De fleecetrui maakt een comeback en is opeens hip. Dat komt door deze modetrend

“Geen driekwartbroek, geen Crocs en geen fleece. Simpel toch?” Met drie belangrijke vuistregels als leidraad probeerde stylist Jani Kazaltzis jarenlang om de deelnemers aan zijn modeprogramma’s wat vestimentair verstand bij te brengen. Een achtergebleven fleecetrui in een kledingkast vormde daarbij wel vaker de aanleiding tot een verbale tirade over het lelijkste wat de mode-industrie ooit voortbracht.

Zijn beschrijving van de typische ‘fleecegeur’, die ontstaat wanneer zweet en de uit plastic vervaardigde stof vermengd raken, deed de kijker meewarig met het hoofd schudden en op een bepaald moment grapte hij zelfs over een wetsvoorstel waarbij fleecedragers voortaan een prik met T61 zouden krijgen. Dat is een middel waarmee dieren geëuthanaseerd worden.

Tijdens de opnames van het laatste seizoen van Zo man zo vrouw enkele jaren geleden kon Kazaltzis onmogelijk voorspellen dat de deelnemers hun fleece-outfits later noodgedwongen weer boven zouden halen. Een woning verwarmen kost handenvol geld en vanaf 1 oktober wordt de temperatuur in alle winkels beperkt tot 19 graden. Bedrijven willen dat voorbeeld in hun kantoren volgen en zo ziet het ernaar uit dat ook wie niet kan thuiswerken straks voltijds dikketruiendag mag vieren.

Het is niet onlogisch dat mensen daarom teruggrijpen naar fleece, want de stof werd in 1979 al bedacht met het oog op praktisch comfort. De Amerikaanse textielfabrikant Malden Mills en outdoormerk Patagonia sloegen de handen ineen en ontwikkelden fleece als een alternatief voor de wollen of gelaagde outfits die bergbeklimmers droegen. De lichte, warme en sneldrogende stof werd bijzonder populair bij sportievelingen en belandde zelfs op het lijstje met de beste uitvindingen uit de twintigste eeuw van Time Magazine.

In de jaren na de lancering kreeg de bredere bevolking ook aandacht voor fleece, maar de roots van de stof liggen gevoelig bij modekenners. “Het wordt snel met nerds en boomknuffelaars geassocieerd. Veel techneuten uit Silicon Valley dragen het bijvoorbeeld vaak. Het geeft hen een down-to-earth uitstraling”, zegt modejournalist David Devriendt. Wie een zwak voor luxueuze stoffen en subtiele schoonheid heeft, verzet zich dan ook sneller tegen wat zomaar het uniform van het je-m’en-foutisme zou kunnen zijn.

Al komt daar volgens de expert ook steeds meer verandering in. In 2017 bracht Yeezy, het hippe modemerk van Kanye West, zo een collectie op de markt waarin fleece een belangrijke rol speelde. Twee jaar later volgde Chanel dat voorbeeld.

Normcore

De energiecrisis brengt de opmars van fleece in een stroomversnelling, maar de weg naar het succes werd geplaveid door ontwikkelingen in de modewereld. Zo speelt het succes van normcore een grote rol. Alledaagse, uniseksoutfits worden bij die trend plots tot hip verheven. De zogenaamde antimode legt de klemtoon op gebruikerscomfort. “Fleece is er daardoor niet meer alleen voor seuten, biotuiniers en veganisten”, zegt Sarah Roelstraete. Ze wijst er daarbij op dat de mode-industrie dezer dagen zelfs collecties uitbrengt die zich uitdrukkelijk door outdoorkledij laten inspireren. Zij worden gorpcore genoemd, waarbij ‘gorp’ naar good old raisins and peanuts verwijst. Dat is een snack die wandelaars vaak eten.

De kans dat fleeceadepten met meewarige blikken van mode-experts geconfronteerd worden is vandaag heel wat kleiner dan in het verleden, al wordt de stof nog steeds geplaagd door een ander probleem. Fleece wordt namelijk meestal gemaakt van polyester, een synthetische stof die een bedreiging voor het milieu vormt.

De vezels in de stof zijn erg kort en het garen breekt sneller af, waardoor er bij het dragen of wassen van een kledingstuk uit fleece bijzonder veel kleine plasticdeeltjes vrijkomen. Waterzuiveringscentra kunnen ze niet volledig wegfilteren en daardoor belanden ze in de natuur. Daar beïnvloeden ze ecosystemen, tot ze uiteindelijk opnieuw in onze voedingsketen terechtkomen. Op die manier eten we ons eigen afval op.

Niet energiezuinig

Internationale milieu-experts wezen er daarnaast al op dat het productieproces van fleece niet energiezuinig is. Het feit dat de stof vaak uit petflessen vervaardigd wordt, weegt niet op tegen die nadelen. Al zijn verschillende outdoormerken momenteel op zoek naar manieren om op een groenere manier fleece te produceren. Patagonia heeft zo een eigen lab en speelt een voortrekkersrol in dat proces.

Roelstraete verwacht dat fleece in de komende maanden nog vaker in het straatbeeld zal opduiken. Tijdens de coronacrisis droegen mensen overigens al vaker outdoorkledij omdat het lastiger was om aan indooractiviteiten deel te nemen. Daardoor zal de klap voor mensen als Kazaltzis mogelijk minder hard aankomen, al gelooft Devriendt niet dat de trends zullen volstaan om iedereen over de streep te trekken. “De diehard tegenstanders zullen een fleecetrui nog altijd te basic vinden, daar verander je niets aan.”