GetuigenissenCoronavirus
‘Echt blij dat we toch vertrokken zijn’: deze Belgen gingen tegen de adviezen in op skivakantie
Hoewel reizen sterk wordt afgeraden, wilden heel wat Vlamingen deze kerstvakantie toch gaan skiën of snowboarden. Daarvoor moesten ze naar Zwitserland, want daar zijn de skigebieden in de belangrijkste wintersportgebieden open voor buitenlandse toeristen. Enkele Vlamingen die toch op de skipiste te vinden waren of daar nog steeds zijn; getuigen over hun skivakantie.
Christof Mahieu uit Ooigem, net terug uit Adelboden: ‘Netjes in quarantaine’
Ja, hij heeft de foto's ook gezien van skiërs die op elkaar gepakt staan aan te schuiven aan de skiliften, alsof corona niet bestaat. “Maar dié taferelen heb ik in Adelboden niet gezien”, zegt Christof. De metselaar uit Ooigem keerde zaterdagavond terug van een week skiën in Zwitserland, met zijn vrouw en twee dochters.
“En daar ging het er heel gedisciplineerd aan toe. Op geen enkel moment heb ik me onveilig gevoeld. Er waren trouwens amper toeristen. Aan de skiliften moesten we nooit aanschuiven en zodra we uitstapten, sprong er een steward in de cabine om alles te ontsmetten. Iedereen droeg een mondmasker en respecteerde de afstandsregels, de restaurants waren gesloten en in het hotel stonden plexischermen tussen de tafels. Omdat Zwitserland een rode zone is, moeten we nu tien dagen in quarantaine. Daar gaan we ons uiteraard ook netjes aan houden."
Vanessa Smets uit Leuven, op vakantie in Anzère: ‘Geen Britse toeristen gezien’
Samen met haar man en hun vijf kinderen huurt Vanessa een chalet in Anzère. Het gezin arriveerde woensdag en blijft er een week. “We voelen ons hier veilig”, zegt Vanessa. “Overdag gaan we wandelen en skiën, en 's avonds koken we in onze chalet. Het ‘gevaarlijkste’ dat we doen is om boodschappen gaan, maar dat moeten we thuis ook. Bovendien zijn de regels zeer strikt in de winkels. Iedereen moet er zijn handen ontsmetten en een mondmasker dragen, net zoals in België.”
“Op de skipistes is dan weer bijna geen volk. Ik las intussen nieuwsberichten over Britse toeristen die nog snel voor het Verenigd Koninkrijk in lockdown ging naar Zwitserland ‘gevlucht’ zouden zijn. Daar zijn ze hier een beetje bang voor, omdat daar die nieuwe variant van het coronavirus ontdekt is. Maar in Anzère heb ik nog geen Britse toeristen gezien. Hier zijn vooral Zwitsers, Belgen en een paar Italianen.”
“Bovendien is er een pak minder volk dan andere jaren, en zijn de bars en restaurants gesloten. Op de skipistes proberen ze toch nog een beetje een après-skisfeertje te creëren, door er aan de bars met take-away te werken. Maar dat verloopt allemaal heel gedisciplineerd, met de nodige afstand en mét mondmaskers. We voelden ons hier nog geen moment onveilig.”
Jan Tiré uit Gent, op vakantie in Lenk: ‘Minder contact dan bij winkelen in België’
“Ook wij hebben de beelden gezien van Zwitserse skigebieden waar het nu ontzettend druk is, maar dat is hier totaal niet het geval”, vertelt Jan (30) uit Gent. Hij verblijft deze week in Lenk in het kanton Bern om er samen met zijn vriendin, Cathrina McCann (25), vijf dagen te snowboarden.
“Op de pistes en in de dorpen is het hier bijzonder kalm. Wachtrijen aan de liften zijn er niet en overal moet je een mondmasker dragen. Meestal zitten we maar met ons tweeën in de skilift. Iedereen blijft in zijn eigen bubbel. Buitenlandse toeristen zijn er nauwelijks. In het hotel is maar een derde van de kamers bezet. Avondeten moeten we zelf afhalen in één van de restaurants in de buurt en op onze hotelkamer opeten.”
“Eigenlijk is het hier hetzelfde als thuis: even coronaproof. Bang dat we het virus zullen meebrengen naar ons land zijn we niet. Als we in België gaan winkelen, komen we met meer mensen in contact dan hier. We zijn echt wel blij dat we toch vertrokken zijn. En bij het boeken wisten we dat we de eerste week van januari zouden thuiswerken. De quarantaine vormt voor ons dus geen probleem.”
Barbara Van de Winckel uit Keerbergen, net terug uit Saanen-Gstaad: ‘Met gordijntjes tussen de tafels in de eetzaal van het hotel’
Eigenlijk zouden ze de kerstvakantie doorbrengen in Lapland. Maar omdat die reis geannuleerd werd vanwege het coronavirus, moesten Barbara en haar man op zoek naar een alternatief. “Want we wilden er absoluut even tussenuit in de eindejaarsperiode. Mijn oog viel op Zwitserland. Omdat mijn man en ik graag in de natuur wandelen, leek ons dat ideaal. Er waren niet veel andere toeristen, en als we toch mensen kruisten, hielden we voldoende afstand. Iedereen droeg ook altijd een mondmasker, en in de eetzaal van het hotel hingen er gordijntjes tussen de tafels zodat iedereen in z'n eigen coconnetje zat.”
“Intussen zijn ook in Zwitserland de bars en restaurants gesloten, maar op onze eerste avond waren ze nog open. Daar hebben we wel van geprofiteerd, omdat het al zo lang geleden was dat we nog eens uit eten geweest waren. Maar ook daar werden de maatregelen heel strikt gevolgd. Ik zag zelfs hoe ons peper- en zoutvaatje eerst ontsmet werd voor het op tafel kwam.”
“Ik hoor de commentaar van de mensen ook wel: ‘O, ge moogt dat niet doen, nu op reis gaan. Dat is het gevaar opzoeken.’ Maar eerlijk gezegd zou ik niet weten waar mijn man en ik een risico hebben genomen. Ik kan niéts bedenken waarvan ik achteraf zeg: ‘Oei, dat was gevaarlijk.’ Akkoord: wij zijn op reis geweest in een rode zone. Maar als we thuis waren gebleven, in België, dan zaten we óók in een rode zone, hè.”