dead Redemption II bieden fantastische multiplayer-ervaringen. Niks zo leuk om met een groep vrienden, net als in de film Ocean’s Eleven een overval te beramen, voor te bereiden en uiteindelijk tot in de puntjes uit te voeren.”

De cijfers bewijzen dat Allossery en Wullaert niet alleen zijn. In een maand tijd hebben meer dan 50 miljoen mensen Warzone gedownload. En ook andere games, gameplatformen en makers van consoles floreren tijdens de uitbraak van Covid-19. Op 22 maart, rond 11 uur in de voormiddag, logden meer dan 22 miljoen gamers tegelijkertijd in op het gameplatform Steam. Een record. Wie nog een Nintendo Switch op de kop wil tikken, is eraan voor de moeite tijdens de lockdown. Nergens is de spelconsole nog te verkrijgen.

Virtuele bloemen

De verklaring voor dat laatste succes? Animal Crossing: New Horizons. Een game die nauwelijks een game genoemd kan worden. Het enige wat je als speler moet doen, is een avatar maken en een eiland inrichten en onderhouden.

Net voor we Frederik De Bosschere, gastheer van podcast Computer Club, opbellen, was hij nog even de virtuele bloemen op zijn eiland water aan het geven. Hij begrijpt het succes van de game. “Je kan even ontsnappen aan de lockdown. En er is altijd wel iets te doen op je eiland: onkruid plukken, bloemen kweken, een kampvuur bouwen. Door die gamification heb je na het spelen ook het gevoel dat je iets bereikt hebt.”

Immanuel Abraham weet wat De Bosschere bedoelt. Net na zijn ontbijt schakelt hij zijn Nintendo Switch aan en graaft hij enkele fossielen op of oogst hij de appels die hij de dag voordien plantte. Met het geld dat hij dankzij de oogst verdient, kan hij investeren in het virtuele eiland dat hij van Nintendo kreeg om te ontwikkelen. “Ik vind die ervaring heel rustgevend. Het geeft me een gevoel van controle in een periode waar we allemaal de controle kwijt lijken.”

“Het straffe is: niks moet”, zegt De Bosschere. “En je kan ook niks forceren of blijven doorspelen, want het spel volgt onze klok. Voeg daar de rustige soundtrack en kleurrijke natuurtaferelen aan toe, en je hebt een perfecte ‘slow game’.” Maar net als in de echte wereld is niks gratis. “Je kan zelfs op de beurs spelen, door te speculeren op de prijzen van rapen”, lacht hij.

Online gaming, zelfs in de vorm van Animal Crossing, is niet aan Eline Jansens besteed. Zij besefte na de aankondiging van de strenge coronamaatregelen dat haar hobby plots op de helling kwam te staan. “The Playground, een bordspelcafé in Antwerpen waar ik wekelijks regelmatig gezelschapspellen speel, moest plots de deuren sluiten.” En hoewel Jansens het gerust eens tegen haar partner opneemt in een gezelschapspel, vreesde ze al snel voor verveling.

Bij The Playground in Antwerpen zaten ze niet stil. Om habitués en vrienden van het spel toch samen te brengen rond de tafel, zette uitbater Mark Van Achter samen met zijn collega’s een Discord-server op. “Zo’n pagina wordt normaal enkel door online gamers gebruikt om te communiceren, maar dankzij die technologie kunnen wij klanten via een solide audioverbinding toch samen aan een virtuele speeltafel krijgen”, zegt Van Achter.

“En dat werkt verbazend goed”, moet Jansens toegeven. “Een van de leukste spelvormen is die waar je moet samenwerken. Denk aan Pandemie, waar je – jawel – een pandemie moet bedwingen.”