'Als hij maar

geen arbiter wordt'

Gedurende 15 jaar was ik scheidsrechter, waarvan 10 jaar in de jeugdreeksen. Ondertussen is dat al 20 jaar geleden, maar de ervaring van senator Vankrunkelsven klinkt nog zeer bekend in mijn oren (DM 10/3). De stelling van senator Vankrunkelsven omtrent het overdreven schelden op de scheidsrechter kan ik beamen. Spijtig genoeg bestond het vroeger ook al, maar ik heb het gevoel dat het nog erger wordt. Als beginnend scheidsrechter heb ik er vaak aan gedacht om te stoppen, de machteloosheid was/is groot. Na jaren arbitrage deed ik als een 'ancien' wel eens iets wat niet mocht: ik legde de match gewoon stil en wendde me tot de supporters. Als de zaak wat gekalmeerd was, hervatte ik de match. Het werkte. Maar jonge arbiters kunnen zich dat niet veroorloven en gaan soms door een hel. Het wordt tijd dat de voetbalbond zich hierover bezint en gepaste antwoorden zoekt, want nu loopt het de spuigaten uit.

Freddy Jans,

gewezen scheidsrechter, Aartselaar

Koninklijke dotaties

Graag zou ik willen reageren op het artikel in verband met de dotaties van prins Laurent en prinses Astrid (DM 9/11). Dotatie geven of geen dotatie geven, het is al een tijdje een onderwerp waarover politici zich buigen. Naar mijn mening zou het goed zijn om enkel de koning, kroonprins en koningin-weduwe een dotatie toe te kennen en deze aan te passen aan de noden en de behoeften van de persoon in kwestie. De andere leden van de koninklijke familie zouden dan geen dotatie meer ontvangen maar een job uitoefenen zoals elke gewonde burger. Als men de vergelijking met andere koningshuizen maakt, ziet men dat enkel de koning, koningin en de eerste troonopvolger in lijn, een dotatie krijgt. Er zou ook meer duidelijkheid moeten komen over wie een dotatie krijgt en hoeveel deze bedraagt. Dit om de burgers klaarheid te geven over wat er met hun belastingsgeld gebeurt. Indien men deze aanpassing van de dotaties zou doorvoeren, doet men dit het best volgens het uitdoofscenario. Er is geen enkele reden om dit bruusk te stoppen.

Laure De Saegher, Ninove

Toffler

Tot een paar jaar geleden mocht ik mij nog muzikant noemen, vandaag sta ik in de statistieken als werkloze. Toch ben ik nog minstens even bedrijvig als vroeger, in de zin dat ik iedere week drie à vier keer repeteer met verschillende groepen, bijna wekelijks optreed en tussendoor thuis bezig ben met het opnemen van demo's, schrijven van nummers en studeren op mijn instrument. Dit alles onbetaald.

Alvin Toffler merkt terecht op dat er op deze manier twee soorten economie parallel naast elkaar gaan bestaan: de prijseconomie en de productie-economie. Onbetaalde activiteiten zoals die van mij mogen dan een meerwaarde voor mij en mijn omgeving betekenen, economisch bestaan ze niet, ze komen niet voor in het Belgische bnp. Toffler haalt nog het voorbeeld aan van het werk van de loketbediende in de bank dat nu grotendeels door de klant overgenomen is, denk maar aan selfbanking. Wederom onbetaald.

Lovenswaardig noemt hij nog het vrijwilligerswerk van de ploeg brandweerlui die het leven van zijn vrouw redde, gratis en voor niets. Dehaene doet nog een duit in het zakje door te benaderen dat het in de nieuwe samenleving een belangrijke opdracht is vrijwilligerswerk meer te gaan waarderen! Zonder dat te vertalen in geld weliswaar, want dat zou een paradox zijn.

Als kleine man kan ik niet anders dan vaststellen dat we terechtkomen in een wereld waar de kloof tussen rijk en arm steeds groter wordt en waarin steeds minder geld beschikbaar is voor arbeid. En dat terwijl betaalde arbeid voor de overgrote meerderheid van de bevolking het enige middel is om enige welvaart te verwerven. Het lijkt erop dat men het liefst op lange termijn alle betaalde arbeid zou willen vervangen door vrijwilligerswerk. De Post gaat alvast die richting uit door het vervangen van postbodes door minder betaalde postbezorgers. Schaf vrijwilligerswerk af, zeg ik, en betaal mensen voor de arbeid die ze verrichten. Omdat iedereen recht heeft op welvaart. En als je het geld niet vindt, ga het dan zoeken bij de superrijken. Wees creatief en tast hun onaantastbaarheid aan. Hef vermogensbelasting, doe iets.

