InterviewElke Boudry
Expert over digitaal opvoeden: ‘Kinderen controleren is superverleidelijk, maar doe het niet’
Elke Boudry van de gespecialiseerde website MediaNest kreeg zoveel vragen over opvoeden in digitale tijden dat zij en haar collega’s ze bundelden tot een boek: ‘Van emoji’s tot sexting’.
Laten we beginnen met de vraag van 1 miljoen: hoelang mag een kind dagelijks naar een scherm kijken?
“Voor sommige kinderen is een half uur weinig, voor anderen is een kwartier te veel. Het hangt af van kind tot kind dus we kunnen er onmogelijk een tijdslimiet op plakken. Voor je het weet heb je ouders ook opgezadeld met een schuldgevoel. Amerikaanse pediaters zeggen dat je kinderen onder de 2 jaar geen televisie mag laten kijken. Maar wie heeft er als ouder nog nooit zijn peuter voor Bumba gezet om snel een was in te stoppen? Maar als diezelfde peuter uren voor dat scherm hangt en er lamgeslagen bij zit, dan is dat niet gezond.”
En wat doe je als je achtjarige verkondigt dat hij influencer wil worden net als die YouTubers waar hij zo graag naar kijkt?
(lacht) “Mijn nu 12-jarige zoon kwam daar enkele jaren geleden ook mee af. Hij probeerde filmpjes te maken, maar imiteerde vooral wat die hippe vloggers met tienduizenden volgers deden. Nederlands accent incluis. Op zich is het heel normaal dat een kind zijn idolen wil imiteren. Dat plan meteen afbreken is geen goed idee.
“Ik heb zelf ‘het probleem’ vooral vooruitgeschoven, door mijn zoon duidelijk te maken dat je pas op je 13de een YouTube-account mag hebben. Ik heb hem toen ook uitgelegd dat hij de filmpjes die hij nu maakt wellicht niet meer zo leuk zal vinden eens hij in het middelbaar zit. Dat heeft gewerkt.”
Kinderen staan er niet altijd bij stil dat alles wat ze posten vaak voor eeuwig opspoorbaar is.
“Juist. En hier kan je hen wel bij helpen als ouder. Zoals accounts op privé zetten zodat niet iedereen de posts kan zien. En hen uitleggen dat van zodra ze iets doen of delen op het internet, dat nooit verloren gaat.
“Voorzichtig zijn is belangrijk, paniek is niet nodig. Het is al lang weer achterhaald dat wat je ooit post kan gebruikt worden door een toekomstige werkgever. Die werkgever zal die oude foto’s of berichten heus wel in de context kunnen plaatsen. Vraag je voor je iets post wel altijd af: zou ik dit ook op een affiche op de speelplaats hangen? Is het antwoord neen, doe het dan niet.”
Mag je je kind online controleren als je dat nodig acht?
“Ik heb met mijn eigen kinderen één gouden regel: ik controleer hen nooit achter hun rug. Hun zoekgeschiedenis doorploeteren, posts of een profiel bekijken, dat is super verleidelijk. Maar ik doe het niet. Want wat doe je als je dingen vindt die niet fijn zijn? Dan moet je al toegeven dat je hun privacy hebt geschonden en dat is geen goeie basis om er iets mee te doen.”
“Zeker tieners gaan altijd maar een topje van de ijsberg tonen. Je kan dus, zelfs al zou je willen, nooit alles controleren. Een goeie vertrouwensband opbouwen met je kind en interesse tonen is nog altijd de beste strategie.”
Heel wat ouders maken zich behoorlijk veel zorgen omdat hun kind precies alleen nog maar wil gamen. Terecht?
“Als je als ouder voelt dat alles goed zit, dat het loopt op school, dat hij zich niet te veel afzondert, dan lijkt het me wel oké om hem te laten gamen. Voel je dat de balans scheef schiet, dan grijp je best in. Volg je buikgevoel.”
Wel een moeilijke boodschap voor ouders die onzeker zijn. Zou het niet veel beter zijn mochten er wél duidelijke richtlijnen zijn?
(lacht) “Ja, dat zou onze job ook veel makkelijker maken. Maar bij opvoeden hangt het nu eenmaal heel erg van het kind zelf af wat werkt en wat niet.”