Biograaf: 'John Massis had altijd aandacht nodig'
Zo sterk als John Massis (1940-1988) was, zo tragisch was Willy Morbee, zoals de man echt heette. Auteur-scenarist Bavo Dhooge baseerde zich op Massis' dagboek, artikels, interviews en gesprekken met nabestaanden om de eerste biografie over Vlaanderens krachtpatser nummer één te schrijven.
Waarom een boek over John Massis?
Bavo Dhooge: "Massis, die ik overigens nooit heb ontmoet, was een van de iconen uit mijn jeugd. Toen ik begon te zoeken naar bronnenmateriaal over zijn leven, vond ik weinig. Gaandeweg begon ik ook Wilfried Morbee te ontdekken. Zijn gespleten persoonlijkheid werd in feite het onderwerp van mijn boek. Wie mijn biografie leest, zal ook Morbee ontdekken."
Was hij als kind al een vedette?
"Wilfried was zeven jaar oud toen hij de Fransman André-Jean le Gall voor het eerst aan het werk zag. Die man trok dertig ton voort met zijn tanden. Op slag was de jongen in de ban van dat soort prestaties. Op school kon hij nooit zijn draai vinden. Hij heeft wel zijn A2-diploma mechanica gehaald en werkte daarna een tijdje in fabrieken. Het doorsneeberoepsleven lag hem echter niet. Wilfried of John was een misbegrepen eenling. Op 17-jarige leeftijd begon hij, als Mocules de krachtpatser, op te treden in Gent. En op 23-jarige leeftijd werd hij professioneel circusartiest. Hij had altijd aandacht nodig. Met het medium televisie had hij een haat- liefdeverhouding. Massis besefte dat hij de televisie nodig had om een groot publiek te bereiken. Tegelijkertijd voelde hij ook aan dat een trein met de tanden voorttrekken niet voor herhaling vatbaar was zo-dra je dat kunstje op televisie had vertoond."
Was hij een erg eenzame man?
"Hij bleef zeer lang bij zijn moeder wonen omdat die verzorging nodig had. Kortstondig heeft hij wel een relatie gehad met een zekere Raymonde uit Brussel. Zij gaf John de bons door gewoon een kort berichtje op zijn antwoordapparaat in te spreken. De combinatie van circusartiest en familieman met is hem nooit gegund. Hij droomde er nochtans van."
Het slot was pijnlijk.
"Op 11 juli 1988 hing hij zich op. Zijn carrière was ten einde, hij was ziek en depressief. 'Er is maar iemand die John Massis doodkrijgt, dat is John Massis zelf' had hij reeds lang tevoren aangekondigd. Volgens mij was het een serene en geen impulsieve beslissing. Hij zag geen uitweg meer."
Wat vond u van Massis the Musical van Johan Heldenberg?
"Dat stuk is totaal anders van opzet. Johan wou afstand bewaren en hij kroop in de huid van Massis om een beetje zijn eigen filosofie te ventileren. Ook sprong hij iets vrijer om met het materiaal. Maar zijn beeld is ontroerend, het was zeer goed gedaan."
Dit is uw tiende boek en alle tien hebben ze een titel die met een s begint.
"Het is begonnen als een gimmick - ik ben slecht in titels verzinnen - en nu doe ik dapper voort."
(ArP)
Bavo Dhooge, Stalen kaken, Davidsfonds, 17,95 euro
