‘Door wat ik heb meegemaakt, ben ik vandaag nog maar een schim van mezelf’: proces tegen Belgische Tinder Swindler van start

Door zich op sociale media uit te geven als vastgoedmakelaar met een sixpack, kon X. S. vorig jaar 27 jonge vrouwen overtuigen om seksueel expliciete beelden van zichzelf naar hem te sturen. Als ze hem afwimpelden, werden ze bedreigd. Het Openbaar Ministerie eist zes jaar cel op het proces over de Belgische Tinder Swindler.

Er zit geen zelfzekere knapperd in de beklaagdenbank. X. S. is een wat gezette jongeman met een terugtrekkende haarlijn die voornamelijk naar de grond kijkt. Toch kon de 28-jarige arbeider uit Deurne in amper elf maanden tijd 27 vrouwen overtuigen om seksueel expliciete beelden van zichzelf door te sturen.

In de Antwerpse correctionele rechtbank moet hij zich verantwoorden voor online afpersing, aanranding, verkrachting en het bezit van kinderporno. Slechts vijf vrouwen hebben zich burgerlijke partij gesteld, drie zijn zelf naar de rechtbank gekomen. “Door wat ik heb meegemaakt, ben ik vandaag nog maar een schim van mezelf”, zegt een van hen. Haar stem trilt.

De vrouw die naast haar zit, heeft de beklaagde nog nooit gezien. Dat heeft een reden: S. deed zich op Tinder voor als Jonas, op Snapchat had hij ook een achternaam: Jonas Perdolio. “Zijn alterego was een blonde, gespierde vastgoedmakelaar op zoek naar een serieuze, maar spannende relatie”, zegt de aanklager.

Als er een match was, schakelde hij over naar WhatsApp of Snapchat. Daar stelde hij de vrouwen voor om een vragenspelletje te doen. “Die vragen kregen al gauw een pikant kantje”, vervolgt de aanklager. “Als de slachtoffers een eerste maal beelden hadden gestuurd, hield hij niet meer op. Hij eiste meer en explicietere beelden en dwong hen om steeds verder te gaan. De beklaagde stuurde naar sommige slachtoffers ook een vriend met wie ze seks moesten hebben. Die vriend was hijzelf. Als ze weigerden op zijn verzoeken in te gaan, dreigde hij de beelden die hij al in zijn bezit had naar hun familie of werkgever te sturen. Hij had een speciale app waardoor de beelden die via Snapchat werden gestuurd, niet automatisch werden gewist, maar bewaard konden worden.”

Verkrachtingen

S. moet zich voor de correctionele rechtbank in totaal verantwoorden voor vier verkrachtingen. Opmerkelijk: bij twee verkrachtingen is er nooit fysiek contact geweest, maar is er sprake van een verkrachting op afstand. De vrouwen werden door de beklaagde gedwongen om zichzelf te penetreren en de beelden naar hem te sturen.

“Mijn cliënte heeft heel veel angst en schaamte moeten overwinnen om hier te zijn”, zegt advocaat Tim Peeters die een van de vrouwen bijstaat. “Deze zaak wordt Tinder Swindler genoemd – naar de Netflix-documentaire – maar vertoont ook heel wat gelijkenissen met het paard van Troje. Eerst charmeerde S. mijn cliënte met mooie praatjes, om haar daarna seksueel af te maken. Hij heeft haar vanop afstand verkracht. Niets minder dan dat.”

Volgens de aanklager is er een hoog risico op seksueel gewelddadig gedrag. Ze vorderde maandag zes jaar cel en tien jaar terbeschikkingstelling voor X.S., die in het verleden al veroordeeld werd voor gelijkaardige feiten.

Volgens de advocaat van S. ging het niet om verkrachting, maar om seks met wederzijdse toestemming. “Die vrouwen moesten zichzelf niet bevredigen. Dat hebben ze zelf gedaan”, zegt Thibault Delve die optreedt voor S. Bij een andere vrouw ontkent de beklaagde in haar woning te zijn geweest, hoewel zijn gsm-signaal er vlakbij werd opgepikt en slimme camera’s zijn auto in de buurt registreerden.

Ventrustende opvoedingssituatie

Volgens de verdediging heeft X.S. weliswaar moreel laakbare feiten gepleegd, maar zijn die daarom niet noodzakelijk allemaal strafbaar. De advocaat probeerde uit te leggen hoe het zover is gekomen. “Hij is de zoon van een Belgische vader en een Marokkaanse moeder, een vrachtwagenchauffeur en escorte die jong zijn gescheiden. Mijn cliënt ging mee met zijn moeder die regelmatig geweld gebruikte. Daar kwamen schoenen en riemen aan te pas. Als kind heeft hij niets dan smeerlapperij gezien.”

“Hij is voor zijn tiende dertien keer van school veranderd en werd zwaar gepest. Nadat justitie zijn opvoedingssituatie als verontrustend kwalificeerde, verhuisde hij naar zijn vader in Limburg waar hij niemand kende. Hij was er altijd alleen. Hij zag er alleen koeien. Hij belandde door concentratiestoornissen in het bijzonder onderwijs. Op zijn achttiende werd hij buitengegooid. Hij ging met zijn vriendin samenwonen, vond werk als industrieel reiniger, later als chauffeur. Door drugs raakte hij op het verkeerde pad. Daarna ging het een tijdje beter, maar tijdens corona had hij niets te doen. Hij verveelde zich, en is toen teruggevallen in slechte gewoontes.”

De advocaat citeerde ook het psychiatrisch rapport over zijn cliënt. Daaruit blijkt een vertroebelde persoonlijkheid, met narcistische kenmerken. S. kampt ook met een laag zelfbeeld. Hij is erg onzeker en bang voor afwijzing. Door zijn gebrek aan empathie is hij niet in staat om diepgaande relaties aan te knopen. “De feiten kunnen begrepen worden vanuit intern conflict over identiteit, geworsteld in zijn kindertijd”, aldus zijn advocaat. “Niet dat ik wil pleiten dat S. een ongelukkige jeugd heeft gehad, maar het geeft wel weer hoe een en ander zo gelopen is. Wij vragen een straf met uitstel en een behandeling zodat mijn cliënt verder aan zichzelf kan werken.”

Het laatste woord was voor de beklaagde. “Ik wil me verontschuldigen, ook bij de slachtoffers die hier niet zijn. Ik wil me laten behandelen. Meer kan ik niet zeggen”, zegt S.

Rechter: “U betwist dat u in de woning van het tweede slachtoffer bent geweest. Hoe verklaart u dan de captatie van uw gsm daar?”

S.: “Ik heb daar in de buurt gewerkt. En ik weet niet meer juist waar ik twee jaar geleden was. Het is te lang geleden.”

Uitspraak op 25 oktober.