Corona bracht Delhi ook meer muggen

Metropolen bieden een groeiend deel van de wereldbevolking onderdak. Hoe houden de mensen het daar leefbaar? Correspondenten doen wekelijks verslag vanuit hun eigen megastad. Deze week: Aletta André in India.

Stickers, armbandjes, spray, crème, kaarsen, wierook en een elektrisch racket. Met elk mogelijk antimuggenmiddel stap ik de ­apotheek uit.

Eerder was dit niet nodig. De enkele mug die tot onze slaapkamer wist door te dringen, konden we wel met een krant verslaan en de rest bleef op het balkon zolang we de deuren in de namiddag maar op tijd dichtdeden.

Maar dit jaar is anders, zo realiseer­de ik me toen mijn benen na rokjesdag vol rode stippen zaten en mijn babydochter wakker werd met een gezicht alsof ze de waterpokken had.

Het blijkt dat de maatregelen tegen het coronavirus ten koste zijn gegaan van de jaarlijkse muggen­bestrijding. De mannen van de gemeente die gewoonlijk om de haverklap aanbellen om te zien of we geen emmers vol water in huis hebben staan, zijn nu te druk met het controleren van coronapatiënten in thuisisolatie. Om mensen die vanwege corona moeilijk kunnen ademen enigszins te sparen, worden al een jaar geen mistwolken vol muggendodende chemicaliën de buurt in gesprayd. En dan beleefden we ook nog eens de warmste maart­dagen in de geschiedenis van het postkoloniale India, iets wat broedende muggen bijzonder fijn ­vinden.

De muggenplaag is dus deels veroorzaakt door corona, en nu helpen de kleine zoemers op hun beurt het virus ook. Balkonfeestjes zijn namelijk een stuk minder populair nu, net als open deuren voor een beetje virusvrije luchtcirculatie wanneer er bezoek is. Want met open deuren nodig je tientallen muggen uit voor een slaapfeestje, en moet je wéér je lichaam vol­smeren met bijtende spray in plaats van een lekkere nachtcrème. Klamboes werken alleen wanneer je eronder ligt, niet wanneer je er drie keer per nacht uit moet om je baby te voeden. Het is bovendien wat onrustig wakker worden met een heel muggenleger dat je aan de buitenkant van de klamboe zit op te wachten.

Dus op verjaardagen blijven de deuren dicht. Om de muggen die toch door de kieren dringen te bestrijden, gaat de spray rond alsof het een lekkere fles wijn betreft en is elektrisch tennis een populaire activiteit geworden.

Het scheelt dat de huidige muggenzwermen nauwelijks malaria en knokkelkoorts verspreiden. Maar een groter drama dreigt zodra dit wel zo is – want knokkelkoorts is vooral onder ouderen niet minder dodelijk dan Covid-19. Een groter aantal knokkelkoortsdoden zou de zoveelste negatieve bijwerking van de coronamaatregelen in India zijn. Uit onderzoeken blijkt al dat minder kinderen worden ingeënt tegen dodelijke kinderziektes, dat er meer baby- en moedersterfte is, dat er meer kindhuwelijken zijn en meer kinderhandel. En dan heb ik het nog niet eens over de economische gevolgen.

Ondertussen zitten we ondanks alles ook met een nieuwe golf coronabesmettingen. Minder ernstig dan eerdere golven, maar toch. Je gaat je afvragen of de maatregelen al die negatieve bijeffecten wel waard waren. Maar veel zin heeft dit momenteel niet. We moeten accepteren dat de muggen, net als het coronavirus en eindeloze thuisscholing, een vast onderdeel van ons bestaan zijn geworden – en dat citroen­gras nu het parfum is van ons dagelijks leven.