✦ In memoriam
De norse huisbaas naar wie Super Mario werd vernoemd
Als arme immigrantenzoon stampte hij een zakenimperium uit de grond. Toch gaat selfmade man Mario Segale voor iets anders de geschiedenis in: hij leende ongewild zijn naam aan misschien wel het beroemdste personage uit een videospel.
Al wie in de jaren 1980 of later jong was, kent hem wel: de vadsige, besnorde loodgieter Mario die woont in Paddenstoelenland. Hij dook voor het eerst op in het spel Donkey Kong, waar hij nog Jumpman werd genoemd. Zijn ontwerpers vonden echter dat hij een naam verdiende die meer tot de verbeelding sprak. Wat dat moest zijn, daar raakten ze niet uit. Tot er letterlijk door ene Mario op de deur werd geklopt.
Mario Segale was in die dagen een bikkelharde zakenman. In een voorstad van Seattle verhuurde hij een ruimte van 5.500 vierkante meter aan Nintendo, een toen nog vrij obscuur bedrijf in de prille videogame-industrie. Veel creatief volk, maar de huur bleef al eens onbetaald. Dus viel huisbaas Segale op een goede dag binnen in volle vergadering. Hij liep op Minoru Arakawa af, de Japanse Nintendo-baas, en begon hem uit te schelden en plein public. De verbouwereerde Arakawa kromp ineen. Hij beloofde de woedende huisbaas dat hij spoedig zijn centen zou krijgen.
De speelse jongelui van Nintendo waren onder de indruk. Nadat de huisbaas met slaande deuren was vertrokken, wisten ze welke naam hun personage moest krijgen: Mario! De scheldpartij van de huisbaas zou een godsgeschenk blijken. Mario, die later samen met zijn broer Luigi bekend werd als Super Mario Bros, schopte het tot zowat het beroemdste personage uit de videogame-geschiedenis. Hij werd de mascotte van Nintendo en dook in de volgende decennia op in meer dan tweehonderd titels van het meest uiteenlopende slag. Alle Mario-spellen samen zijn meer dan 285 miljoen keer verkocht. De wat onsmakelijke loodgieter trok de bestverkopende reeks aller tijden uit de videospelindustrie. Hij werd, op zijn minst toch bij de nieuwste generatie, bekender dan Ronald Reagan of Michail Gorbatsjov.
Dolenthousiast was de ‘echte’ Mario niet met dat succes. Hij was nu eenmaal een nors en hoekig man, die meer in harde valuta dan in spelletjes geïnteresseerd was. Hij stond bekend om zijn haat jegens journalisten en zijn afkeer van interviews. “Veel liever zou ik om mijn échte prestaties worden geroemd”, zei hij op een uitzonderlijk openhartige dag.
Die echte prestaties waren inderdaad niet mis. Mario Segale was een echte selfmade man. Als zoon van arme Italiaanse immigranten begon hij een bedrijfje met één vrachtwagen. Hij schopte het tot een van de grootste aannemers in het noordwesten van de VS en werkte projecten van honderden miljoenen dollars af. Daarnaast kluste hij bij als vastgoedmakelaar. Een vent met dollartekens in de ogen, die zuinig reageerde op het feit dat hij ongewild was vereeuwigd in een spel: “Ik wacht nog altijd op mijn royalty’s.”
Naast een zakenimperium en een morsige videoheld, laat ‘Super Mario’ Segale drie dochters en negen kleinkinderen na.
