"Dreigementen maken geen indruk in Noord-Korea"

"Ik heb zaterdag nog met vrienden in Pyongyang gebeld", zegt Mintjens. "Business as usual, volgens hen. Niemand maakt zich zorgen. In maart en april worden er al jaren tests uitgevoerd omdat ook Zuid-Korea dan militaire oefeningen houdt. Dat is een traditie, kun je zeggen. En dreigementen over en weer horen daar ook bij. Wij hebben er nu extra aandacht voor omdat ook Amerika zich in de debatten mengt, maar dat maakt in Noord-Korea niet zo veel indruk. De mensen voelen zich beschermd door het regime, dat in de media voortdurend benadrukt dat ze geen schrik moeten hebben."

Ronny Mintjens, een leraar van 51 die nog met Cisse Severeyns bij de UEFA-juniors van Antwerp heeft gevoetbald, de nationale voetbaljeugd van Qatar heeft gecoacht en les gaf in Afrikaanse landen, doceerde vorige zomer voor het eerst Engels aan de Universiteit voor Toerisme in Pyongyang, de hoofdstad van Noord-Korea. Drie weken lang stoomde hij er toekomstige reisleiders klaar. In juli mag hij terug.

Drie jaar solliciteren

Betaald wordt hij niet, hij doet het voor zijn plezier, voor de uitdaging en ook wel een beetje omdat hij er baat bij heeft. Mintjens organiseert vanuit zijn woonplaats Hongkong, waar hij al elf jaar lesgeeft aan een internationale school, reizen in Noord-Korea. Persoonlijke contacten met de overheid, de toeristische diensten en met toekomstige reisleiders zijn ook goed voor zijn winkel.

Op dit moment trekken drie groepen met zijn organisatie door het land. Veel mensen uit Hongkong, maar vaak ook Belgen, andere Europeanen en Amerikanen. "Ook met die groepen heb ik contact gehad en zij zeggen net hetzelfde: nergens merk je spanning of onrust."

Voor de job van leraar Engels heeft Mintjens drie jaar gesolliciteerd. "Het was vooral een kwestie van hun vertrouwen te winnen. Ik ben, voor zo ver ik weet, niet uitgebreid gescreend en ik heb ook geen trouw aan het regime moeten zweren. Het enige wat ik heb moeten beloven, is dat ik geen propaganda voor het Westen kwam maken, dat ik geen politieke agenda heb. En die heb ik ook niet."

Contact met de buitenwereld

"Ik vind het alleen spannend om jonge mensen die in een isolement zijn opgegroeid in contact te brengen met een buitenwereld die ze niet kennen. Om hun horizon - zonder aan politiek te doen - toch te verbreden. En dat lukt. Die jongeren zijn zoals overal ter wereld: ze zijn nieuwsgierig, ze staan open voor nieuwe impulsen. Alleen al mijn manier van lesgeven is compleet nieuw voor hen. Niet de leraar voor de klas die er kennis in stampt, maar heel veel interactie met de studenten. We doen rollenspellen, we doen activiteiten buiten de klas... Op onderwijsvlak een kleine revolutie, maar mijn bazen waren enthousiast. Naar verluidt is zelfs het ministerie van Onderwijs nu geïnteresseerd in die manier van lesgeven."

"Want dat er in Noord-Korea nooit iets zou veranderen, is niet waar. Er is de voorbije tien jaar duidelijk een evolutie merkbaar. Er is een middenklasse ontstaan omdat persoonlijk initiatief minder wordt afgeremd, er is beperkt toegang tot het internet, veel mensen hebben een smartphone: de wereld is zelfs daar voor iedereen iets minder klein geworden."