40 jaar De Morgen
‘De Morgen’ zorgt voor gerechtigheid voor Di Rupo
Toen hij werd beschuldigd van pedofilie, beleefde Elio Di Rupo de zwaarste dagen van zijn leven. Het bleek allemaal gebaseerd op een leugen, en ‘De Morgen’ ontmaskerde de leugenaar.
40 jaar De Morgen
De Morgen is 40 jaar geworden. Dat vieren we met verhalen uit haar rijke geschiedenis als onafhankelijk dagblad. Veertig jaar wereldnieuws, veertig jaar cultuur én politiek. Scroll door de tijdlijn en wandel doorheen de historiek van uw jarige krant in veertig hoogtepunten.
November 1996. Toenmalig vicepremier Elio Di Rupo wordt verdacht van seks met minderjarige jongens. Het Nieuwsblad pakt uit met de primeur: ‘Pedofilieonderzoek in regeringskringen’. Op de vooravond van publicatie van het artikel roept toenmalig premier Jean-Luc Dehaene zijn vicepremier bij zich voor een lang gesprek en suggereert hem ontslag te nemen.
Het was een donker moment voor Di Rupo. “Om 3 uur ’s nachts ben ik in Vilvoorde weggereden. Ik heb daar eigenlijk nog nauwelijks gedetailleerde herinneringen aan”, getuigt hij later in Humo. “Ik was half verdoofd, het voelde alsof er iemand met een hamer op mijn hoofd had geklopt. Ik zag zelfs de snelweg niet, ik zag enkel een zwart gat. Dat was zó afschuwelijk, zó weerzinwekkend. Ik wist dat er van dat hele verhaal niets klopte, maar je beseft dat je machteloos staat, dat anderen zullen beslissen over je schuld of je onschuld.”
De pers smult van de affaire en het gerecht vraagt het parlement zelfs om de onschendbaarheid van de vicepremier op te heffen voor verder onderzoek.
“Ik had voor mezelf uitgemaakt dat het voor mij ondraaglijk was om voort te leven met het etiket van pedofiel op mijn voorhoofd”, aldus Di Rupo in Humo. “Dat was volstrekt onmogelijk, dat was de hel.”
Trusgnach
Vervolgens begon De Morgen te graven in het verhaal. De voornaamste beschuldigingen kwamen van slechts één kroongetuige, de homoseksuele Olivier Trusgnach, zo ontdekte toenmalig De Morgen-journalist Geert Sciot. “Ik was te weten gekomen wie Trusgnach echt was. Hij was een regelrechte fantast.”
“Op de redactie kenden we aanvankelijk alleen de initialen van de man”, herinnert Sciot zich. “Toen ging ik hem zoeken in het Brusselse homomilieu. We wisten nog niet over wie het precies ging, maar alles wees al snel in de richting van Trusgnach. We hoorden hallucinante verhalen van verschillende bronnen. Hij had een restaurant opgelicht en een priester uit Limburg en mensen uit Brussel misleid.” Sciot kon de man en zijn daden in kaart brengen in een groot artikel op de voorpagina, waardoor de fantast al zijn geloofwaardigheid verloor.
Grove fouten
De onthulling van De Morgen zorgde voor een kentering in de beschuldigingen aan het adres van Di Rupo, die toen nog discreet was over zijn geaardheid. “Zijn politieke toekomst hing aan een zijden draadje”, weet Sciot. “Mensen met gebrek aan kennis noemden hem een pedofiel en vroegen zijn ontslag. De media gingen daar ook volledig in mee en creëerden een zeer negatieve sfeer.”
Later bleken er grove fouten te zijn gemaakt in het onderzoek, waarbij een volslagen vals strafdossier werd samengesteld om de vicepremier van pedofilie te beschuldigen. “Ze waren niet nagegaan wie die man was”, wijst Sciot na. “Al na een paar uur praten, kreeg ik de meest hallucinante verhalen over Trusgnach te horen. Als het gerecht grondig haar werk had gedaan, zouden die beschuldigingen tegen Di Rupo al snel zijn bestempeld als ongeloofwaardig.”
