Down-under zijn ze een radioactieve capsule kwijt. Het duurde twee weken vooraleer iemand dat merkte

De capsule, die gebruikt wordt in een stralingsmeter in de mijnbouw, raakte ergens tijdens het transport van die meter verloren. Belangrijkste issue is dat het voorwerp Cesium 137 bevat. Of in mensentaal: het is radioactief.

En even erg voor wie de capsule moet terugvinden: ze is niet alleen radioactief maar ook piepklein. Met een diameter van 6 millimeter en een hoogte van 8 millimeter heeft het onderdeeltje een kleinere diameter dan een muntstuk van 1 eurocent.

En het wordt nog vervelender. Twee praktische problemen zorgen ervoor dat de zoektocht al bij voorbaat een onbegonnen taak lijkt. Eerst en vooral is de weg tussen het begin- en eindpunt van het transport een gigantische 1.400 kilometer lang. En het transport in kwestie denderde al goed twee weken geleden over die snelweg.

Het verlies ervan werd pas vorige week opgemerkt toen bleek dat enkele vijzen van de stralingsmeter ontbraken. Pas toen werd de meter opengemaakt om te zien of er niets ontbrak. Lees: het kan goed zijn dat het kleine onderdeeltje intussen verplaatst is door de wind of dat het opgepikt werd door een andere auto. Of zoals ambtenaren dat omschrijven: “Er zijn veel variabelen.”

Geluk bij een ongeluk

Een geluk bij een ongeluk: volgens de autoriteiten kan de politie intussen wel uitsluiten dat de capsule gestolen werd. Wellicht viel het onding uit de meter tijdens het transport van de mijnsite in Newman naar de voorsteden van Perth.

Vrijwel meteen nadat het verlies bekend raakte, ging het waakzaamheidsniveau voor radioactieve dreiging in West-Australië omhoog. De plaatselijke bevolking werd afgelopen zaterdag op de hoogte gebracht van het verlies.

De lokale overheid waarschuwde burgers daarbij in één moeite door om niet in de buurt van de capsule te komen mochten ze die zelf vinden. En al zeker om het onderdeel niet op te pakken van de grond. “Mensen (die de capsule oppakken, PG) kunnen rode plekken krijgen op de huid en uiteindelijk zelfs brandwonden krijgen van de bètastraling”, zei Andrew Robertson, hoofdgeneesheer van West-Australië, op een persconferentie. “Als ze het lang genoeg zouden vasthouden of er lang genoeg aan blootgesteld zijn, dan kan dat acute effecten hebben op het immuunsysteem of het gastro-intestinaal systeem.”

Voor de rest zit er niets anders op voor de autoriteiten dan te beginnen zoeken naar een speld in een hooiberg. Niet dat die zoektocht simpel is: hulpverleners zullen de capsule nauwelijks kunnen zien en moeten vooral met stralingsmeters aan de slag gaan. Maar die stralingsmeters heeft de lokale overheid zelf niet: ze moet ze nu opvragen bij gespecialiseerde agentschappen.