Een Fender-gitaar aan 10 procent van de normale verkoopprijs? ‘Stuntveiling’ van Keymusic-stock blijkt grote teleurstelling

Een unieke Fender-gitaar voor een prikje? De droom van veel muzikanten. Maar wie dacht dat hij op de veiling van het failliete Keymusic de slag van zijn leven kon slaan, komt bedrogen uit. De instrumenten komen op de veiling soms zelfs duurder uit dan wanneer je ze gewoon in de winkel koopt.

The Sore Losers-gitarist Cedric Maes, die ook aan de slag is in een muziekwinkel in Genk, zucht diep als hij over ‘die veiling van Keymusic’ spreekt. Het internet, waar overal gitaren te vinden zijn die ook nog eens gratis thuis worden geleverd, betekende al het einde voor veel kleine muziekwinkels. En vorig jaar ging zelfs muziekketen Keymusic failliet. De instrumenten van de keten worden nu op twee veilingsites aangeboden.

“Al maanden krijgen we hier mensen over de vloer die gewoon eens komen kijken”, schudt Maes het hoofd. “Ze vertellen ons gewoon in ons gezicht dat ze de instrumenten bij ons komen testen, om ze later te kopen op de veiling van Keymusic.”

Niet onbegrijpelijk: de veilingen waar de grote stock aan muziekinstrumenten onder de hamer gaat, leken an offer you can’t refuse te maken. De biedingen startten op amper 10 procent van de normale verkoopprijs. Met zulke kortingen worden dure instrumenten ineens wel heel haalbaar. De biedingen op de site van Hammertime lopen nog tot volgende week maandag. Al op dag één registreerde de site 7.000 bezoekers per minuut. De verwachting dat liefhebbers voor een appel en en ei topgitaren konden inslaan, deed het internet bij wijze van spreken ontploffen.

Maar nu de biedingen lopen, lijkt het qua megakoopjes nogal tegen te vallen.

Al bij de eerste gitaar op de site van veilinghuis Hammertime is het bij wijze van spreken prijs. Een mooie Gretsch, het merk waar wijlen Malcolm Young van AC/DC graag op speelde, zit al boven de winkelwaarde. Die staat voor dit model op 499 euro. Het hoogste bod zit momenteel op 380 euro. Maar mogelijk is de bieder vergeten dat hij nog 21 procent btw moet betalen op dat bedrag. Plus 17 procent opgeld, waarop nóg eens 21 procent btw geldt. Eindsom: 538 euro. Vaarwel veilingkoopje.

Daar vlak naast vinden we een Fender Telecaster. Het hoogste bod staat nu op 575 euro. Met alle kosten erbij komen we boven de 800 euro uit, terwijl de winkelwaarde maar 709 euro bedraagt. Voor wie zijn muziek liever elektronisch heeft, is het plaatje niet anders. Op een forum voor synthesizerfanaten lezen we over gelijkaardige teleurstellingen.

Voor de duidelijkheid: niet voor elk item betaal je hier meer dan in een gewone winkel of webshop. En met een beetje geluk kan je vast nog een koopje doen. Maar dat niet elke nieuwe eigenaar een goede deal zal sluiten, is duidelijk.

Muziekhandelaars zien de ironie van de veiling met lede ogen aan. Nu de winkels van Keymusic er niet meer zijn, is voor de instrumenten plots wel interesse en kopers schaffen ze aan zonder enige vorm van garantie, die je in een ouderwetse muziekwinkel wel krijgt. Bij Maes krijgen muzikanten twee jaar om hun instrument te laten herstellen als er iets scheelt.

Klantenbinding en service, dat zijn volgens hem twee cruciale elementen waarmee muziekwinkels zich in een digitale wereld kunnen redden. “Gitaren worden nu en masse geproduceerd in fabrieken”, zegt Maes. “Dus wanneer ze binnenkomen, moet je ze altijd goed nakijken. Werkt al de elektronica wel die erin zit? Als je in een fysieke winkel een gitaar mee naar huis neemt, heeft ze van de medewerkers al heel wat zorg gekregen.”

Bij Keymusic ging het vooral om kwantiteit. De keten wilde zelf groot worden door heel veel materiaal aan te bieden tegen een zo laag mogelijke prijs. Een van de troefkaarten was een webshop met een enorm gamma aan instrumenten. Keymusic is groot geworden door het internet, maar ging er uiteindelijk ook aan ten onder.

De keten begon met een winkel in Sint-Niklaas in 1992. Toen ze vorig jaar failliet ging waren er nog vier vestigingen: in Antwerpen, Brussel, Gent en Temse. Het filiaal in Sint-Niklaas was dan, net als dat in Hasselt en Roeselare, al gesloten.

Toch had een bezoek aan die Sint-Niklase moederwinkel in vroegere tijden iets magisch. Binnenin was er een grote arena met tientallen gitaren van allerlei merken, die je zomaar kon uitproberen. Daarvoor moest je een trap op, beneden waren de bassen en drums. In zo’n gitaarwalhalla gingen tienerharten sneller slaan.

Sentiment is volgens veilingexpert Peter Bernaerts (Bernaerts Auctioneers) mogelijk een van de verklaringen waarom het nu zo storm loopt voor de kavels van Keymusic. “Soms heb je inderdaad het voordeel van de herkomst”, zegt Bernaerts. “Als de objecten uit het gamma komen van een bedrijf dat iedereen kent, dan kan dat de prijzen omhoog stuwen.”

In die zin lijkt deze verkoop ook een beetje op de veiling van de laatste Sabena-spullen een tijdje geleden, waar posters, uniformen en zelfs vliegtuigstoelen onder de hamer gingen. Maar er is volgens Bernaerts toch een belangrijk verschil: Sabena-memorabilia zijn erg in trek bij liefhebbers, omdat ze aan het verleden herinneren en niet meer gemaakt worden.

Gitaren zoals die in het repertoire van Keymusic rollen nog elke dag van de band. Bernaerts denkt dat de lage prijszetting - dus dat startbod van amper 10 procent van de verkoopprijs - er veel mee te maken heeft.

“Voor je het weet, heb je een bod gedaan, zit je ermee in je hoofd en wil je het niet meer afgeven”, zegt Bernaerts. “Dan kom je uiteindelijk op een punt waarbij het bod boven de gangbare prijs gaat, en bied je tóch. Dat is menselijke hebzucht, ik kan het niet anders uitleggen.”