Column
Aflossing
Soms had ze dagen van een gepantserde theekrans, maar vaker stond ze in het ballenkraam. Bekogeld door vriend en vijand. Het zijn hondenjaren geweest voor Caroline Gennez, al kon ze de ellende goed verbergen.
Vrouw, tenslotte.
Als voorzitter van sp.a heeft ze de ruigheid van de politiek tot in haar diepste vezels doorstaan. Gepakt op uiterlijkheden, geschoffeerd door dinosaurussen van de partij, in verlegenheid gebracht door intieme medewerkers. Maar ze bleef lachen, al werd de schater steeds minder.
Vrouw alleen.
Als satraap is ze mislukt, als crisisbeheerder van een lamgeslagen partij heeft ze op zijn minst de meubelen gered. Dat is geen geringe verdienste. Haar ideologische testament is schraal, maar dat van de sp.a-fracties is zelfs geheel onbestaande.
Maak dan maar eens iets af.
Het is nu aan Bruno Tobback om het socialisme te herformuleren. Hij heeft er zo te zien de nuchterheid voor en is niet gekweld door de verkeerde dingen. Niet onbelangrijk: in Duitsland klimmen sociaaldemocraten in de gunst van de kiezer. Misschien toch een signaal dat neoliberale winden over hun hoogtepunt heen zijn.
Tobback jr. raast soms ook de muziek voorbij, maar hij bestaat niet alleen uit provocaties. Gouvernementeel socialisme lijkt hem te behagen.
Hugo Camps