Francis Wildemeersch, Gent

Slimme investeringen

Geachte Heer Somers, voorzitter Open-VLD, Vandaag nemen we kennis van de oproep van uw partij Open-VLD om "slimme investeringen" te doen met het geld van Vlaanderen. U stelt voor om extra geld van het Vlaams Zorgfonds te gebruiken voor de bouw van rusthuizen. Voor alle duidelijkheid: deze Vlaamse regering heeft het PPS-systeem (Publiek-Private-Samenwerking) opgezet om versneld wachtlijsten in bouwdossiers voor welzijn weg te werken en dat niet alleen voor bejaardenhuizen maar ook voor de gehandicaptensector. Uw voorstel is de wereld op zijn kop: bedoeling was net om externe geldschieters te vinden en niet om - via een omweg - toch geld bij de Vlaamse overheid te ontlenen. Is het PPS mislukt dan? Daarenboven doet het ons pijn dat u het Zorgfonds enkel voor bejaardenhuizen wil gebruiken en dus de gehandicaptensector vergeet. Hebben uw kiezers geen kinderen met een handicap? In Vlaanderen wachten 10.500 mensen met een handicap dringend op een opvangplaats. Wees slim en investeer ook in hen. Dat levert duurzame extra werkgelegenheid en eeuwige dankbaarheid op. De voorbije jaren hebben we u als voorzitter vaak proberen te contacteren, maar u had nooit tijd of aandacht voor ons, noch oren naar onze verzuchtingen. Spijtig, nu krijgen we de indruk dat Open-VLD bij het woord 'handicap' eerder aan golf denkt.

Marc Van Gestel, vzw Opvang Tekort

Oosterweel IV mét tunnel

Als men het huidige tracé van de Oosterweelverbinding niet opgeeft, gaat het volgens de BAM slechts een kleine 2,2 miljard euro kosten. Tja, wat betekent dit, voor het Arup-onderzoek was het nog 2,7 tot 3 miljard euro. Maar hoe geloofwaardig is dit? Toen de eerste maquette klaar was bij de BAM op de Rijnkaai sprak men ook over veel lagere bedragen, maar net zoals bij het Vlinder-justitiepaleis gaan deze bij oplevering ook zeker weer hoger uitvallen?

Daartegen lag er voor 1999 een ander goedkoper project op tafel. Waar heeft heel dat politiek compromis met de toenmalige burgemeesters van het Waasland en de stad Antwerpen ons toe geleid? Men heeft toen onder zware druk van o.a. burgemeester Minnebo uit Zwijndrecht (die toen de keuze van PVDA naar Agalev maakte) besloten om geen ontsluiting met de A12 en de Liefkenshoektunnel naar de E17 als direct realiseerbare oplossing te aanvaarden! Zo is men uiteindelijk bij het Lange Wapper-scenario uitgekomen. Zo probeerde de beleidsploeg van toen om van dit viaduct-en-tunnelverhaal eentje van een landmark om fier op te zijn te maken.

Dit doet ons terugdenken aan wat veel specialisten in de jaren negentig beweerden! Of een verdere verbinding naar de Liefkenshoektunnel en E17 echt noodzakelijk is om het vrachtverkeer rond te leiden? De Sociaal-Liberale Partij (SLP) wil dan ook terug vertrekken van dé hamvraag: is de aanleg van de grote ring rond Antwerpen, van Ranst tot Haasdonk, met een verdere verbinding naar Liefkenshoektunnel en E17 (overigens al deel van die ring) echt noodzakelijk om het vrachtverkeer rond te leiden? Had men destijds eerst de grote ring aangelegd, dan had Antwerpen nooit het al decennialang aanslepende verkeersinfarct gekend. En hadden we wel een brug over de Schelde gekregen (maar dan ten zuiden van de stad, waar geen grote schepen komen).

Let's go for it! Het is nog steeds mogelijk! Want de plannen bestaan nog altijd en het voorziene tracé is nog steeds 'gereserveerd'. Waarom dit niet opnieuw overwegen? Zo moeten ook enkele ingenieurs van ARUP gedacht hebben.

Voor SLP kan een verbinding via de zwaar onderbenutte Liefkenshoektunnel best op korte termijn een oplossing aanreiken. Die toltunnel ten noorden van Antwerpen blijft al sinds de opening in 1991 zwaar onderbenut en verlieslatend. Meer verkeer door de Liefkenshoektunnel sturen is volgens ARUP een cruciaal deel van de oplossing voor de Antwerpse mobiliteitsproblemen. Het ontsluiten via een tunnel tussen de A12 en de E17 als direct realiseerbare oplossing te aanvaarden zou wel eens veel sneller kunnen verlopen en goedkoper kunnen zijn dan heel dat 'Lange Wapper'-verhaal. Waarbij een tunnel onder Schelde en Parkvijver voor de burgemeesters van 't Waasland minder gevoelig zal liggen dan het oude bovengrondse scenario. En 't fijn stof? Dat is weg uit de stad en beter controleerbaar met filters aan tunnelkokers. En die tol dan? Tja, zouden we niet beter werken met een vignet voor doorgaand vrachtverkeer dat je net zoals in Oostenrijk koopt als je 't land binnenkomt? Of maken we eindelijk eens werk van rekeningrijden? Dit lijkt ons zinvoller dan lokaal aan tunnels tol te heffen.

Luc Van Berlo, Raadslid Ekeren, met steun van SLP Antwerpen, Peter Annys