Begin al eens met peren

Soms kijk ik 's ochtends, na het checken van de buienradar, even naar de filekaart van het Vlaams Verkeerscentrum. Niet uit iets lelijks als leedvermaak, maar gewoon om goed te blijven beseffen wat ik níét aan het doen ben.

Moet je zien, zei ik toen mijn vrouw was opgestaan: '187 kilometer file op Vlaamse hoofdwegen - normaal - trend stijgend'.

Die term 'normaal' moet om de zoveel tijd worden aangepast, zei ik. Daar zie je vier mensen bij in een kantoortje zitten, die na wat discussiëren en cijfers vergelijken zeggen: kom, 230 is het nieuwe normaal. Dat zijn elk jaar honderdduizenden levensuren die op dat stinkende asfalt geofferd worden, die aan zoveel mooiere en vervullender dingen hadden kunnen worden besteed, en wij zeggen: dat is de norm, zo is dat nu. We maken ons over duizend dingen druk, maar níét over de kern van de zaak - dat we op een bepaald moment allemaal samen gezegd hebben: nu ja, dat hoort erbij, dat heb je met die economische groei.

Afrikaanse pellers

Mensen maken zich nog maar zelden druk over de kern van de zaak, zei mijn vrouw. Herinner je die eiercrisis deze zomer: er werd geroepen en gevloekt op het Federaal Agentschap, maar het bleef stil over het feit dat je wel allerlei chemische rotzooi móét gebruiken als je twintigduizend van die dieren in een loods opsluit waar de vlooien en de parasieten vrij spel krijgen. En toen de crisis plots naar Hongkong oversloeg, hoorde je niemand de vraag stellen of het wel oké is dat wij vliegtuigen volladen met eieren en die naar de andere kant van de wereld vliegen. Hebben ze geen kippen in Hongkong? En zo nee: zouden we er dan niet beter voor zorgen dat ze er wél hebben - dat spaart weer elke dag wat Airbussen uit.

Hoe lang is dat geleden, vroeg ik me af, dat er geschokt werd gereageerd op het nieuws dat de Belgische garnalen naar Noord-Afrika werden verscheept, en terug, omdat de pellers daar een fractie van de onze verdienen? Dat vonden we toen goor en onverantwoord. Nu is de verontwaardiging over dat soort dingen verdwenen - sterker: we sturen een kwaaie mail naar de Delhaize omdat de quinoa op was. We zouden mensen moeten schandaliseren die hier kookboeken uitbrengen die nóg meer van dat krankzinnige rondgevlieg promoten. Met hun carambolahapjes en hun kumquatdesserts. Je kunt écht wel zelf iets beginnen tegen die klimaatopwarming. Begin al eens met peren te eten.

Niets zo lekker als aardappelpuree, zei mijn vrouw.

File

Alles gaat héél langzaam, zei ik. We merken er niks van. Toen ik klein was, had André van Duin een hit met 'File' - op de muziek van 'Feelings' van Morris Albert. De Vlaamse kranten moesten toen aan hun lezers uitleggen wat het was waar hij over zong, want wij hadden geen idee wat een file was. En die malle Hollanders stonden daar elke dag in! Wel een halfuur!

Betoeterd, zei mijn vrouw.