Bouwondernemer Johan Willemen, de échte burgemeester van Mechelen
'Een cadeau aan een goede vriend.' Zo verklaarde bouwondernemer Johan Willemen de 10.000 euro die hij aan de Mechelse schepen Leo Stevens gaf. Willemen is geen kleine jongen. Hij staat aan het hoofd van een middelgrote bouwgroep en zijn puike politieke connecties zijn al jaren bekend.
Door Georges Timmerman
Mechelen l 'Het valt iedereen op dat altijd dezelfde bouwfirma's de opdrachten krijgen in Mechelen', weet een gemeenteraadslid. Aan de cafétogen weten ze het zeker: Willemen is de échte burgemeester van Mechelen.
Regionaal voorzitter van Voka-Kamer van Koophandel. Gewezen crisismanager bij voetbalclub KV Mechelen. Consulair rechter bij de handelsrechtbank. Voorzitter van de nationale patroonkas voor het betaald verlof in de bouwbedrijven en openbare werken. Gedelegeerd bestuurder of bestuurder van tientallen bouwondernemingen, waaronder Willemen General Contractor (het moederbedrijf van BCS Investment, waar het gerecht vorige zaterdag huiszoeking deed), Franki Construct, Cosimco en de Antwerpse groep Amber. Johan Willemen (57) is alomtegenwoordig. Maar gisteren bleek hij niet bereikbaar voor commentaar. "We weten zelfs niet waar hij is", zegt een vertwijfelde secretaresse.
De aannemer is kind aan huis op het Mechelse stadhuis. Zo bouwde Willemen voor de stad het nieuwe administratief complex De Zeeridder en deed hij de uitbreiding van de brandweerkazerne. Recentelijk mocht zijn bedrijf de oude brouwerij Lamot ombouwen tot een congrescentrum. De Telenetgebouwen zijn ook een realisatie van Willemen, net als de renovatie van de KVS in Brussel. In de Brusselse Noordwijk is de groep eveneens actief, voor de Vlaamse overheid werkte hij mee aan de kantoorprojecten als Conscience, Graaf de Ferraris en North Galaxy Towers.
Vorig jaar kwam Willemen voor het eerst in opspraak, toen duidelijk werd welke vreemde rol hij had gespeeld in het dossier van de renovatie van het leegstaande Euroshoppingcenter, een van de grootste stadskankers in Mechelen. De aannemer bleek het Mechelse stadsbestuur op een bedenkelijke manier te hebben beïnvloed. Tegen het advies van een onafhankelijke jury in besliste het schepencollege onder leiding van burgemeester Bart Somers (Open Vld) op 22 december 2005 de opdracht te gunnen aan Willemen en de Nederlandse groep Bouwfonds Property Development.
"Blijkbaar is één telefoontje van een Mechelse aannemer voldoende om een beslissing te keren", verklaarde schepen van Ruimtelijke Ordening Jowan Lamon (Groen!) toen. "Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat banden met een bevriende bouwonderneming daarin een rol hebben gespeeld." Lamon bevestigde dat een aantal van zijn collega's-schepenen op de vooravond van de beslissing werden opgebeld door Willemen. Die ontkende in een gesprek met de redactie formeel dat hij stadsbestuurders had benaderd of beïnvloed. "Ik sta aan de zijlijn en kijk gewoon toe wat er gebeurt. Met enig genoegen, dat geef ik toe", verklaarde de bedrijfsleider.
Zelfs partijgenoot Camille Paulus tikte Somers op de vingers en adviseerde het stadsbestuur om de procedure te hervatten "vanaf het punt waarop de fout werd begaan". Groep Van Roey, een grote Kempense aannemer die de aanbestedingswedstrijd had gewonnen maar op het laatste moment buiten de prijzen was gevallen, dreigde met gerechtelijke stappen. "De manier waarop de stad Mechelen handelt, sterkt het vermoeden dat er stront aan de knikker is", zei de advocaat van Van Roey. Maar er kwam uiteindelijk een typisch Belgisch compromis uit de bus: Willemen en Van Roey besloten het nieuwe project samen te realiseren. Willemen, filosofisch: "You win some, you lose some."
is kind aan huis bij het Mechelse stadsbestuur
