Een man met een Stem
cd pop & rockdoor dirk steenhaut
SOLOMON BURKE HHHHI
Don't Give Up On Me Fat Possum
Op zijn 72ste is Solomon Burke nog lang niet aan rusten toe. De excentrieke King of Rock & Soul, die de jongste decennia aan de kost kwam als dominee, begrafenisondernemer, popcornfabrikant en labeleigenaar, beschikt nog altijd over een stem als een orkaan en heeft zowat iedere zanger beïnvloed van Mick Jagger tot Frankie Miller. Het zwaartepunt van Burkes carrière lag in de jaren zestig, toen hij onder contract lag bij Atlantic en de eerste zwarte artiest was die rhythm & blues wist te versmelten met country. The Bishop, zoals hij toen werd genoemd, verkocht zeventien miljoen platen, zag zijn songs gecoverd door The Rolling Stones, maar verdween uiteindelijk in het gospelcircuit. Met Don't Give Up On Me, een deep soul-plaat die werd geproducet door Joe Henry, staat hij echter op het punt een spectaculaire comeback te maken. De cd werd in vier dagen live in de studio ingeblikt en bewijst dat Solomon Burke als vertolker vrijwel niemand in zijn schaduw hoeft te dulden. Hij zingt met een passie, intensiteit en vanzelfsprekendheid die we sinds het overlijden van Sam Cooke en Otis Redding nog zelden hadden gehoord. Aan respect van zijn collega's heeft het de man nooit ontbroken. Dat verklaart wellicht waarom enkele van de grootste songwriters van deze tijd (Dylan, Costello, Tom Waits, Brian Wilson, Dan Penn, Nick Lowe, Van Morrison) bereid werden gevonden speciaal voor deze cd nieuw materiaal te leveren. In het met gospel gekruide 'None of Us Are Free' wordt Solomon Burke zelfs in de rug gedekt door The Blind Boys of Alabama. Don't Give Up On Me is een doorvoelde plaat die de zieltogende soultraditie eindelijk nieuw leven inblaast. In één woord: groots.
MARK OLSON & THE CREEK DIPPERS HHHII
December's ChildGlitterhouse/Munich
De klank van het platteland
Sinds zijn vertrek bij The Jayhawks maakte zanger en liedjesschrijver Mark Olson voornamelijk platen die in zijn achterkeuken werden opgenomen. Dat deed hij met The Original Harmony Ridge Creek Dippers, waar ook zijn vrouw, zangeres Victoria Williams, deel van uitmaakt. Op December's Child, de opvolger van My Own Jo Ellen, maakt hij nog altijd eerlijke en tijdloze rootsmuziek op het snijpunt van folk, rock en country, maar dit keer werd de plaat ingeblikt in een echte studio. De nummers, vol jeugdherinneringen en plattelandswijsheden, zijn doorgaans aangekleed met banjo's, mandolines, violen en pedalsteelgitaren. In het fraaie 'Say You'll Be Mine' bundelt Olson eindelijk weer eens zijn krachten met ex-Jayhawks-collega Gary Louris. Ingetogen songs als 'Nerstrand Woods' en 'Cactus Wren' of de uitbundige blues van 'One Eyed Black Dog Moses' vallen echter evenmin te versmaden.
