Derek Walcott mikpunt van seksuele verdachtmakingen
De Caraïbische dichter en toneelschrijver Derek Walcott (79), die in 1992 met de Nobelprijs werd bekroond, is het mikpunt van een anonieme verdachtmakingscampagne. Zowat honderd academici in Oxford ontvingen documenten waarin wordt ingezoomd op een geval van ongewenst seksueel gedrag van Walcott tegenover een Harvardstudente in 1982. Men gaat ervan uit dat de smeercampagne bedoeld is om Walcotts kandidatuur als Oxfordprofessor in de poëzie te dwarsbomen. Op 16 mei wordt gestemd over de invulling van deze prestigieuze functie en Walcott maakt de grootste kans. Hij wordt onder meer gesteund door voormalig Booker Prizewinnaar Alan Hollinghurst.De anonieme papieren bevatten fotokopies uit het boek The Lecherous Professor: Sexual Harassment on Campus van Billie Wright Dziech en Linda Weiner. Daarin staat te lezen op welke manier Walcott een studente seksueel benaderde. Tijdens een aparte nabespreking zou Walcott gezegd hebben: “Stel je voor dat ik me inbeeld dat ik de liefde met je bedrijf? Wat denk je dat ik zou doen? Zou je met me naar bed gaan als ik het je vraag?” Nadat de studente de vraag afwimpelde, kreeg ze van Walcott een C op het rapport. Na een onderzoek tikte Harvard Walcott op de vingers en drong er op aan dat hij een verontschuldiging schreef. Walcott zei dat zijn manier van lesgeven “persoonlijk en intens” was en dat hij “geen weerstand had gevoeld bij de studente over het aankaarten van seksuele relaties”.Walcotts rivale voor de post van poëzieprofessor Ruth Padel wuift in The Guardian de verdachtmakingen weg en benadrukt het grote belang van zijn poëzie. Oxfordlector Nicolas Shrimpton voert aan dat Walcott “wordt uitgenodigd om grote publieke lezingen te geven, en niet om studenten te begeleiden en te examineren. Dus er is geen potentieel gevaar. Het is ook vooral een kwestie van reputatie.” Professor Engels Elleke Boehmer zegt dat de verkiezing moet doorgaan en vraagt zich af “hoeveel mannelijke poëzieprofessoren van een bepaalde generatie hun hand omhoog kunnen houden en zeggen dat ze helemaal vrij te pleiten zijn van elke geschiedenis van seksuele toenadering? Ach, ook het leven van dichters als Lord Byron en T.S. Eliot was niet onbesproken.”
Martin Amis bedankt de ETA
De Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft ertoe bijgedragen dat Spanje afscheid kon nemen van de dictatuur omdat ze in 1973 de gedoodverfde opvolger van generaal Franco heeft vermoord. Dat heeft de Britse auteur Martin Amis (59) geponeerd op een literair festival in Granada (Andalusië). Amis, nooit vies van een provocatieve uitspraak, zei dat er “weliswaar niet veel gelegenheden zijn om de ETA te bedanken, maar in dat geval wel”. In 1973 kwam admiraal Luis Carrero Blanco om bij een bomaanslag op zijn auto. Zes maanden eerder was Spanjes eerste astronaut door Franco tot regeringsleider benoemd. Amis vindt dat de moord op Blanco er mee voor zorgde dat Spanje na Franco's dood in 1975 makkelijker kon overgaan tot een constitutionele democratie onder Juan Carlos. In haar 41-jarig bestaan heeft de ETA, die op de lijst van terroristische organisaties van de EU staat, de dood van 825 personen op zijn geweten.
Zuurstof voor het kortverhaal
De Nederlandse schrijver Ton Rozeman heeft een site in het leven geroepen die de aandacht voor het kortverhaal wil aanwakkeren. ShortStory.nu houdt nauwlettend in de gaten welke kortverhalenbundels er verschijnen, brengt recensies en laat ook de schrijvers en vertalers van dit “mooie, maar kwetsbare genre” aan het woord. Rozeman hoopt dat het kortverhaal zo een groter publiek kan bereiken. Ook is er een blog met nieuws, zijn er podcasts en een agenda met prijsuitreikingen en festivals. Rozeman schreef zelf de goed onthaalde bundel Misschien maar beter ook (2004).
