Donderpreken van een hogepriester
BRUSSEL l Bijna zeven jaar na het laatste optreden van Smashing Pumpkins volgde zaterdag hun verhoopte wederopstanding in de AB. Die comeback loste alle verwachtingen in, al eindigde de concertmarathon van drie uur in een schuifelende processie.
Door Gunter Van Assche
Het kostte Billy Corgan een catastrofale soloplaat, een mislukte zijsprong met Zwan en een deel van de oorspronkelijke bezetting om opnieuw uit te komen bij de Smashing Pumpkins.
Van de oude groep blijven immers enkel nog drummer Jimmy Chamberlin en Corgan over - de bloedmooie bassiste Ginger Reyes en gitarist Jeff Schroeder maken vandaag het vertrek van James Iha en D'Arcy Wretzky goed. In Brussel gaf de vernieuwde groep het derde concert van haar tournee om de nieuwe plaat Zeitgeist (release 6 juli) voor te stellen.
Bij Smashing Pumpkins vind een beetje cynicus snel een stok om een hond te slaan. Corgans voorliefde voor drama, zelfkwelling en progrock met ellenlange gitaarsolo's en psychedelica loopt zijn eigen meesterschap soms in de weg.
Ook in de AB hield Corgan er zo'n compromisloze houding op na: in de witte kazuifel van een hogepriester speelde hij gierende gitaarsolo's van 3 minuten, sprak hij zelden tegen het publiek ("the answer to all your questions is yes") en werden nieuwe songs afgewisseld met obscure B-kantjes ('Winterlong' en 'Lucky 13') of zelfs een outtake van de nieuwe plaat ('Gossamer').
Een voorsmaakje van Zeitgeist kreeg je al bij de aftrap, met 'United States': een epische trashrocker van 10 minuten waarin Chamberlin de rol van zijn leven speelde. Zijn drumspel klinkt vandaag alsof Tool zijn klauwen in de bloedbaan van de Pumpkins heeft geplant.
Publieksfavoriet 'Today' klonk een beetje roestig, maar andere songs die Corgan uit Siamese Dream plukte, waren wél ronduit fabuleus. Het woeste 'Cherub Rock', een akoestische soloversie van 'Rocket'(!) en een ontroerende versie van 'Disarm' gingen er als gesneden brood in. Alleen 'Silverfuck' werd ellendig lang uitgesponnen, waardoor het concert in het laatste uur zijn vierde ster verloor.
Gelukkig verraste de nieuwe plaat ook aangenaam tussen het delven in dat rijke verleden. '7 Shades of Black' en een grandioos 'Starz' roerden de donkere metal van Machina/The Machines of God door het melodieuze van Zwan. De nieuwe single 'Tarantula' werd dan ook gevolgd door een ovatie in de zaal.
Corgan zingt ook beter dan ooit. Vroeger deed zijn stem je weleens denken aan een krassende spijker op een schoolbord, maar vandaag schittert de zanger tijdens magistrale, donkere donderpreken als 'Bullet With Butterfly Wings' en 'Zero'.
Het mocht duidelijk zijn: Smashing Pumpkins zijn terug en staan vandaag vaster op het podium dan ooit. Laten we nu maar hopen dat Zeitgeist ook geen drie kwartier te lang duurt.
Smashing Pumpkins zijn een van de headliners op Pukkelpop
De comeback van Smashing Pumpkins was compromisloos, snoeihard en vaak magistraal
