Dit Gentse interieur is een oefening in duurzaamheid

Een modern pand aan een drukke Gentse baan. Wie binnengaat, betreedt een andere wereld. Een van licht, ruimte en rust, met achteraan een weids uitzicht op een gigantische ‘gemeenschappelijke tuin’, het Rommelwaterpark. Welkom in de wondere wereld van Studio Kimchi.

Interieurarchitect Ischa Van Putte en grafisch ontwerper Johan Luypaert van Studio Kimchi Interieur vormen zowel privé als professioneel een stel. Ze wonen en werken in hun ruime loft aan de Gentse Kasteellaan. Zo druk als het verkeer voorbijraast, zo kalm is het binnen. “Hier merk je niets van de drukke baan”, vertelt Ischa. “Dit pand heeft twee wooneenheden. Aan de voorgevel gaat de bovenbuur, die op de derde verdieping woont, naar boven. Wij hebben het souterrain, de eerste en de tweede verdieping, en onze voordeur is aan de achterkant. Onze hele woning is op de achterzijde gericht, op het Rommelwaterpark. Dat park beschouwen we als een tuin die we samen met de buren hebben en die we niet moeten onderhouden, want dat doet de stad. Het geeft een cohousinggevoel zonder dat het echt cohousing is. Het zijn hier allemaal rijwoningen, behalve ons huis, want onze halfopen bebouwing geeft uit op een smal steegje. Dat maakt een wereld van verschil omdat het dat typische kokergevoel doorbreekt. Je hebt veel meer licht, de ruimtes voelen groter aan. Dat verhoogt het leefcomfort.”

Minder materialen

“We zijn hier komen wonen omdat we gecharmeerd waren door de ligging aan het park”, vertelt Ischa. “We kenden de wijk en de buren, en ook het pand zelf trok ons aan, de architectuur ervan zit supergoed in elkaar. Toen we het huis in 2020 kochten, was het al verbouwd, we hadden een mooie basis om op verder te werken. Het enige dat we gedaan hebben, is de gevel schoonmaken en het houten schrijnwerk donkerder beitsen. Binnen hebben we alle ruimtes zo open mogelijk gehouden. Beneden in het souterrain heb je ons kantoor, op de eerste verdieping keuken en leefruimte, op de tweede verdieping slaapkamer, dressing en badkamer. We hebben haast niets toegevoegd en zijn zorgvuldig omgegaan met wat er al was. De metalen wenteltrap met gaten hebben we bijvoorbeeld gewoon behouden. Hij zorgt voor transparantie tussen de verdiepingen. Ook de betonnen vloer hebben we intact gelaten, net als de zichtbare constructies en de afgekapte bakstenen wand die door de niveaus doorloopt. Die charme, die ruwheid, mocht van ons blijven. We hebben ook geen deuren, maar plaatsen onze meubels strategisch om voor privacy te zorgen. Als interieurarchitect is dat voor mij echte duurzaamheid. Mensen denken dat ecologische materialen gebruiken duurzaam is, maar duurzaamheid en ecologie zijn niet hetzelfde. Hoe minder materialen je moet toevoegen, hoe duurzamer je woning is. De materialen en meubels die we wel hebben toegevoegd, zijn vintage en tweedehands gekocht. De woning vroeg daar ook om.”

Tussen leeg en chaotisch

Ischa is een interieurarchitect met een Japans geïnspireerde visie. Ischa: “Ik heb in Japan gestudeerd. Daar zijn woningen klein maar praktisch ingericht, en ze voldoen aan mijn definitie van wooncomfort: dat je een ruime kamer hebt en ver kunt kijken. Dat gevoel wilde ik ook creëren: door zo weinig mogelijk te voorzien, maak je je kamers veel ruimer.” Haar man Johan is grafisch ontwerper en heeft eveneens een sterk ontwikkeld esthetisch oog. Of ze bij de inrichting van hun huis compromissen hebben gemaakt? “We houden allebei niet van overbodige dingen. Er is decoratie, maar geen overdaad. We hebben veel boeken, maar die hebben hun plaats en functie, geïntegreerd in het interieur. Dat geeft rust. Niet leeg en niet chaotisch: dat was de balans waarnaar we op zoek waren. Onze woning is een eeuwig work in progress. Wij zijn geen mensen die een interieur willen dat ‘af’ is, we laten het liever organisch groeien. Vandaag zo en morgen anders, dat is prima. Zo breien we telkens een nieuw stukje aan het verhaal van ons huis.”

“Johan en ik geloven in de connectie tussen huis en omgeving. Van het vroegere lavendel­tuintje achteraan hebben wij een terras gemaakt met steentjes, klimop en een olijfboom. Een ­stukje Ibiza in Gent, dat we niet enkel voor onszelf hebben gemaakt, maar waar ook onze buren van kunnen meegenieten. Wij doen ook nooit onze gordijnen dicht, iedereen mag alles zien. Het is net leuk dat als de buurman passeert, hij zwaait en iets komt drinken. Ons huis is een plek waar iedereen welkom is. Geen vriend fietst hier voorbij zonder te stoppen.”

Koreaanse kolen

Kimchi, zo heet het bureau van Ischa en Johan, naar het gerecht van gefermenteerde kolen dat Koreanen bij elke schotel eten, zoals wij brood. “Onze interieurs zijn kimchi: toegankelijk en combineerbaar”, aldus Ischa. “Maar ze zijn ook het resultaat van een fermentatieproces. Ze komen tot stand door veel te luisteren, veel te betrekken, een andere insteek te laten ontstaan. Als wij aan een ontwerp beginnen, is er al een heel proces aan voorafgegaan. Dan weten we bijna exact welke richting we moeten uitgaan om een uniek ontwerp te maken. Het is belangrijk dat je van een interieur kunt zeggen: dat kan enkel van deze mensen zijn.”