Enorme solidariteitsgolf verrast socioloog niet: ‘Eindelijk kunnen we echt iets doen’

In amper 48 uur hebben al meer dan 8.500 vrijwilligers zich verenigd om in de getroffen gebieden in Wallonië en Limburg te gaan helpen om puin te ruimen, te verhuizen of schoon te maken. “Het gaat heel snel”, meldt het Rode Kruis, dat de acties coördineert.

Die solidariteit is niet verwonderlijk, zegt cultuursocioloog Walter Weyns. “We horen vaak onheilspellende berichten over natuur- en andere rampen van over de hele wereld. En in de meeste gevallen kunnen we niet anders dan lijdzaam toekijken. Dat frustreert”, legt hij uit. “Nu komen die overstromingen en dat menselijk leed zo dichtbij dat die ‘doorgeknipte’ band tussen het nieuwsbericht en de actie hersteld wordt. Het is mogelijk om heel concreet iets te doen.”

Valkuilen

Dat we de Ardennen en Limburg kennen, speelt ook een rol. “Bovendien is deze ramp zo uitzonderlijk dat we bij onszelf de nood voelen om iets buiten het gewone te doen en te gaan helpen. Dat we een periode van pandemie en sociaal isolement achter de rug hebben, maakt nu ook dat we willen losbreken uit die verlamming. Solidariteit verbindt. Niet alleen tussen helpers en slachtoffers, maar ook tussen helpers onderling heerst dat gevoel.”

Toch is het opletten voor valkuilen, waarschuwt Weyns. “Het sentiment is vaak van korte duur, de emoties ebben heel snel weg. Hoe de hulpverlening op lange termijn georganiseerd zal worden, is afwachten, maar dat is wel belangrijk. Je wilt nog altijd helpende handen, ook wanneer de nieuwsberichten verminderen.”