Beste trainer droomt nog altijd van titel

Een drukke dag voor Dury gisteren, hectiek los van de wedstrijd. Gisterennamiddag kreeg hij in Waregem de trofee uitgereikt als beste trainer van het seizoen 2012-2013, een referendum van de Pro League met 288 stemgerechtigde eersteklassevoetballers. En 's avonds moest Dury zich dan reppen naar Leuven voor de uitreiking van de awards van de BFC Pro, de Belgische vakvereniging van proftrainers, die de 'Guy Thys Award' gaf voor de beste trainer van het kalenderjaar 2012'. Daarin eindigde Dury als tweede met 121 punten achter Peter Maes.

Maar bij het referendum van de Pro League, waarbij ook de prestaties van de laatste maanden representatief zijn, won Dury dus logisch met een straatlengte voorsprong op Maes. Straf hoe Dury van een zieltogende ploeg in degradatienood een team smeedde dat op twee speeldagen van het einde van play-off 1 nog kans op de titel maakt. Voor Dury overigens de tweede keer dat hij de trofee wint, na 2006, toen hij de beker won. Dat kan nog een occasioneel succes heten, nu lijkt de verdienste in de titelstrijd nog hoger in te schatten.

Dury vindt dat hijzelf als trainer ook meer naar een rol als coach gegroeid is, zei hij gisteren: "In 2006 was ik nog een jonge trainer in eerste klasse bij een kleine ploeg. Dan wil je je meer bewijzen op fysiek en tactisch vlak. Nu ben ik grijzer, geduldiger, flexibeler. Ik voel dat ik het voetbal beter beheers. Ik bouw ook meer 'fun' en 'good feeling'-momenten in voor de spelers, werk meer op karakter, mentaliteit, concentratie en motivatie. Dit kun je niet als trainer. Je moet eerst trainer worden en pas later word je een coach."

Ploeggeest

Zijn kwaliteiten als people's manager zal hij nu ook uit de kast moeten halen. Twee van zijn beste spelers, Franck Berrier en Mbaye Leye, waren in de wedstrijd tegen Genk publiekelijk in de clinch gegaan en afgelopen weekend haalde hij een zichtbaar zielloos voetballende Berrier bij de rust naar de kant. Werk aan de winkel voor de coach dus. Of hij Berrier gisteren apart nam voor een gesprek?

"Neen, nog niet. Maar uiteraard ga ik nog met hem praten, zoiets moet je opbouwen", aldus Dury. Hij beklemtoont dat er geen haar in de boter tussen Berrier en hem: "Hij stuurde me nog een felicitatieberichtje voor mijn trofee en ik heb hem een berichtje teruggestuurd. Ik heb een ongelooflijke goede band met Berrier - hij zei zelfs eens dat we vrienden zijn - en ik ben niet van plan zijn belangrijke rol zomaar aan de kant te schuiven.

"Dankzij Berrier zijn we in deze flow van de competitie beland. Hij heeft vijftien goals gemaakt en tien assists gegeven. Als het even minder gaat en hij daarover ontgoocheld is, daar heb ik alle begrip voor en dan moet ik als coach ook naar een oplossing zoeken. De boodschap zal wel duidelijk zijn. Hij is belangrijk voor het team, maar ook wel 'part of the team'."

Want een goede ploeggeest lijkt wel cruciaal nu de competitie zijn ontknoping kent. Dury kan met Zulte Waregem nog steeds de stunt compleet maken: met zes op zes thuis tegen Club Brugge en op verplaatsing bij Anderlecht is de titel op zak. "Voor dit weekend waren we nog met vijf, nu zijn we nog maar met drie. We hebben alles nog in eigen handen. We spelen nog tegen het nummer één en nummer twee. Als coach moet ik het geloof overbrengen, anders ben ik mijn trofee niet waard. Maar als we na donderdag geen kampioen meer kunnen zijn, gaan we voor de tweede plaats, en zo niet voor de derde plaats. De Europa League was ons eerste doel."