Cristiano Ronaldo: zijn ego stond collectiviteit weleens in de weg, ook bij zijn clubs

Donderdag om 17 uur begint ook schaduwfavoriet Portugal aan het toernooi. Tegenstander is Ghana, dat 52 plaatsen lager staat op de wereldranglijst. Voor Cristiano Ronaldo wordt dit WK allicht het laatste kunstje op een groot internationaal podium. In Qatar kan de transfervrije spits de besognes bij Manchester United even vergeten.

“Ik wil nog tot mijn veertigste op hoog niveau actief blijven”, zei Cristiano Ronaldo anderhalve week geleden in een veelbesproken tv-interview met Piers Morgan, een ontmoeting van twee heren met een studiovullend ego op de Britse zender TalkTV. “Ik ben fysiek en mentaal klaar voor het WK”, gaf hij ook mee.

Dat waren meteen de positiefste dingen die de Portugese stervoetballer te vertellen had in een gesprek waarin hij brandhout maakte van zijn werkgever. CR7, zo genoemd naar zijn rugnummer, voelde zich ondergewaardeerd in zijn tweede periode bij Manchester United en gaf aan dat hij misschien wel de verkeerde keuze had gemaakt in de zomer van 2021, toen ook die andere club uit Manchester, City, aan zijn mouw trok.

Bij United waren ze not amused met de man die elke week 600.000 pond (zo’n 689.000 euro) op zijn bankrekening gestort kreeg. Dinsdag raakte bekend dat club en speler in onderling overleg uit elkaar gaan. Na Sporting, Man United, Real Madrid, Juventus en opnieuw Man United wacht nu misschien een avontuur in het Midden-Oosten, want Europese topteams zullen niet zo snel meer geneigd zijn een financieel risico te lopen voor een egocentrische en nukkige 37-jarige.

Of deze vervelende clubsituatie aan de basis lag van de maagproblemen die Ronaldo vorige week weghielden van de oefeninterland tegen Nigeria is onduidelijk. Hij is inmiddels weer genezen verklaard. Maandag dook hij zelfs totaal onverwacht op tijdens een persconferentie van Portugal. “Alle collega-internationals en stafleden kennen mij goed, ze laten zich echt niet beïnvloeden door wat de media zeggen en schrijven over mij”, antwoordde hij op de vraag of zijn uitlatingen een invloed zullen hebben op de teamprestaties.

Eenmans-bvba

Het WK vormt een welgekomen afwisseling voor Ronaldo. In Portugal wordt hij nooit in vraag gesteld, zijn naam wordt nog altijd als eerste ingevuld op het wedstrijdblad, hij is de onbetwiste aanvoerder van het nationale team.

Cristiano Ronaldo is het type aanvoerder dat die band omgord kreeg omdat hij veruit de beste speler van het land is, niet omdat hij een natuurlijke leider of een teamspeler is. Op vorige toernooien waren er zelfs momenten dat hij als een mokkend jongetje terug wandelde naar de middenstip terwijl zijn ploegmaats met zijn tienen een doelpunt vierden. Als hij zelf niet gescoord had, interesseerde het spelletje hem opeens veel minder.

Zijn ego stond collectiviteit weleens in de weg, ook bij zijn clubs. Toen Real in 2013 100 miljoen euro uitgaf voor de Welshman Gareth Bale werd dit bedrag richting buitenwereld teruggebracht tot 93 miljoen, zodat Ronaldo met zijn 94 miljoen uit 2009 de duurste aankoop bleef. Men wilde CR7 vooral niet tegen de borst stuiten in Madrid.

In 2004 weende de dan nog maar negentienjarige bittere tranen omdat hij, en ook wel een beetje Portugal, in de finale van het EK verloren had van het nietige Griekenland. Twaalf jaar later werd dat goedgemaakt op Euro 2016 in Frankrijk, waar Portugal het gastland versloeg met 1-0. Het enige doelpunt viel pas in de tweede verlenging. Ronaldo beleefde dat niet op het veld, hij moest al na 25 minuten wenend vervangen worden met een spierblessure.

Die avond haalde de eergierigheid het eenmalig op het ego; de rest van de wedstrijd stond Ronaldo druk te gesticuleren langs de lijn. Hij werd zo de eerste assistent van de bondscoach, de eerste supporter van het vaderland, de eerste om zijn medespelers te feliciteren. Weg was de eenmans-bvba op noppen, daar stond een jongen die oprecht blij was met een teamprestatie.

Fysiek fenomenaal

Op de vraag ‘Wie is de beste voetballer van deze eeuw?’ twijfelen veel voetballiefhebbers tussen Lionel Messi en Cristiano Ronaldo. Messi werd zeven keer uitgeroepen tot wereldvoetballer van het jaar, Ronaldo vijf keer. Mocht de vraag verfijnd worden tot ‘Wie is de fysiek sterkste voetballer deze eeuw?’ bestaat er minder discussie: Ronaldo.

In 2011 werd de documentaire Ronaldo: Tested to the Limit gedraaid, met in de hoofdrol de op dat ogenblik 26-jarige Real Madrid-vedette. Hij werd daarin uitgebreid getest in een wetenschappelijk labo. Ronaldo had slechts 3 procent lichaamsvet, minder dan een topmodel. Zijn dijomtrek bedroeg 61,7 centimeter, zijn borstomtrek 109 centimeter. Spurtend haalde hij een topsnelheid van 33,6 kilometer per uur, een flink stuk trager dan Usain Bolt in zijn beste 100 meter-momenten (45 km/u) maar nog altijd een pak sneller dan de doorsneetegenstander die hij tegenover zich kreeg. Zijn sprongkracht in beweging bedroeg toen 78 centimeter, hoger dan de gemiddelde NBA-basketter. Fenomenaal. Een Ronaldo in beweging was in zijn hoogdagen nauwelijks af te stoppen.

Op hoogbejaarde voetballeeftijd is het op fysiek vlak allemaal wat minder geworden. Hij heeft ingeboet aan snelheid en kracht en is minder aanwezig tijdens wedstrijden, iets wat clubtrainers minder kunnen appreciëren. CR7 voelt zich te goed om druk te zetten of mee te verdedigen. De Portugese bondscoach Fernando Santos ligt daar minder wakker van.

Ronaldo zal zelf zijn momenten mogen kiezen. Vraag is hoeveel het er zullen zijn en hoe ver die hem en Portugal op dit toernooi kunnen brengen.