Fusies tussen ziekenhuizen gaan onverminderd door
In Gent gaan christelijke en socialistische kliniek samen
Gent
Eigen berichtgeving
In diverse Vlaamse steden wordt volop gewerkt aan een fusie tussen verschillende ziekenhuizen. In Gent raakte afgelopen week de fusie bekend van het christelijke privé-ziekenhuis Sint-Lucas en het socialistische privé-ziekenhuis Volkskliniek. Het is niet de eerste maal dat een fusie de grenzen van de zuilen overschrijdt. Het medisch optreden wordt blijkbaar steeds minder afhankelijk van de ideologische of religieuze overtuiging.
De Volkskliniek is met 180 bedden vele malen kleiner dan Sint-Lucas (677 bedden), zelf een fusie tussen Sint-Vicentius en de Heilige Familie. Tot voor enkele jaren waren de drie ziekenhuizen totaal onafhankelijk, maar ze lagen wel vlak naast elkaar. Nu is die geografische nabijheid een belangrijk element om te fuseren.
Volgens Peter Degadt, algemeen directeur van Sint-Lucas, is de nabijheid de eerste reden voor de fusie. Doordat de verschillende ziekenhuizen buren zijn, kunnen ze samen wachtdiensten organiseren, samen een spoedafdeling beheren, samen een lab uitbaten, naar elkaar doorverwijzen. Dat alles staat nog los van de gewone schaalvoordelen van grote organisaties, zoals goedkopere aankopen.
Een belangrijke reden voor de fusie is ook het beleid van de federale overheid in de ziekteverzekering. De Belgische gezondheidszorg kampt al jaren met een overaanbod, vooral aan dokters en ziekenhuizen. Voor de dokters is er recentelijk een contingentering ingevoerd. De ziekenhuizen worden zeer sterk geduwd richting fusies en samenwerking (in netwerken). Ziekenhuizen die hooggespecialiseerde diensten willen organiseren, moeten een minimale activiteit kunnen waarborgen. De tijd dat ieder ziekenhuis gelijk welk toestel kon aankopen op kosten van de overheid, is voorbij. Een klein ziekenhuis kan daardoor enkel nog vrij rudimentaire geneeskunde beoefenen. Voor hooggespecialiseerde diensten moet men naar ziekenhuizen met verschillende honderden bedden. De normen terzake worden steeds strenger.
Die politiek laat zich al enkele jaren voelen op het terrein. Ook vandaag zet de fusiebeweging zich onverminderd verder. In Kortrijk bijvoorbeeld wordt nu gewerkt aan de groepering van een fusie van drie christelijke ziekenhuizen met het ene OCMW-ziekenhuis, tot een geheel van meer dan duizend bedden. Ook in Ieper gaan het openbare en het privé-ziekenhuis samen. In de vorige regeerperiode werden dergelijke fusies mogelijk door een herziening van de Vlaamse regelgeving voor de OCMW's.
Volgens Degadt raakt de verzuiling inderdaad doorbroken. Wel wordt het "eigen karakter" van ieder ziekenhuis nog zoveel mogelijk gerespecteerd en bevindt de samenwerking zich vooral op het organisatorische vlak. Zo is afgesproken dat Sint-Lucas en de Volkskliniek voorlopig nog hun eigen naam en campus behouden. De eenmaking van beide zal trouwens drie jaar duren. En daarna zullen beide delen nog apart herkenbaar zijn.
Die gevoeligheid is niet zozeer een zaak van verzuiling. De fusie tussen Sint-Vicentius en de Heilige Familie tot Sint-Lucas was evenzeer een oefening in diplomatie. In Gent zijn er na deze jongste fusie vier grote ziekenhuisgroeperingen. De grootste is het universitaire ziekenhuis met 1.059 bedden, daarna volgt Sint-Lucas/Volkskliniek (857 bedden). Op een gedeelde derde plaats staan Jan Palfijn (OCMW en het privé Institut Moderne, met 559 bedden) en de fusie van Maria Middelares en Sint-Jozef (554 bedden).
(DDW)
Behalve de gewone schaalvoordelen kunnen ziekenhuizen samen diensten organiseren en naar elkaar doorverwijzen
