En plots wil iederéén op zwemles. Wachtlijsten voor hobby's zwellen aan

Sjorren, zwemmen of voetballen: sinds de lockdown is de goesting om erin te vliegen groter dan ooit, maar op heel wat plaatsen belanden kinderen op een wachtlijst. En dat is best vervelend.

“Vier à vijf jaar, dat is de ideale leeftijd om te leren zwemmen. Maar momenteel hebben we een wachtlijst van ongeveer een half jaar. Bij andere verenigingen loopt die op tot twee jaar. Zo gaat er helaas kostbare tijd verloren.”

Saskia Jansen kan de aanvragen niet meer bijhouden voor de zwemlessen die ze in Sint-Katelijne-Waver organiseert met de vzw Aqua Cool. Uiteraard is ze blij met zoveel enthousiasme, maar op dit moment staan al dertig jongens en meisjes in de wachtrij. “Ik krijg veel berichtjes van ouders die hun kind willen inschrijven, maar het zwembad is gewoon volzet. Meer dan vier uur lesgeven per week zit er momenteel niet in. Iederéén wil zwemmen.”

Door de coronacrisis bleven de zwembaden lange tijd gesloten. Zwemclubs lagen stil of moesten hun groepen fors inkrimpen. Ook scholen stelden hun wekelijkse uitstap uit. Resultaat is dat ouders nu massaal aankloppen bij zwemclubs en privéleraars om de achterstand in te halen. “We zijn bezorgd. Duizenden kinderen hebben het voorbije jaar niet kunnen leren zwemmen. En intussen zijn de wachtlijsten alleen maar langer geworden”, zegt de Vlaamse Zwemfederatie.

Onvoldoende trainers

Dat de crisis een impact heeft gehad op de zwemkunsten, ziet Saskia Jansen in haar lessen. “Kinderen die een jaar geleden bijna konden zwemmen, moeten nu opnieuw van nul beginnen. Anderen hebben zichzelf leren redden en geraken spartelend naar de overkant, maar het is moeilijk om die aangeleerde fouten er weer uit te krijgen. Soms zijn die al zo geautomatiseerd dat ze meegaan tot de leeftijd van tien jaar, wanneer kinderen zich pas echt bewust worden van hun bewegingen. Zo loopt de achterstand natuurlijk flink op.”

Wachttijden van enkele maanden, het is een fenomeen dat ook bij andere verenigingen opduikt. Alsof kinderen plots de schade van anderhalf jaar opsluiting willen inhalen, terwijl de clubs zelf nog uit de startblokken moeten schieten. “Het is vooral moeilijk om voldoende trainers te vinden”, zegt Kurt Verbeke, jeugdcoördinator bij voetbalclub Sporting Mechelen. “Velen hebben tijdens de coronacrisis de luxe ondervonden van in het weekend thuis te zijn, in plaats van op een uitgeregend terrein.”

Zowat alle clubs hebben het vandaag moeilijk om vrijwilligers te vinden. “Lijnen kalken, de kantine openhouden, gras maaien: steeds minder mensen hebben tijd om zich voor dit soort taken te engageren”, zegt Nand De Klerck van Voetbal Vlaanderen. “Dat zagen we ook al voor de coronacrisis. Maar het draagt er nu wel toe bij dat sommige clubs ledenstops moeten doorvoeren.”

Een maand na het einde van vorig seizoen staan er in Mechelen al acht nieuwe U6-spelertjes op de wachtlijst. Maar hoewel ze nog even geduld moeten oefenen, zullen de meesten onder hen wellicht nog dit jaar de voetbalschoenen kunnen aanbinden. Een fijn vooruitzicht, dus.

Historisch record

Het positieve nieuws is dat gewoon ontzettend veel jongens en meisjes voor het eerst de weg naar het voetbal vinden. “Vorig jaar hadden we een enorme terugval in de inschrijvingen. De voorbije drie maanden zagen we die weer toenemen”, zegt De Klerck. Zo waren er in mei 1.722 nieuwe aansluitingen van spelers tot twaalf jaar, terwijl dat er een jaar geleden amper 534 waren. Deze maand staat de teller al op 1.581. “Bij de meisjes zitten we zelfs op een historisch record.”

Snel zijn is de boodschap. Zo ook bij Scouts en Gidsen Vlaanderen, waar nu opvallend veel nieuwkomers worden ingeschreven die deze zomer al meteen op kamp meegaan. “Na een jaar van grote ingetogenheid voelen we langs alle kanten dat er een grote behoefte is om anderen te ontmoeten”, zegt woordvoerder Jan Van Reusel. Ongeveer twintig van de vijfhonderd scoutsgroepen werken met een wachtlijst. Maar die zou in de loop van het jaar moeten verdwijnen. Geen reden dus om aan de kant te blijven staan.