Antigifcentrum zit al veertig jaar achter de telefoon

'De mensen kunnen soms echt domme dingen doen'

Brussel

Eigen berichtgeving

Sue Somers

Veertig jaar zitten ze er al, de dokters aan de andere kant van de Antigiflijn. Zo'n 140 keer per dag beantwoorden ze oproepen van mensen die meer willen weten over een geneesmiddel, die raar beginnen te doen na het eten van paddestoelen of die een accidentje hebben gehad met de allesreiniger. 'Het is niet te geloven dat we na al die tijd nog oproepen krijgen van een volwassene die per ongeluk de Dreft van de afwas heeft ingeslikt.'

Patiënten die hun hoestsiroop verwarren met een fles badschuim van dezelfde kleur of een apotheker die het zware schizofreniegeneesmiddel Zyprexa heeft verkocht in plaats van het veel onschuldiger antidepressivum Sipralexa. Elke dag gebeuren ongelukken met geneesmiddelen en huishoudproducten die giftige reacties kunnen teweegbrengen.

"Jaarlijks krijgen we ongeveer 50.000 oproepen, dus er gebeuren toch nog altijd zo'n 140 'ongelukjes' per dag", zegt dokter Nathalie Segers van het Antigifcentrum. Al sinds 1994 beantwoordt ze oproepen van hysterische moeders met huilende kinderen op de arm en van ongeruste patiënten die iets verkeerds hebben geslikt. "In tachtig procent van de gevallen hebben we effectief te maken met een slachtoffer", zegt Segers. "De rest van de oproepen is puur informatief."

Slachtoffers hebben in drie op de tien gevallen een ongelukje gehad met een huishoudproduct en vier op de tien keer hebben ze iets aan de hand met geneesmiddelen. Vijftien procent van de oproepen die verband houden met geneesmiddelen, gaan over therapeutische vergissingen. De apotheker kon het voorschrift niet lezen, de dokter was in de war bij het voorschrijven of de patiënt volgt de instructies maar half op.

"De meeste therapeutische vergissingen hebben te maken met pijnstillers", weet dokter Segers. "De mensen denken dat als ze pijn hebben, een paar Dafalgans of Aspro's achter elkaar wel volstaan. Maar het actieve bestanddeel in al die pijnstillers is paracetamol en als dat in hoge dosissen wordt ingenomen, is het een uiterst toxisch goedje. De eerste dagen merk je niets van een vergiftiging, maar daarna kan het serieus gevaarlijk worden."

Ook een klassieker zijn de accidentjes met suppo's. Volwassenverpakkingen zien er vaak hetzelfde uit als de kindervariant, met alle gevolgen van dien. Nog populair: foute bereidingen bij de apotheker. Het zal je maar gebeuren dat een voorschrift voor Buscopan, tegen darmspasmen, met een verkeerd ingrediënt wordt samengesteld. Soms ligt het ook gewoon aan de patiënt: bril niet opgezet bij het innemen, nog half slaperig naar een hoestdrank gegrepen maar het verkeerde middeltje vastgenomen of gewoon eigenwijs en zelf doktertje willen spelen.

Na de ongelukken met geneesmiddelen zijn er die met huishoudproducten en pesticiden. "Je zou denken dat de meeste slachtoffers hier kinderen zijn, maar de helft van de ongelukken met huishoudproducten gebeurt nog altijd bij volwassenen", zegt dokter Segers. "Sommige producten, zoals ingeslikte javel of allesreiniger, zorgen hoogstens voor wat schuimvorming, maar bijtende producten zoals ontstoppers of antivriesproducten zijn echt levensgevaarlijk. Die veroorzaken inwendige brandwonden en kunnen serieuze littekens nalaten."

Dokter Segers verbaast er zich na elf jaar nog altijd over hoe dom de mensen kunnen zijn. "Ik zou het eigenlijk niet mogen zeggen, maar het is soms echt triestig", zucht ze. "Mensen doen vreselijk veel domme dingen. Wie giet nu bijvoorbeeld afwasproduct eerst in een glas, om het daarna toch bij het afwaswater te gooien? Zo'n lekker groen glas limonade op het aanrecht, dat zien de meeste kinderen wel zitten. Het is niet te geloven dat we zelfs nog oproepen krijgen van volwassenen die per ongeluk de Dreft van de afwas hebben ingeslikt. Of heel agressieve, bijtende producten, die haal je toch niet in huis als je jonge kinderen hebt rondlopen? Als er dan toch zo nodig moet worden ontstopt, begin er zelf niet aan te prutsen, maar haal er een vakman bij."