Franse acteur Philippe Noiret overleden
BRUSSEL l Philippe Noiret sprak niet graag over zichzelf en vond zijn vak niet bepaald belangrijker dan dat van de bakker. Opmerkelijk voor een film- en toneelacteur die in zijn carrière zoveel hoofdrollen opeiste. Noiret overleed gisteren op 76-jarige leeftijd, na een lange ziekte.
Door Ward Daenen
"Wat valt er over mij te melden?", vroeg Philippe Noiret zich eens af. Niet veel, vond de acteur uit Rijsel zelf. Wel veel. Zijn toneelprestaties niet in beschouwing genomen beslaat Noirets carrière 125 filmtitels.
In 1949 debuteerde hij in alle anonimiteit in de musical Gigi. Later groeide hij uit tot de lievelingsacteur van regisseur Bertrand Tavernier, met opmerkelijke en gedenkwaardige rollen in films als L'Horloger de Saint Paul (1974), de cynische Jim Thompsonverfilming Coup de torchon (1981), Autour de minuit (1986) en Le juge et l'assassin (1976).
Zijn doorbraak kwam er in 1960 met de komedie Zazie dans le métro van Louis Malle, waar hij de humeurige, fatterige oom van Zazie speelde. Ander hoogtepunt uit Noirets Franse periode kwam vijftien jaar later met de oorlogsfilm Le vieux fusil.
Noiret vond de Franse cinema wel goed, maar niet goed genoeg. Pas in Italië voelde de Fransman zich thuis. In die typische mix van uitbundigheid en wanhoop, lachen om niet te huilen: daar was Noiret als een vis in het water. Hij was spraakmakend in La grande bouffe (1973) van de Italiaan Marco Ferreri, waarin hij een man speelde uit een kwartet levensmoeë veertigers die zich letterlijk doodvreten. In Nuovo Cinema Paradiso (1988) van Giuseppe Tornatore is hij filmoperateur, in Il Postino (1994) de Chileense dichter in ballingschap Pablo Neruda.
Noiret was een van de weinige Fransen die ook in Hollywoodproducties speelden, waaronder Hitchcocks Topaz uit 1969. Op middelbare leeftijd kreeg de man, die volgens Hergé "de ideale kapitein Haddock" was, de mooiste tegenspeelsters. Romy Schneider sprak in Le vieux fusil een liefdesverklaring tegen hem uit. Noiret daarover: "Niet om af te dingen op die chère Romy, maar het valt me op dat altijd alleen zij wordt genoemd." Wel ja, Noiret stond aan de zijde van Catherine Deneuve, Sophia Loren, Charlotte Rampling, Liz Taylor en noem maar op.
Wat er nog valt te melden: vier jaar geleden speelde Noiret in een Belgische film, Un honnête commerçant van scenarist-regisseur Philippe Blasband. In een interview met Jan Temmerman in deze krant verklaarde de acteur die gisteren overleed: "Ik hou nog altijd van het werk. De fabrication boeit mij nog altijd, amuseert mij, intrigeert mij, passioneert mij. Ik ben nog altijd vijf minuten op voorhand op post en ik blijf tot het einde. Ik ben graag op een filmset, want ik hou ervan een tussen de anderen te zijn. Zelfs al ben ik nu sinds dertig jaar of langer een zogenaamde 'vedette' toch bewaar ik nog het gevoel - misschien heeft dat te maken met mijn debuutjaren in het theater - dat ik deel uitmaak van een groep."
Noiret won bij leven en welzijn twee Césars, in 1976 voor Le vieux fusil van Robert Enrico en in 1990 voor La vie et rien d'autre van Tavernier. (WD)
