Eindelijk heeft Messi een team dat hem maakt, niet breekt

Zoals Lionel Messi het team draagt, draagt het team Lionel Messi. Wie weet valt alles samen, zondag in de finale van het WK, als apotheose van zijn interlandloopbaan.

Zijn uitbarsting jegens Louis van Gaal na de kwartfinale tegen Nederland was de overtrokken reactie van de gemaakte, nerveuze leider, afwijkend van het patroon van verlegen man. Altijd was hij de beste, Lionel Messi, nooit de ware leider. Nu is hij de beste en tevens de onbetwiste aanvoerder van een ploeg die bijna als een leger optreedt, met soldaten en korporaals, aangevoerd door bondscoach Lionel Scaloni, met Messi als leider op het veld. Spelers zeggen dat ze willen sterven voor de man die aankondigde dat de finale van zondag zijn 26ste en laatste WK-duel zal zijn.

Met één goede voetballer win je geen wereldtitel. Zoals Jorge Valdano en Jorge Burruchaga bovenmodale ploeggenoten waren van Diego Maradona in 1986 bloeien Enzo Fernández en Julian Alvarez op in de slagschaduw van Messi. Geen basisspelers in de eerste wedstrijd, doch gegroeid tot dragende pionnen. Fernández, 22 jaar, middenvelder van Benfica, gezegend met inzicht en hardheid. De man van de splijtende pass die leidde tot de 1-0 tegen Kroatië. Alvarez, met vier goals, heeft de gerenommeerde Lautaro Martínez naar de bank verwezen. Maar die schoot dan weer de beslissende strafschop binnen tegen Nederland.

Alvarez valt bij Manchester City minder op omdat bijna alle aandacht uitgaat naar Erling Haaland. In de slotfase viel Paulo Dybala in, een van de beste Argentijnse aanvallers. Telkens was de vraag aan Scaloni wanneer hij zou spelen. Dinsdag was het zover, en wie weet wat zijn rol in de finale is. Tegen Kroatië waren de vleugelverdedigers Marcos Acuna en Gonzalo Montiel geschorst en vulde oud-Ajacied Nicolás Tagliafico de rol uitstekend in.

Meester en leerling

Het heeft blijkbaar zo moeten lopen voor Messi, dat hij op zijn laatste WK zijn beste niveau haalt, in een team met balans. Het team maakt Messi, het breekt hem niet meer. Ga zijn WK’s na, afgezien van 2006, toen hij net kwam kijken. In 2010 was Maradona bondscoach, een keuze uit nostalgie, want Maradona was geen trainer. Het was alleen mooi om meester en leerling samen te zien. In 2014 bereikte Argentinië eveneens de finale, hoe moeizaam het ook ging vanaf de tweede fase. Elke keer weer moeilijke zeges, tegen Zwitserland, België en Oranje, ook toen na strafschoppen.

Andere grootheden konden hem niet altijd helpen. Agüero, Higuaín, Di María, ze waren soms niet fit of niet in vorm. Dieptepunt was het WK van 2018 toen Messi wegzakte in het moeras. De Argentijnse journalist Sergio Levinsky, met tien WK’s achter de naam, verklaart het verleden. “De huidige ploeg is veel meer een team dan in in 2018. Dat was een gebroken team met problemen buiten het voetbal. Bondscoach Jorge Sampaoli en zijn assistent Sebastián Beccacece lagen overhoop over de tactiek.”

Sampaoli is van de school van het snel druk zetten, maar dat paste niet bij de selectie en bij de Messi van toen. Levinsky: “De Argentijnse bond AFA begon de kwalificatie met Gerardo Martino, verving hem door Edgardo Bauza en later door Sampaoli. Het was totale chaos. In 2014, met Alejandro Sabella, ging het goed, hoewel hij conservatief was in zijn tactiek.”

Ongeslagen reeks

Scaloni bouwde een dienstbare ploeg rond Messi, met 36 ongeslagen duels op rij, tot de openingswedstrijd van dit WK tegen Saudi-Arabië. Argentinië won de Copa América en een middenvelder als Rodrigo de Paul wierp zich op als bodyguard van Messi. De Paul is geblesseerd, maar bijt door de pijn heen.

Levinsky: “Ook de rol van Messi is veranderd. Hij is de absolute leider. Dat was in 2018 Javier Mascherano, hoewel Messi aanvoerder was. Hij is nu de oudste, de leider in en om het veld.”

De vraag is alleen hoe het team zich houdt bij tegenslag. Tegen Saudi-Arabië brak paniek uit na twee geïncasseerde doelpunten. Tegen Naderland ging het bijna mis na twee plotse tegentreffers. Sinds de de tweede wedstrijd was elk duel een finale, wat hielp bij het kweken van saamhorigheid. Iedereen speelt zijn rol. Messi heeft het team al talloze keren bedankt. Hij meent het.