Column Guido Everaert: "Ik ben onlangs aandeelhouder van een bakoven geworden"
Een vriend van mij heeft een belangrijke functie bij een vermogensbank. Hij is wat dat betreft het grootst mogelijke vleesgeworden cliché uit de sector. Krijtstreepje, manchetknopen en immer smetloos gepoetste schoenen. Uiteraard zit zijn haar, inclusief de terugwijkende haarlijn, altijd piekfijn en ruikt hij lekker. Het soort man bij wie je nooit transpiratievlekken associeert. Het cliënteel verwacht dat afgeborstelde imago van hem, en hij voldoet eraan. Het gaat om oud geld, veel geld en zekerheid. Geen avontuur, geen wilde cowboyverhalen met fatamorgana-opbrengsten, maar controle en degelijkheid, die primeren.
Aan de andere kant van het spectrum heb ik nog een vriend zitten, die net als ik over een zeker embonpoint beschikt, grijs warrig haar, T-shirts en excentrieke schoenen, altijd positief en vrolijk.
Netjes, maar excentrieker. Hij begeleidt start-ups en zit ook in de wereld van het venture capital en de business angels. Veel avontuur, veel cowboyverhalen, soms geweldige meevallers, maar meestal ook hard werken om er iets van te maken. Een totaal andere insteek. Meer onzekerheden.
Twee verschillende werelden, maar toch allebei met hetzelfde bezig. Geld, veel geld, nieuw geld, onverwacht geld, de belofte van geld. Ze zorgen er beiden voor dat geld opbrengt. Dat het terecht komt waar er rendement te halen valt.
Want ook dat is de 'vrije markt'. Geld op een spaarboekje, dat brengt niets op. De bankencrisis, die achter ons ligt, heeft velen tot voorzichtigheid aangemaand. En dus wordt er gezocht naar andere manieren om meeropbrengst te genereren. Niks mis mee, en ieder kan het doen naar godsvrucht en vermogen. Ook naar klein vermogen.
Met wat goede wil hou je er nog een warm gevoel aan over. Want het is hartverwarmend om jonge mensen met een goed idee te ondersteunen in hun inspanningen om het te maken in de grotemensenwereld. Net zoals het leuk kan zijn om met een aantal gevestigde kerels iets nieuws uit de grond te stampen dat een doorbraak kan betekenen in de gezondheidszorg. Zo maak je die investeringen ook nog eens sociaal relevant.
Zo ben ik bijvoorbeeld vorige maand ingegaan op een crowdfundingvraag van een vriend, die een oude bakoven wou kopen om zuurdesembrood te bakken. 20 euro inleg, en ik krijg er vijf broden voor terug. Rijk word ik er niet van, gelukkig wel.
