Drie uur aanschuiven voor drie minuten plezier in Walibi: ‘Ik wil naar huis’

Dit lijken ze dan eindelijk te zijn, de roaring twenties. Voor elke grote attractie vormden zich in pretpark Walibi het hele weekend wachtrijen van twee uur en meer. ‘Je kan toch niet naar Walibi gaan zonder de Tiki-Waka te hebben meegemaakt?’

Stevance hoefde geen wekker te zetten. Haar gelijknamige tienerdochter en hartsvriendin Wagaeghe stonden veel vroeger dan afgesproken op haar slaapkamerdeur in de buurt van Valenciennes te bonken. “We waren hier al om tien uur, net nadat het park openging”, zegt Stevance. “Het is nu bijna vier uur, we hebben exact twee attracties kunnen doen, de Pulsar en de boomstammetjes, met telkens een wachttijd van een uur tot anderhalf uur. De meiden hebben weken uitgekeken naar deze dag.”

Nu staat het Noord-Franse gezelschap aan te schuiven voor de Psyke Underground. Er is een wachtrij van meer dan een halfuur tot aan het bord dat aangeeft dat het van daar af nog 120 minuten wachten is. “In feite hebben wij tot hiertoe weinig anders gedaan dan achteraan in een wachtrij te gaan staan”, zegt Wagaeghe. “Om dan te beslissen een andere rij op te zoeken. Je hoort mensen zeggen dat het aan de Tiki-Waka sneller gaat, maar ook daar zijn we uit de rij gestapt.”

“Ik verlang zo naar straks, in de auto”, zegt Stevance. “De rit terug naar huis. Het is gewoon veel te druk.”

‘Geeft niet’

Het nieuws heeft het hele weekend op nieuwssites en tv-kanalen gezoemd, dat het pokkedruk zou zijn in alle attractieparken - van Plopsaland tot Pairi Daiza - en aan de ingang van Walibi in Bierges worden bezoekers net voor het scannen van de QR-code er op een bord nog op geattendeerd. De Kondaa: 120 minuten. De Loup-Garou: 120 minuten. De Tiki-Waka: 120 minuten. En toch vormen zich voor elk van deze attracties w-vormige wachtrijen die doen denken aan een Escher-prent. Het is moeilijk vast te stellen waar de rij begint en waar ze eindigt.

“Het geeft niet”, zegt Nabil, een jonge Brusselaar die net met zijn vrienden begonnen is aan minstens twee uur schuifelen voor de minder dan een minuut durende sensatie op de Dalton Terror. Dat is een paal die de stoeltjes 77 meter hoog tilt en ze dan tegen 110 kilometer uur weer laat vallen. “We hebben twee jaar corona meegemaakt”, duidt de 15-jarige. “We zijn het gewoon geworden om aan te schuiven. Door de Halloweendagen blijft het park open tot 22 uur, dus we hopen nog zeker twee of drie attracties te kunnen doen. Ja, je kan toch niet naar Walibi gaan zonder de Tiki-Waka te hebben meegemaakt?”

De jongens zijn enkele dagen geleden online voor het goedkoopste dagticket gegaan, van 45 euro.

Justien Dewil, pr-verantwoordelijke bij Walibi, situeert de verklaring voor de zelden geziene drukte bij de zon. “De mensen willen gewoon nog één keer naar het pretpark”, zegt ze. “Hoe nadrukkelijk wij ook hebben gecommuniceerd dat het park als volzet is en de Halloweendagen nog duren tot 6 november, de mensen blijven komen. Er kunnen 20.000 mensen in het park. Rond de middag zaten we er nog niet, maar we verwachten daar wel uit te komen.”

Speedy

Nico Vandeput (49) en dochter Kato (17) uit Huldenberg hebben geen boodschap aan wachtrijen. Ze hebben een Speedy-pas gekocht. Dat kwam op tweemaal 45 plus tweemaal 100 euro. 290 euro voor een dagje qualitytime. “We hebben de dag niet goed gekozen”, zegt Nico. “Ja, het is duur, maar ik vind: één keer in een jaar zot doen, dat moet kunnen. We zijn hier sinds 11 uur en hebben al vier attracties kunnen doen. Zo druk als nu heb ik het nog nooit gezien.”

Zijn dit ze dan, de lang aangekondigde roaring twenties? Leven en plezier maken met de gedachte dat het morgen weer allemaal afgelopen kan zijn? In het park zie je vooral jonge gezinnen en groepjes tieners. En rolwagentjes om zo goed en zo kwaad als dat kan voorraden in eet- en dranktenten aan te vullen.

Het woord rollercoaster wordt tegenwoordig hoofdzakelijk gebezigd om iemands emotionele status te duiden, maar aan de aparte ingang van de Cobra weten de bezitters van een Speedy-pas het even niet meer. Ze zijn zo talrijk dat er zelfs hier niks anders op zit dan wachten. Met als enige troost de wetenschap dat de mensen aan de andere kant van het dranghek het bord met de 90 minuten ervaren als begin van een perspectief. “Met de Speedy-pas krijg je op elke grote attractie één keer voorrang”, zegt een houder. “Dus als je ze allemaal gehad hebt, moet je mee de urenlange wachtrij in.” Instagram kan slechts in hoogst beperkte mate afleiding bieden. Het plaatselijke mobiele netwerk blijkt niet voorzien op 20.000 wachtenden.

“Drie uur wachten voor drie minuten plezier”, zegt een non-Speedy Limburger bij het verlaten van de Cobra. “Walibi kan nu wel zeggen dat het park volzet is, maar die info had meer voor ons betekend als we ze hadden gekregen toen we vorige week onze tickets kochten.”

Pr-verantwoordelijke Dewil: “Dat hebben we nu net wel gedaan. We hébben de onlineverkoop van tickets gedateerd op 1 november stopgezet. We hébben aangekondigd dat we een enorme drukte verwachtten, maar er zijn ook ongedateerde tickets en abonnees. Hen adviseerden we de voorbije dagen om hun bezoek te spreiden over andere dagen. Tja, en toch blijven de mensen komen. We kunnen hier lessen uit proberen te trekken met het oog op volgend jaar, maar nu kunnen we enkel handelen met de middelen die we hebben.”