Dominique Strauss-Kahn tussen IMF-baas en presidentskandidaat
Ook de PS zal DSK met argusogen volgen. Later dit jaar houdt de partij primaries en daar gaat het tussen hemzelf en partijvoorzitster Martine Aubry.
Wat voorafging: na diens verkiezing tot president in 2007 stuurde Sarkozy oud-minister van Financiën Strauss-Kahn naar het IMF, waar hij voorzitter werd. Met zijn zet promootte ‘Sarko’ de verruimingsoefening richting links: zoals DSK naar Washington mocht, zo werd een mede-PS’er, Bernard Kouchner, minister van Buitenlandse Zaken. Waarnemers zeggen dat Sarkozy van meet af aan strategisch handelde: met de populaire Strauss-Kahn in Washington werd het risico kleiner dat die laatste de huidige president het leven zuur zou maken in de aanloop naar zijn verhoopte herverkiezing, volgend jaar.
Maar Strauss-Kahn trapte niet in de val. Niet alleen liet hij uitschijnen alsnog kandidaat te zijn voor 2012, bovendien heeft hij al meer dan een jaar de peilingen mee. Meer zelfs: als de Fransen vandaag de keuze hadden tussen Sarkozy en DSK, dan zou de IMF’er de verkiezingen winnen.
Aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kregen de Fransen vorige week: toen zei DSK’s echtgenote, oud-topjournaliste Anne Sinclair, aan het blad Le Point dat “ik niet wens dat mijn man een tweede mandaat rondmaakt bij het IMF”. Sindsdien is het hek van de dam. Gisteren kwam Strauss-Kahn in Parijs aan, waar hij op de G20-meeting wordt verwacht - vandaag ten huize Sarkozy, die momenteel voorzitter is van die club van twintig rijkste economieën. In de gauwte zal DSK echter ook lezers van de krant Le Parisien ontmoeten en een primetime-interview geven op France 2. Volgens het weekblad Le Nouvel Observateur is er geen twijfel meer mogelijk: “DSK, c’est parti!’ luidt deze week de titel op de cover.
Overtredingen
De vraag is enkel: hoe zal Strauss-Kahn campagne voeren terwijl hij het met geen woord over de Franse politiek mag hebben en louter financieel-economische issues mag aanroeren? De juridische dienst van het IMF heeft al te verstaan gegeven dat ze elk woord van de voorzitter zullen checken en meedogenloos zullen ingrijpen bij de minste overtreding van de regels.
Anders gezegd: aan een kiezer die hem vraagt hoe hij zijn koopkracht denkt te verbeteren, zal DSK verplicht worden een macro-economisch antwoord te geven, waarin de internationale spelregels en de devaluatie van de yuan wel ter sprake mogen komen maar geenszins het beleid van de regering-Sarkozy.
Terzelfder tijd zal DSK “meer dan ooit proberen aan te tonen dat alles met alles verbonden is”, zoals politiek commentator Thomas Legrand gisteren op France Inter zei. Voor DSK zal het er op aankomen het gespin te ontkrachten van de Franse rechterzijde, die hem als “ver van de Franse realiteit” probeert voor te stellen.
In wat bij de PS als een antisemitische uithaal werd gezien - DSK is joods - zei UMP-parlementslid Christian Jacob ook dat Strauss-Kahn “niet capabel” was “om la France profonde” te incarneren. Jacobs collega Pierre Lellouche voegde eraan toe dat Strauss-Kahn, uit de veeleer arme banlieuestad Sarcelles, symbool stond voor la gauche ultracaviar.
Strijd binnen PS
Intussen zal het nog een maand of vijf duren voor ook binnen de PS klaarheid ontstaat, en de partij voor het eerst in haar geschiedenis primaries organiseert. DSK mag de peilingen wel aanvoeren, hij heeft de hete adem van zijn partijvoorzitster Martine Aubry in de nek. Ook coryfeeën als Manuel Valls en Arnaud Montebourg, of nog, de gefnuikte kandidate van 2007, Ségolène Royal, treden in het strijdperk.
